араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) са тайин чкадин, вилаятдин кьиле авайди, чӀехиди. Эмирар гьасятда шагьдин патав кӀватӀ хьана ва абуру и кӀвалах вири патарихъай гьялиз башламишна. З. Р. Гьажи Давуд. 2) ( чӀехи гьарфуналди - Э) эркекдин хас тӀвар: Эмир. Ваз гьич тахьайтӀа, хуьруьз хтанвай гъил кумачир Эмирни, кӀвач кумачир Сейфедин аквазвачни? Н. М. Буба.
(-ди, -да, -ар) əmr, buyuruq, hökm, göstəriş; эмир авун əmr etmək, hökm vermək, buyurmaq; эмир гун əmr vermək, əmrnamə (sərəncam) yazmaq, elan etmək;
Tam oxu »(-ди, -да, -ар) 1. tar. əmir (rəsmi ad); 2. əmir, başçı; Дербентдин эмир Dərbənd əmiri.
Tam oxu »1) n. behest; эмир авун v. command, direct; order; require; tell, say; bid; 2) Эмир (name).
Tam oxu »1. приказание, повеление : эмир авун - повелевать (кем-чем-л.), приказывать (кому-л.).2. (Э прописное) Эмир (имя собственное, мужское)
Tam oxu »араб, сущ.; -ди, -да; -ар, ~ри, -ра са тайин кӀвалах авуниз мажбури къарар. Панагь кӀвализ хтайла, ада Нажмудин вичихъ галаз Ахцегьиз тухуз кӀанзава
Tam oxu »-а; м. (араб. ámir) В странах мусульманского Востока: титул военачальника, правителя; лицо, носящее этот титул.
Tam oxu »