ЯРАШУГЪ
yaraşıq, bəzək, zinət; gözəllik, qəşənglik; кӀвалин ярашугъ аял я, суфрадин ярашугъ – мугьман. Ata. sözü evin yaraşığı uşaqdır, süfrənin yaraşığı qonaq.
сущ.; ди, -да; -ар, -ри, -ра нив-квев кьадай затӀ. Ламран ярашугърикай садни адан хамутӀ тир. Р.
Tam oxu »туьрк. прил. нив, квев ятӀани кьадай тегьердин. Игитдиз кьирят ХупӀ ярашугъ я. Е. Э. Квез вуч ярашугъ я
Tam oxu »