ÇAĞLAMAQ
гл. 1. жур-жур, гур-гур, шур-шур ацалдна каф алаз авахьун (мес. чарчар); 2. пер. ругун.
f. 1) jaillir vi ; gicler vi ; bulaqlar çağlayır les sources jaillissent ; 2) məc: bouillonner ; həyat çağlayır la vie bouillonne
Tam oxu »Çağ səs (əsasən, su səsi) demək olub. Söz ondan törəmədir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »глаг. клокотать: 1. бурлить, кипеть, бить ключом (о воде, жидкости). Bulaqlar çağlayır клокочут родники, qıjov çağlayır быстрина кипит 2
Tam oxu »f. 1. Çağıltı ilə axmaq, şırıltı ilə köpüklənərək tökülmək. Şəlalə çağlayır. – Göy otların arasından bulaqlar; Şırıltıyla köpüklənərkən çağlar
Tam oxu »