ÜZÜQARALIQ
сущ. 1. регъуь жедай гьал (кар), хажалатлувал; русвагьвал, беябурчивал; üzüqaralıq etmək регъуь жедай (пис) са кар авун; 2. пер. писвал, яманвал.
i. disgrace; kiməsə ~ gətirmək to bring* disgrace upon smb.; Sən ailənə üzüqaralıq gətirirsən You are a disgrace to your family
Tam oxu »сущ. 1. бесчестие 2. виноватость перед кем-л. 3. предосудительный поступок. Üzüqaralıq etmək (eləmək) совершать, совершить предосудительный поступок
Tam oxu »is. 1. Üzüqara olma, utanılacaq, əskik işi olma; utanılacaq vəziyyət, iş; rüsvayçılıq, biabırçılıq. □ Üzüqaralıq etmək – utanılacaq, pis iş görmək
Tam oxu »