f.
1. Üz çəkmək, üzünə bir şey yapışdırmaq, çəkmək. Divarı ağ daşla üzləmək. Meydanı mərmərlə üzləmək.
2. Torpağı üzdən şumlamaq, təpmək, yumşaltmaq.
3. Bir şeyin ən yaxşılarını, ən irilərini seçmək, ayırmaq.
гл. 1. ччин чӀугун, ччинал са затӀ алкӀурун; ягъун, ттун, кутун (мес. цла, чиле мармар); 2. винелай цун, чӀулаварун, пурпу авун, хъуьтуьларун (накьв,
Полностью »глаг. 1. обивать, обить (обтягивать, обтянуть чем-л.) 2. лицевать, облицовывать, облицевать (покрывать, покрыть, отделывать, отделать какое-л
Полностью »