ŞƏBƏDƏ

(Bakı, Goranboy, Qazax, Lənkəran, Şuşa)
bax şebədə
◊ Şəbədə eləməg (Goranboy, Lənkəran) – rişxənd etmək, lağ etmək. – Sənin yerişinə şəbədə eliyillər (Lənkəran). Şəbədiyə qoymax (Ağdam, Lənkəran) Şuşa) – rişxənd etmək, lağ etmək. – De:llər məni şəbədiyə qoyursaη uşaxların arasında (Ağdam)
ŞƏBEY
ŞƏBƏLİ
OBASTAN VİKİ
Şəbədə
Şəbədə — mövzu etibarilə məzəmmət, lağ, yüngül istehza xarakteri daşıyan şeir parçaları. Folklorda və aşıq poeziyasında xüsusilə geniş yayılmışdır. Şəbədədə hər hansı şəxsin davranışındakı, məişətindəki, xarakterindəki bu və ya digər naqis, qüsurlu cəhəti götürülərək məzəmmət və lağ etməklə daha da qabarıqlaşdırılır. Aşıq Ələsgərin aşağıdakı gəraylısı şəbədəyə nümunə ola bilər: Elçin. Seçilmiş əsərləri. 10 cilddə. IX cild. Bakı: ÇİNAR-ÇAP, 2005, 509 səh.

Значение слова в других словарях