ə. bax şəkl.
is. [ər.] 1. Bir şeyin, ya adamın xarici görünüşü; sifət, surət. Uşaq böyüdükcə şəklini dəyişirdi. – Vidadi xəstəni gəl indi tanı; hanı o sən görən şə
Полностью »I сущ. 1. картина: 1) произведение живописи в красках на куске холста, доске, листе бумаги. Qədim şəkil стариннная картина, qiymətli şəkil ценная карт
Полностью »1. картина, изображение, портрет, рисунок, табло; 2. образ, форма, вид; 3. явление (в пьесе);
Полностью »I. i. 1. picture, painting, canvas; portrait; (yağlı boya ilə çəkilmiş) oilpainting; foto ~ photo; ~ çəkmək to paint a picture (of); (karandaşla) to d
Полностью »[ər.] сущ. шикил (1. са затӀунин ва я касдин къецепатан акунар; сумра, ччин, куц, сифет; şəkli düşmək шикил (хъен) аватун, шикил (хъен) акун (цяй, гуь
Полностью »1. ŞƏKİL Dedilər: “Sən də bir gözəl şəkil çək; Haşiyəsi xalı tək olsun gül-çiçək...” (S.Rüstəm); İLLÜSTRASİYA (adətən kitabın, jurnalın mətninə dair ş
Полностью »is. 1) peinture f ; tableau m ; 2) portrait m ; 3) photo f ; ~ çəkmək dessiner vt (karandaşla) ; peindre (boya ilə) ; ~ni çəkmək 1) faire le portrait
Полностью »ŞƏKİL I is. [ ər. ] Rəsm və ya foto rəsmi. Qəzetə anasının şəkli vurulmuşdu (C.Gözəlov). ŞƏKİL II is
Полностью »