мн. (ед. бивень м) diş, xillə, qılınc (bəzi məməli heyvanların, məs.: filin, qabanın ağzının kənarlarındakı iri, möhkəm dişlər).
-ей; мн. (ед. - бивень, -вня; м.) а) У некоторых млекопитающих: два сильно развитых, выступающих наружу зуба (клыки или резцы) Бивни слона, моржа, кабана. б) расш.; шутл. О зубах человека. Гляди, бивн
Tam oxu »