ГАТУН

\[ гаттун \] прил. 1) гад алукьай вахтуниз талукь тир. # ~ гьаваяр, ~ емишар, ~ йифер, каникулар. Гатун вахт яз, мейитди къачур ни къецел акъатайла, хуьруьнбуру фикир ганай. А. А. Пад хьайи рагъ. 2) гад тир вахтунда жедай, фад жедай. # ~ чуьхверар, ~ ичер. Гьамиша патал фин цицӀигъвийриз адет хьанвай, иллаки тӀимил чил авай уьзденар, гатун кӀвалахар куьтягь хьайила, Шеки, Ширван, Къуба ва маса чкайриз кӀвалахар шиз фидай, С. Муслимов. ЦицӀигъ-наме.

* гатун хали || хали сущ.; сала цана экъечӀдай хъипи рангунин, ширин тӀямдин майва. Рзакъули базардай са 6ицӀи хали гваз хквезвай. С. М. ЦицӀигъ-наме.

* гатун цӀиг сущ. гатун юкьван вахт. Гатун цикӀиз аранда авай. Р.

ГАТУЗ
ГАТУН

Digər lüğətlərdə

батра́чить дрочёный еле́йно саддуке́й совладе́ть безволо́сый йе́ти кроссворди́ст несообрази́тельность рефре́н уверя́ть швабра шлак back out Cana of Galilee come down dissecting impasto автореферат авторучка временно изнашивание тальк улус устье