ГАФАРГАН

цӀ. сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра 1) чӀалан гафарин кӀватӀал. За Куьн патал чӀалар чирна, кӀватӀална Гафарганар и дуьньядин, кайвани. И. Гь. ЧӀалар. Кьазвай сада вич Аллагь яз ви къадим чӀалан Ви гафарган яд гафарин ийизва жалан. А. Къ. Халкьдин чин. Гьич са кеспи тушир ваз есир Гафаргандай гьатач къекъвена. Ш. Къ. Дагъдин дишегьли. 2) чӀалан гафариз са тайин терефдихъай илимдин алаваяр гудай ктаб. # орфографиядин ~, дуьз рахунрин ~, чӀалан ~.

ГАФ
ГАХКУН

Digər lüğətlərdə