ГЛУХОЙ

прил. 1. kar; 2. boğuq; глухой голос boğuq səs; 3. məc. sakit, səssiz-səmirsiz, xəlvət, adamsız; ölgün; глухая улица xəlvət küçə; 4. məc. uzaq, ucqar; əldən-ayaqdan uzaq; глухая провинция uzaq (ucqar) əyalət; 5. bütöv (pəncərəsiz, qapısız); глухая стена bütöv divar; ◊ глухая крапива bot. dalamaz gicitkən; глухой согласный dilç. kar samit; глухое время, глухая пора durğunluq dövrü, tənəzzül dövrü; глухая дверь, глухое окно yalançı qapı (pəncərə).

ГЛУХОВАТЫЙ
ГЛУХОМАНЬ

Digər lüğətlərdə