КЬАБУЛУН

(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: qəbul etmək; дарманар кьабулун dərman qəbul etmək (içmək, atmaq); мугьман кьабулун qonaq qəbul etmək (qarşılamaq); къарар кьабулун qərar qəbul etmək (çıxarmaq); 2. məqbul etmək, bəyənmək, yaxşı hesab etmək; düzgün hesab etmək, razılaşmaq; 3. məc. götürmək, təhəmmül etmək, dözmək; хъсан балкӀанди къамчи, кьегьал итимди туьмбуьгь кьабулдач. Ata. sözü atın yorğası qamçı götürməz; 4. is. qəbul (ər.); * хвавиле кьабулун bax хвавал.
КЬАБУЛУН
КЬАВАЛ

Digər lüğətlərdə

вы́работка жа́хнуть лавчу́шка петро́ль калори́йность непоча́тый о́перные пове́ситься подто́ржье проконсульти́ровать трамвай amygdala blue ground broadsword flint-paper Genie percussion fuse pseudoarchaic push about syncopal systemic вызов мизансцена треуголка формация