КЬАБУЛУН

(-из, -на, -а) f. 1. müxt. mən.: qəbul etmək; дарманар кьабулун dərman qəbul etmək (içmək, atmaq); мугьман кьабулун qonaq qəbul etmək (qarşılamaq); къарар кьабулун qərar qəbul etmək (çıxarmaq); 2. məqbul etmək, bəyənmək, yaxşı hesab etmək; düzgün hesab etmək, razılaşmaq; 3. məc. götürmək, təhəmmül etmək, dözmək; хъсан балкӀанди къамчи, кьегьал итимди туьмбуьгь кьабулдач. Ata. sözü atın yorğası qamçı götürməz; 4. is. qəbul (ər.); * хвавиле кьабулун bax хвавал.
КЬАБУЛУН
КЬАВАЛ

Digər lüğətlərdə

вы́воротка исподни́зу кримино́лог побива́ть фотоцинкогра́фия чи́стиковый гума́нность импони́рующий пестрота самовозгора́ться ссу́до-сберега́тельный Balkan Mountains bouts-rimes launder narks oil-gear shahi skeleton name sling-chair кинозритель надгрызть неистовость расстаться соус цирк