МЕРЕЗ²

1. mərəz, xəstəlik, naxoşluq, azar; 2. məc. adət, vərdiş; мерезди кьун a) mərəzə mübtəla olmaq, xəstələnmək, naxoşlamaq, azarlamaq; b) məc. vərdiş etmək, adətkərdə olmaq, aludə olmaq (adətən pis işə).
МЕРЕЗ¹
МЕРЕЗ¹

Digər lüğətlərdə

вспры́снуть выпи́ливаться дове́шиваться оку́чник от темна́ до темна́ снисхожде́ние флюи́дный будь я про́клят! га́рпия ни́зший пертурба́ция сестри́чкин сму́рость шалнер bare bimillenary bush-lawyer flywheel oiling unstop unwater vanity surgery ввосьмеро засидеть сшибать