МЕРЕЗ²

1. mərəz, xəstəlik, naxoşluq, azar; 2. məc. adət, vərdiş; мерезди кьун a) mərəzə mübtəla olmaq, xəstələnmək, naxoşlamaq, azarlamaq; b) məc. vərdiş etmək, adətkərdə olmaq, aludə olmaq (adətən pis işə).
МЕРЕЗ¹
МЕРЕЗ¹

Digər lüğətlərdə

мака́тельный обкарикату́рить опозда́ть оха́льник самоусоверше́нствование сверхвысо́кий трафаре́точный вздыха́ть видеома́н избо́рник постоя́лец хо́ртый экумени́ст бигус aerial tramway business suit ethnopsychology humoral Kursaal plantimal redox лирика нагрудник полусерьёзный скоблить