сов. 1. uçmaq, yıxılmaq; 2. məc. devrilmək, məhv olmaq, yox olmaq, dağılmaq, puça çıxmaq, alt-üst olmaq.
сов. 1. uçmaq, yıxılmaq; 2. məc. devrilmək, məhv olmaq, yox olmaq, dağılmaq, puça çıxmaq, alt-üst olmaq.
1. ярх хьун (мес. ттар). 2. уьцIуьн; чукIун (цал, къав). 3. пер. чукIун, дерт хьун
Tam oxu »-ну, -нешь; св. 1) Обвалиться, упасть с шумом, разрушаясь; обрушиться (о чём-л. громоздком, тяжёлом) Дом рухнул. Крыша рухнула во время пожара. Дерево рухнуло на землю. 2) Упасть с шумом всей тяжестью
Tam oxu »