ТӀАЛАБ

араб, сущ.; -ди, -да; -ар, -ри, -ра са вуч ятӀани кьилиз акъудун мурад тир гаф(ар). Зи рикӀе са гъалаб ава. Е. Э. Фана дуьнья, вавди я зун. Дуьньяда гьар инсандиз Уьмуьрдин са рехъ ава. Гьардазни са макьсад, рикӀихъни са тӀалаб ава. З. Р. Шегьре рехъ. Синонимар: тӀалабун, тавакъу, минет.

* тӀалаб авун гл са вуч ятӀани кьилиз акъудун мурад тир гаф(ар) лугьун. ин тавакъу авун. Ийизва за тӀалаб, минет... Е. Э.... за квевай гзаф тӀалаб ийидач: са пуд виш манат пулни, кьве пут шекерни, са кьуд гьерни гудайвал ая ман куьне. Гь. Гь. Адетдин къармахра.

ТӀАЛ
ТӀАЛАБУН'

Digər lüğətlərdə