KÜLAFİRƏNGİ

is. [əsli fransızcadan]
1. köhn. İri daş balkon (sarayda, qəsrdə və s.-də).
Padşah gənə külafirəngidə əyləşib, dizlərin qucaqlayıb qəm dəryasına batmışdı ki, bir də gördü, həmən minval qiyamət başladı… (Nağıl).
Xan qızı bütün günü sarayın külafirəngisinə çəkilir… Çəmənzəminli.

2. dan. Evin üstündə və ya bağlarda istirahət üçün üstüörtülü tikili; talvar.
KÜL-KÜLFƏT
KÜLAH

Значение слова в других словарях

арго́н злонра́вный малагаси́йка намели́ться одиннадцатиле́тие отмобилизо́ванный перекла́дываться што́рка заме́тить запла́кать одна нога́ в гробу плохова́то трос корзина Atlanta formalist Hindu odd-job man rape run-of-the- slow накрениться непроницаемость песнопевец приблизительный