Толковый словарь азербайджанского языка

  • KIRIXMA

    “Kırıxmaq”dan f.is

    Полностью »
  • KIRIXMAQ

    bax karıxmaq. Ya nə vicdanə digər bir işə çulğaşdı yetim; Hərə bir hoqqa çıxartdız, kırıxıb çaşdı yetim

    Полностью »
  • Aşağıdakı mənalarda və hallarda işlədilən ədat. 1. Sual cümlələrinin sonunda gələrək, xəbərə aid olur, xəbərin və ya ümumiyyətlə, cümlənin mənasındakı

    Полностью »
  • bağl. 1. Baş cümlə ilə budaq cümlələri bir-birinə bağlayır. Elə yavaş danışır ki, eşitmək olmur. Elə dumandır ki, göz gözü görmür

    Полностью »
  • KİBERNETİKA

    is. [yun.] İdarə sistemləri, üsul və vasitələri haqqında elm

    Полностью »
  • KİBR

    is. [ər.] Özünü hamıdan üstün tutma, başqalarına yüksəkdən baxma; lovğalıq, məğrurluq; lovğalanma, qürurlanma, təşəxxüs

    Полностью »
  • KİBRİT

    is. [ər.] Od almaq üçün ucunda kükürd olan nazik çubuq. Kibrit qutusu. – Azad kibrit işığında onun sarı bənizini, tutqun firuzə gözlərini, hətta üzünd

    Полностью »
  • KİBRİTQABI

    is. Kibrit çöpləri qoyulan balaca qutu. // Həmin qutunun üstünə geydirilən metal və s. materialdan qapaq

    Полностью »
  • KİBRLƏ

    zərf Lovğalıqla, lovğa-lovğa, qürurla. Kibrlə danışmaq. Kibrlə gülmək. – Bünyad başqa vaxt olsaydı … kibrlə susub durmazdı

    Полностью »
  • KİBRLƏNMƏ

    “Kibrlənmək”dən f.is

    Полностью »
  • KİBRLƏNMƏK

    f. Kibrli olmaq; lovğalanmaq, təşəxxüslənmək

    Полностью »
  • KİBRLİ

    sif. Lovğa, təşəxxüslü. [Zabit] nəzərini Şirəlinin dodaqlarından ayırıb kibrli bir hal aldı. M.Hüseyn

    Полностью »
  • KİBRLİLİK

    is. Kibrli adamın hal və keyfiyyəti; lovğalıq, məğrurluq, təşəxxüslük

    Полностью »
  • KİCƏMƏ

    “Kicəmək”dən f.is

    Полностью »
  • KİCƏMƏK

    f. Öcəşmək, sataşmaq. [Məşədi İmamqulu:] Ədə, bəlkə darvazanın qabağında uşaqlarla kicədin, orada düşdü? Çəmənzəminli

    Полностью »
  • KİÇİCİK

    sif. Olduqca kiçik, çox kiçik. Kiçicik otaq. Kiçicik qab. Kiçicik qutu. – Gülzar kiçicik əllərini irəli uzatmış, həyəcan içində nəticəni gözləyirdi

    Полностью »
  • KİÇİK

    sif. 1. Həcmcə, ölçücə balaca; xırda (böyük müqabili). Kiçik əl. Kiçik göz. Kiçik otaq. Kiçik qab. Kiçik kitab

    Полностью »
  • KİÇİKCƏ

    sif. Çox kiçik, yaxud bir qədər kiçik. Məhlədə bitər söyüd; Yarpağı gömgöy söyüt; Kiçikcə bir yar sevdim; Xudam, sən özün böyüt

    Полностью »
  • KİÇİKCİK

    bax kiçicik. [Müqim bəy:] Gəl, mirzə, … aramızdakı hər hansı kiçikcik ixtilafı bir kənara buraxıb qardaş olaq

    Полностью »
  • KİÇİKLƏNMƏ

    “Kiçiklənmək”dən f.is

    Полностью »
  • KİÇİKLƏNMƏK

    f. Yaltaqlıq etmək, yaltaqlanmaq, başqalarının qarşısında əyilmək, əskilmək

    Полностью »
  • KİÇİKLƏŞMƏ

    “Kiçikləşmək”dən f.is

    Полностью »
  • KİÇİKLƏŞMƏK

    f. Kiçik olmaq, kiçilmək

    Полностью »
  • KİÇİKLİ-BÖYÜKLÜ

    is. Hamı, hamısı

    Полностью »
  • KİÇİKLİK

    is. 1. Həcmcə, ölçücə balacalıq, xırdalıq. Otağın kiçikliyi. Tarlanın kiçikliyi. 2. Kəmiyyətcə, sayca, miqdarca, cüzilik, azlıq

    Полностью »
  • KİÇİKRAQ

    müq. dər. köhn. Bir qədər kiçik

    Полностью »
  • KİÇİKTƏHƏR

    bax kiçikraq

    Полностью »
  • KİÇİKYAŞLI

    sif. Yaşı az, uşaq yaşlarında olan; uşaq. Kiçikyaşlı uşaqlar. – [Cəfər əmi] dünyada hər şeydən artıq iki vücudu sevər və xidmət edərdi: kiçikyaşlı qız

    Полностью »
  • KİÇİLDİCİ

    sif. Görünən şeylərin şəkillərini kiçildən. Kiçildici şüşə

    Полностью »
  • KİÇİLDİLMƏ

    “Kiçildilmək”dən f.is

    Полностью »
  • KİÇİLDİLMƏK

    məch. Kiçik edilmək; balacalandırılmaq

    Полностью »
  • KİÇİLƏN

    f.sif. riyaz. Sonsuz miqdarda çıxılan rəqəm; azalan

    Полностью »
  • KİÇİLMƏ

    “Kiçilmək”dən f.is

    Полностью »
  • KİÇİLMƏK

    f. 1. Həcmcə, miqdarca, ölçücə daha kiçik olmaq; azalmaq, balacalaşmaq, xırdalanmaq. …Başın çanağı nazikləşib kiçildikcə beyin də zəifləməyə və kiçilm

    Полностью »
  • KİÇİLTMƏ

    1. “Kiçiltmək”dən f.is. 2. Qrammatikada: isimlərdə şeylərin həcm etibarı ilə kiçilməsini və sifətlərdə keyfiyyətcə azlığı göstərən

    Полностью »
  • KİÇİLTMƏK

    f. 1. Balacalatmaq, daha kiçik etmək, azaltmaq, ixtisar etmək (miqdarca, sayca, həcmcə və s.). 2. Vəzifəcə aşağı salmaq

    Полностью »
  • KİF

    is. Çürüyən və ya nəm şeylərin üstündə nazik qat şəklində əmələ gələn yüngül, yumşaq mikroskopik göbələkciklər

    Полностью »
  • KİFAYƏT

    zərf [ər.] 1. Yetər, kafi, bəs olma. Deyirlər, çox ardır yüz il, əlli il; İnsana bir ömür kifayət deyil

    Полностью »
  • KİFAYƏTLƏNDİRİCİ

    sif. Kifayət qədər yaxşı verilən tələblərə cavab verən; kafi. // Kifayətləndirək razı edən, təmin edən; qaneedici

    Полностью »
  • KİFAYƏTLƏNDİRMƏ

    “Kifayətləndirmək” dən. f.is

    Полностью »
  • KİFAYƏTLƏNDİRMƏK

    f. Razı salmaq, qane etmək, təmin etmək

    Полностью »
  • KİFAYƏTLƏNMƏ

    “Kifayətlənmək”dən f.is

    Полностью »
  • KİFAYƏTLƏNMƏK

    f. 1. Özünü təmin olunmuş hesab etmək, razı qalmaq, qane olmaq; qənaətlənmək. Bu cavabla kifayətlənmək olar

    Полностью »
  • KİFAYƏTSİZ

    sif. Ehtiyacı ödəməyən, çatışmayan, kifayət etməyən

    Полностью »
  • KİFAYƏTSİZLİK

    is. Ehtiyacı ödəməmə, çatışmama, kifayət etməmə

    Полностью »
  • KİFİR

    sif. 1. Çirkin, eybəcər. Kifir qadın. Kifir uşaq. – [Sənəm:] Nə kifir kişidir, ay Allah! Ü.Hacıbəyov

    Полностью »
  • KİFİRLƏNMƏ

    “Kifirlənmək”dən f.is

    Полностью »
  • KİFİRLƏNMƏK

    bax kifirləşmək

    Полностью »
  • KİFİRLƏŞMƏ

    “Kifirləşmək”dən f.is

    Полностью »
  • KİFİRLƏŞMƏK

    f. Gözəlliyini itirmək, eybəcərləşmək, çirkinləşmək. Qız böyüdükcə kifirləşirdi

    Полностью »