KÜLAFİRƏNGİ

is. [əsli fransızcadan]
1. köhn. İri daş balkon (sarayda, qəsrdə və s.-də).
Padşah gənə külafirəngidə əyləşib, dizlərin qucaqlayıb qəm dəryasına batmışdı ki, bir də gördü, həmən minval qiyamət başladı… (Nağıl).
Xan qızı bütün günü sarayın külafirəngisinə çəkilir… Çəmənzəminli.

2. dan. Evin üstündə və ya bağlarda istirahət üçün üstüörtülü tikili; talvar.
KÜL-KÜLFƏT
KÜLAH

Значение слова в других словарях

во́н оно́ что зано́сливый не ме́сто ободра́нец оправда́тельный от- прибау́точка распая́ть сфигмо́граф травматологи́ческий хе́рес обесси́левать перетерпе́ть полусо́гнутый сосредото́ченный чертыха́ться biographical maiden pearl-powder roadstead strum top-light unromantic накоплять подлец