ATƏŞBAR

sif. [ fars. ] şair. Od yağdıran, qızğın, hərarətli.
Batdı əncüm, çıxdı gün, ya bir əsiri-eşqdir; Tökdü dürri-əşkü çəkdi ahiatəşbar sübh. Füzuli.
Məktəbi-qəmdə bu dərs olmuş lisanım əzbəri; Tiri-atəşbari-qəmdən dağidar olmuş cahan. M.Hadi.

ATƏŞ
ATƏŞBAZ

Значение слова в других словарях