[ər.] : ağ olmaq, üzünə ağ olmaq – itaət etməmək, söz qaytarmaq, tabe olmamaq. [Gülsənəm:] Atamı da, xanın üzünə ağ olduğuna görə üç gün bundan qabaq
1. sif. Qar, süd, tabaşir rəngli (qara əksi). Ağ saç. Ağ köpük. – Sona gülümsünüb, ağ əlləri ilə Bahadırın əlindən tutub çəkdi
is. 1. Ağ rəngli bez və s. parça. Köynəklik ağ. Mələfəlik ağ. Ağdan tikilmiş köynək. Bir top ağ. – Gün əyiləndə Ağcagilin darvazasından üzünə nimdaş b
is. Tor. Dağ maralı kimi sərsəm gəzən yar; Axır rast gələrsən sən ağa qarşı. Aşıq Fətəli
is. köhn. 1. Hakim, istismarçı siniflərə mənsub adam; mülkədar, bəy, zadəgan. [Kəndli:] Biz ata-babadan ağa qulluğunda oturmağa adət etməmişik
is. dan. məh. Böyük qardaş, dayı və başqa qohumların arvadlarına hörmət üçün verilən ad
is. 1. Budaqları və bərk gövdəsi olan çoxillik bitki. Armud ağacı. Qoz ağacı. Ağac əkmək. Qollu-budaqlı ağac
top. dan. Ağaclar, bir şeyin ağaclardan ibarət olan qismi. Ancaq yağlı dillər tökən Sarımsaq oğlunu neçə gün sonra görməyən Qaçaq Nəbi ağ çadırı söküb
is. köhn. Ataya, yaxud böyüyə hörmət və nəvazişlə müraciət. Odur ki, Qurban həmişə fürsət tapanda deyirdi ki, ağacan, qurban olum, belə işləri eləmə
is. köhn. 1. Əl ağacı kimi bir ağacla oynanılan oyun adı. 2. Keçmişdə qoyun satdıqda, seçmə olmasın deyə, sürünün içinə ağac atıb, onun bir hissəsini
is. köhn. məh. 1. Ayaqlarına qarmaqlı ağaclar taxıb gəzən oyunbaz. 2. Qılçası olmadığı üçün ağacdan qayrılmış süni ayaqla gəzən adam; axsaq
is. zool. Ağac koğuşlarındakı cücülərlə qidalanan uzun, sərt dimdikli quş. O namərddir, qorxur hələ; Cəsədinə yaxın gələ; Baltasızdı ağacdələn… Palıd,
sif. Kəsilmiş ağacları doğramaqla onlardan taxta-şalban hazırlayan. Ağacdoğrayan zavod
is. zool. Ağaclara ziyan vuran kəpənəyə oxşar cücü
is. zool. Həyatının çoxunu ağacda keçirən yaşıl rəngli kiçik qurbağa
is. zool. Ağacların içərisində yaşayan zərərverici (cücü)
f. Ağacla vurmaq
“Ağaclaşmaq2”dan f.is
“Ağaclaşmaq1”dan f.is
qarş. Bir-birini ağacla vurmaq, ağacla vuruşmaq
f. Ağac kimi bərkimək, sərtləşmək. [Bitkinin] toxumları yetişəndə qozaları ağaclaşır və ya giləmeyvə şəklini alaraq ətlənir
sif. 1. Ağacı olan, ağacı çox olan. Ağaclı yer. Ağaclı dərə. 2. Əlində ağac olan. Ağaclı adam. Əli ağaclı
is. 1. Çoxlu ağac bitmiş yer, meşəlik yer. …Buradan dönüb baxanda ağaclıqlar içində qərq olan kənddən heç bir şey görmürsən
sif. Mişarla ağac kəsən, yaxud ağacdan taxta kəsən. Ağacmişarlayan zavod
is. zool. Ağac oduncağını və qabığını ovub deşən, sürfəsi olan böcək
sif. Ağacaoxşar, ağac kimi
is. dan. məh. Kiçik qardaşların böyük qardaşa, yaxud keçmişdə gəlinlərin böyük qayınlarına hörmət üçün verdikləri ad
is. dan. məh. Böyük dayıya hörmət üçün verilən ad
is. dan. Böyük əmiyə hörmət üçün verilən ad
“Ağalanmaq”dan f.is
f. 1. Qeyri-qanuni yolla sahib olmaq, yiyələnmək, əlinə keçirmək, zəbt etmək. 2. dan. Özünü ağa kimi göstərmək, lovğalanmaq
is. 1. Hakimiyyət, hökmranlıq. // Böyüklük, başçılıq. □ Ağalıq etmək – hakimiyyət sürmək, hökmranlıq etmək
is. dan. Ailənin ağbirçəyinə, hörmətli qadına verilən ad
sif. Tamamilə ağ, lap ağ. Ağappaq qar kimi. Ağappaq süd kimi. Ağappaq köynək. Ağappaq süfrə. – Ağappaq yollardan elə bil bu an; Ağ mərcan taxıbdır dağ
f.sif. 1. Uzaqdan görünən, parlayan (ağ şey haqqında). [Cahandar ağa] Şahnigarın ağaran paltarından başqa heç nə görmürdü
is. Süddən hazırlanan məhsullar (qatıq, qaymaq, pendir və s.). Buranın … ağarantı satan bazarları başqa şəhərlərə görə qayət zəngin idi
sif. və is. 1. Ağartmaqla məşğul olan. 2. Ağartmağa yarayan. Ağardıcı məhlul
“Ağardılmaq”dan f.is
məch. 1. Ağ rəngə boyadılmaq, ağ rəng çəkilmək, sürtülmək. Bayram üçün evlərin divarları ağardıldı. 2
f.sif. 1. Üzünə ağ rəng (əhəng) çəkilmiş, ağ rəngə boyadılmış. Divarları ağardılmış otağın küncləri xırda döşəmələrlə döşənərdi
f. 1. Ağarmaq, görünmək (çoxlu ağ şey haqqında); ağarmağa başlamaq. Dəmir yolundan o yana … qamışlıqlar arasında balaca gölməçələr ağarışırdı
“Ağarmaq”dan f.is
f. 1. Ağ olmaq, ağ rəng almaq. Divarlar əhənglənəndən sonra yaxşı ağardı. Kətan yuyulduqca ağarar. 2
f.sif. 1. Ağ olmuş, tamamilə çallaşmış. Ağarmış baş, saqqal. – Gəldiyev nəzərini kişinin ağarmış saçlarına salmışdı
“Ağartdırmaq”dan f.is
“Ağartmaq”dan icb. Divarları ağartdırmaq. – [Evin qadınları] mis qab-qacağı qalayçıya göndərib ağartdırar, saxsı qab-qacağı quyu üstə töküb … pak edər
is. 1. bax ağarantı. [Səfər:] Bu indiki inəyi Ağdamdan gətirmişəm. Kənddə böyümüş adamıq, ağartısız dolanmaq olmur
1. “Ağartmaq”dan f.is. 2. məh. Çəltiyi dingdə döyüb qabıqdan çıxartdıqdan sonra hasil olan düyü. 3. Üzü təmiz köçürülmüş yazı
f. 1. Ağ rəngə boyamaq, ağ rəng çəkmək. Divarları ağartmaq. Tavanı ağartmaq. Kətan tufliləri ağartmaq