sif. consanguin adj ; ~ anabir consanguin m ; ~ qardaşlar frères m pl consanguins
sif. consanguin adj ; ~ anabir consanguin m ; ~ qardaşlar frères m pl consanguins
прил. буба сад тир, са бубадилай аладай, са бубадин, буба патай хайи (мес. стха).
Полностью »sif. Bir atadan törəmiş, ata tərəfdən doğma olan. Atabir qardaş. Onlar atabir, ana ayrı bacıdırlar. – Mənim tək bircə qardaşım var, … atamın yadigarı,
Полностью »