is. Ovsunçuluqla, sehrbazlıqla məşğul olan adam; ovsunçu, sehrbaz, gözbağlayıcı. [Papas:] …Əfsunçudur, divanədir, aldanmayın, aldanmayın! H.Cavid.
Tam oxu »sif. Ovsunlu, ovsunlanmış, sehrlənmiş. Qadınlar köhnə məscidi əfsunlu ayələrdən, Quran vərəqələri, zibil və torpaqdan təmizləyir, barama torlarına yer
Tam oxu »...tiryək olan. // məc. Zəhərli, acı. [Yusif:] Onlar nə verirlər sana? Əfyunlu hədiyyə! H.Cavid.
Tam oxu »Farsca füsunkar sözü ilə qohumdur, “ovsun” deməkdir. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »is. [fars.] Ovsun, sehr. Bilməzəm kim, ona təlim nə əfsun etdi. Füzuli. Cadu da əlimdən bacarıb cin də qutarmaz; Əfsunuma bah-bah! M.Ə.Sabir. // Ovsun
Tam oxu »[fars.] bax əfsunçu. // Füsunkar. [Şeyx Sənan:] Bəlkə məcnunəm, eyləməm inkar; Bais ancaq o hüsni-əfsunkar. H.Cavid.
Tam oxu »is. 1) sorcière f ; diseuse f de bonne aventure ; exorciseur m ; magicien m ; ~ və sehrbaz (zarafatla) un vrai prestidigitateur ; charmeur m ; ilan ~s
Tam oxu »сущ. 1. заклинатель, заклинательница (тот, кто заговаривает, заклинает) 2. чародей, чародейка: 1) волшебник, колдун 2) перен
Tam oxu »is. köhn. Ovsunçuluqla məşğul olan adam; cadugər, pitikçi. [Mürsəl:] İlan ovsunçudan qorxan kimi [Veysəl] də məni görəndə dili girir qarnına
Tam oxu »cadu, sehr, tilsim, əfsun; büyücü – cadugər, sehrkar əfsun, cadu, ovsun, sehr, tilsim
Tam oxu »ср мн. нет 1. cadugərlik, sehrbazlıq; 2. cadu, sehr, əfsun; möcüzə; 3. füsunkarlıq.
Tam oxu »AĞLAĞAN – GÜLƏYƏN Ağlağan uşaqları Nazimə sanki əfsun ilə ələ alır, sakit edirdi (Mir Cəlal); Çox güləyəndir.
Tam oxu »