Lüğətlərdə axtarış.

Vegetasiya-cücərmə, boy atma və yetişmə; bitkinin aktiv fəaliyyəti halı (sakitlik halından fərqli olaraq). == Vegetasiya dövrü == Vegetasiya dövrü il ərzində hər hansı bir iqlim şəraitində bitkinin boy artımı və inkişafı (vegetasiya) mümkün olduğu dövrdür. Mülayim iqlim şəraitində bu dövr axırıncı yaz soyuqlarından ilk payız soyuqlarına qədər, tropik və subtropik iqlim şəraitində isə bütün ilboyu davam edir. Azərbaycanda vegetasiya dövrü tərəvəz üçün 90–120, üzüm üçün 208–239, pambıq üçün 130–140, payızlıq taxıl üçün 230–306, yarpağı tökülən ağac və kollar üçün 220–260, həmişəyaşıl bitkilər üçün isə 365 gün (bütün ilboyu) hesab olunur. == Vegetasiya üsulu == Vegetasiya üsulu bitkilərin vegetasiya evi və laboratoriya şəraitində becərilməsi üsuludur. Vegetasiya üsulu qida maddələrinin fizioloji rolu, onların bitki orqanizminə daxil olması, mühit reaksiyasının (pH), işığın, temperaturun, aerasiyanın, müxtəlif suvarma normalarının, gübrələrin, torpaqdakı zərərli duzların bitkiyə təsiri, bitkilərin kimyəvi vasitələrlə mühafizə edilməsi və s. məsələlər dəqiq öyrənilir. Müxtəlif amillərin bitki üçün əhəmiyyətini müəyyən etməkdən ötrü vegetasiya qablarına torpaq, təmiz kvars qumu, yaxud distillə edilmiş su (su kulturasında) doldurulur. Vegetasiya üsulu ilə alınmış məlumat tarla şəraitində yoxlanılır. == Vegetativ hibritləşdirmə == Vegetativ hibritləşdirmə calanmış bitkidə calaqla calaqaltının qarşılıqlı təsiridir.

Venerasiya (lat. veneratio; yun. τιμάω timáō ) və ya müqəddəslərə ehtiram – yüksək dərəcədə müqəddəsliyə malik olduğu müəyyən edilmiş bir müqəddəsə hörmət etmək aktı. Bir çox dinlərdə mələklərə də oxşar ehtiram göstərilir. Etimoloji olaraq, "ehtiram etmək" latın felindən, venerare , 'ehtiram və hörmətlə qarşılamaq' mənasını verir. Müqəddəslərə ehtiram rəsmi və ya qeyri-rəsmi olaraq bütün əsas dinlərin bəzi qolları, o cümlədən xristianlıq, yəhudilik, hinduizm, islam, buddizm və caynizmin tərəfdarları tərəfindən həyata keçirilir. Xristianlıq daxilində ehtiram, Şərqi Pravoslav Kilsəsi, Roma Katolik və Şərqi Katolik Kilsələri kimi qruplar tərəfindən tətbiq olunur, bunların hamısı müxtəlif növ kanonizasiya və ya tərifləmə prosedurlarına malikdir. Katolik və Pravoslav Kilsələrində ehtiram zahirən müqəddəsin simvolu, qalıqları və ya heykəli qarşısında ehtiramla baş əyməklə və ya xaç işarəsi çıxarmaqla və ya müqəddəslərlə əlaqəli yerlərə ziyarətə getməklə göstərilir. Ümumi olaraq ehtiram protestantlar və Yehovanın Şahidləri tərəfindən tətbiq edilmir.

Səfəvi–Venesiya münasibətləri — Səfəvilər dövləti ilə Venesiya Respublikası arasında baş tutmuş münasibətlər. == Arxa plan == Güclü Səfəvilər dövlətinin yaradılması Venesiya başda olmaqla, mütəmadi olaraq Osmanlı imperiyası ilə müharibə aparan bir sıra Avropa dövlətlərinin diqqətini özünə çəkdi. I Şah İsmayılın fəal xarici siyasət yeritməsi Avropa diplomatiya dairələrində belə bir ümid doğurdu ki, Səfəvi dövləti Osmanlı imperiyası ilə hərbi-siyasi qarşıdurmada Avropa dövlətlərinin müttəfiqi ola bilər.Osmanlı dövləti ilə müharibə vəziyyətində olan Venesiya respublikası özünün ənənəvi müttəfiqi olan Ağqoyunlu dövlətinin yerində yeni, daha qüvvətli Səfəvi dövlətinin meydana gəlməsini öz mənafeyinə uyğunhadisə kimi dəyərləndirirdi. İtaliyanı ələ keçirmək üstündə Fransa və İspaniya İtaliyada uzun sürən müharibələrə başladığı üçün İtaliya dövlətlərindən lazımi kömək ala bilməyən Venesiya Osmanlı dövlətinə qarşı (1499-1502) təkbaşına müharibə aparmağa məcbur olmuşdu. Məhz buna görə də Venesiya hökuməti bir tərəfdən Qaramanda Osmanlılara qarşı mövcud olan narazılıqdan istifadə etmək, digər tərəfdən Səfəviləri Osmanlılara qarşı müharibəyə cəlb etmək imkanını öyrənmək qərarına gəldi. == Əlaqələr == === XVI əsr === Bu iki dövlət arasında diplomatik əlaqələr Səfəvi dövlətinin yarandığı gündən formalaşmışdır. Bu qarşılıqlı əlaqələrin kökündə Ağqoyunlu dövləti zamanında yaradılmış əlaqələr durmuşdur. Venesiya Respublikası ikili münasibətlərlə quru qoşunları güclü olan bir dövlətin dəstəyini qazanmağı, Səfəvilər isə Venesiya sayəsində Odlu silah əldə etməyə ümid edirdilər. Həmçinin tez-tez təkrarlanan Osmanlı ilə müharibələrdə Venesiya, Səfəvilərin xeyrinə Anadolu yarımadası sahillərində təhlükəli vəziyyət də yarada bilərdi. Antiosmanlı ittifaq qurma cəhdləri Səfəvi-Venesiya münasibətlərində XVII əsrin sonlarına qədər əsas müzakirə mövzusu olmuşdur.