sif. 1. Ağ yallı, ağ yalı olan. Ağyal at. 2. məc. dan. Ağsaç, ağbirçək. Ağyal mamaça … üzərlik və qara şəvəni səkinin divarlarından asırdı. S.Rəhimov.
Полностью »прил. 1. фири лацу, лацу фири квай (авай); ağyal at фири лацу балкӀан; 2. пер. рах. чӀарар лацу (рехи), цӀвелер лацу.
Полностью »is. astr. Aydınlıq gecələrdə göy qübbəsində işıq zolağı kimi görünən ulduzlar yığını; Südyolu, Kəhkəşan
Полностью »сущ. астр. Лацурехъ, Карванд рехъ (алахьай йифериз цава экуь зул арадал гъидай гъетерин кӀапӀал); галактика
Полностью »...[əsli rus.] Yun və ya iplikdən toxunma birqat yorğan. Nəriman gah adyal üstünə atılmış sədəfli tara, gah bu saat ayrılmalı olduğu babasına baxır… Mir
Полностью »сущ. одеяло. Adyalı başına çəkmək натянуть одеяло на голову, yun adyal шерстяное одеяло, uşaq adyalı детское одеяло
Полностью »...ди, -да мал-девлет. [Шагьламаз]. Абур кулакар яни? Абур гъакӀан агьвал авайбур я. Гь. Гь. Колхоз. [Пенкер]: Агакьарда мурадрихъ Малди - ваз са агьва
Полностью »хьун f. bağlanmaq, örtülmək, qapanmaq; kilidlənmək, qıfıllanmaq; рак агал хьана qapı bağlandı; * вилер агал хьун bax мичӀ хьун (вилер мичӀ хьун).
Полностью »* агал хьун гл., ( рак, вар, къалпагъ) квай затӀ къене патаз гьахь тежедай гьалдиз атун. Чна кяначир, ам вич агал хьана. Р.
Полностью »sif. 1. köhn. Pullu, dövlətli, zəngin. 2. Üzərində ağca olan, pullu. Ağcalı balıq.
Полностью »is. məh. 1. Heyvanın ağnadığı yer. 2. Dağlarda torpağı sürüşmüş və ya su yuyub aparmış yer. 3. Bir yerə yığılıb iylənən palçıqlı su, lehməli gölməçə,
Полностью »1. место, где животные валяются в жаркие дни; 2. место в горах, где почва снесена или сползла; 3
Полностью »is. məh. 1. Divara çəkilən birinci mala (suvaq). 2. Çəltik şumunda sürülən ilk mala
Полностью »sif. Ağlayan, gözüyaşlı, gözü yaşla dolu. Kişi ağlar gözilə qıldı fəğan; Söylədi oğlu: – Ağlama, babacan! M.Ə.Sabir. Seyid ağlar gözü ilə başladı: – M
Полностью »...1. Tabaşir. 2. Tikintidə istifadə edilən daş növü. Sonralar … bir ağdaş yonana şagird oldum; daş yona-yona şikəstə oxuyardım. H.Sarabski.
Полностью »1. sif. Başı ağ, başı (saçları) ağarmış. Ağbaş kişi. Ağbaş arvad. – Qoca, gödək və ağbaş professor dərs deyirdi. Mir Cəlal. 2. is. köhn. Başı əmmaməli
Полностью »...[Oğuz:] Baxınıb durma, haydı kisəni al! Gəl işim var səninlə, gəl, abdal! H.Cavid. // köhn. Dərviş, qələndər. Sufiyəm, əmma nə bu abdaldən; Haq sevən
Полностью »...“qıl” mənasında işlədilib. Mənbələrdə rusca “седой” mənasını verən ağyal sözü var. Yalman kəlməsi “qıl” (yal) çoxluğu deməkdir. Belə məlum olur ki, y
Полностью »