Qəbul
Qəbul – 1)verilən, təslim edilən, göndərilən, təklif edilən şeyi alma. Məsələn, ərizələrin qəbulu başlanır, teleqramların qəbulu, malların qəbulu haqqında akt; 2)götürmə; öz sıralarına alma, daxil etmə; Məsələn, İnstituta qəbul; 3)söhbət etmək, danışmaq, dinləmək, yoxlamaq, müayinə etmək və s. üçün birini öz yanına buraxma. Məsələn, müdirin qəbul saatları, qəbul otağı (gələnlər üçün xüsusi otaq).
R.Əliquliyev, S.Şükürlü, S.Kazımova. Elmi fəaliyyətdə istifadə olunan əsas terminlər. Baki, İnformasiya Texnologiyaları, 2009, 201 s.
Nabul (vilayət)
Nabul vilayəti (ərəb. نابل) — Tunisin 24 vilayətindən biri.
Nabul vilayətinin ərazisi 2 840 km2-dır.
2014-cü ilə olan məlumatlara əsasən Nabul vilayətinin əhalisi 787 920 nəfərdir. Əhalinin mütləqi ərəblərdən ibarətdir.
Nabul vilayəti
Nabul vilayəti (ərəb. نابل) — Tunisin 24 vilayətindən biri.
Nabul vilayətinin ərazisi 2 840 km2-dır.
2014-cü ilə olan məlumatlara əsasən Nabul vilayətinin əhalisi 787 920 nəfərdir. Əhalinin mütləqi ərəblərdən ibarətdir.
Cəngavərliyə qəbul (rəsm)
Cəngavərlik rütbəsinin verilməsi — (Englishː The Accolade) ingilis rəssam Edmund Leightonun çəkdiyi rəsmdir. Bu, mövzusu cəngavərlik olan God speed (Tanrı sürəti - 1901) və Dediction (İthaf - 1908) əsərləri daxil olmaqla 1900-cü illərdə ərsəyə gətirdiyi xeyli rəsmlərdən biridir. Leightonun əsərlərinin və dövrünün ən çox tanınan tablosu kimi təsvir edilir.
== Haqqında ==
Rəsmin orijinalı və ilham mənbəyi ilə bağlı çoxlu hekayələr var. Tarixçilər təsdiq edir ki, bu rəsm rütbə verilməyə, cəngavərliyi təsdiq etməyə, cəngavərliyə qəbul olunmağa həsr olunub. Rəsmdə təsvir olununan namizədin çiyinlərinə qılıncın küt tərəfi ilə yavaşca toxundurmaq yaxud kürəyini qucaqlamaqla birlikdə bu cür mərasimlər bir neçə forma almışdı. İlk nümunədə seçiləcək olan namizəd cəngavər taxtındakı monarx qarşısında diz çökür. Monarx qılıncın kənarını cəngavərin sağ çiyninə toxundurur. Ondan sonra monarx qılıncı yavaşca şagirdin başı üzərinə qaldırır və sol çiyninə aparır. Yeni təyin olunmuş cəngavər qalxır, idarəçi ona cəngavər ordeninin nişanəsini göstərir.
Türklərin islamı qəbul etməsi
Türklərin islamı qəbul etməsi — türklərin tenqriçilik inanclarından dönüb islama kütləvi şəkildə inanmağa başlaması. Təqribən X əsrədək tenqriçilik türk xalqları arasında ən geniş yayılan inanc olmuşdur. Türklərin islam ilə ilk əlaqəsi şiə və ələvilərin dördüncü imam kimi qəbul etdikləri Zeynülabidinin türklər tərəfindən Xorasana aparılması olmuşdu. İslamaqədərki dövrdə türklər ilə müsəlman ərəblərin ilk qarşılaşması VII əsrdəki Xilafət—İmamət toqquşmalarıyla baş vermişdir.
Peyğəmbərin vəfatından sonra meydana gəlmiş Siffeyn döyüşünü mütəaqibən Əməvilərin dövründə islam, əsasən, ərəb milliyyətçiliyi ətrafında formalaşan bir din idi. İslam dövləti yeni fəthlərlə genişlənmiş, torpaqları ələvilər və şiələrin dəstəyi ilə Mavəraünnəhrədək çata bilmişdir.
VIII əsrin əvvəllərində cihad elan edərək türklərin məskunlaşdığı şəhərlərə daxil olan ərəb-islam dövləti Əməvilər xilafətinin komandirlərindən olan Qüteybə ibn Müslüm hücum elədiyi yerlərdə müsəlman olmayan türklərə qarşı sərt mücadilələr göstərdi. Çox sayda insanı öldürüb şəhərləri taladıədan sonra əldə etdiyi qənimətlərlə irəliləyən Qüteybə ibn Müslüm, baxmayaraq, ölümünədək fəaliyyətlərini davam etdirmiş və İslamı tanıtmışdı, onun elədikləri türklərin İslamı qəbulu ilə sonuclanmamışdır.
Ömər ibn Əbdüləzizin hər yerdə karvansaralar, xəstəxanalar tikmək və ədalətli bir idarə qurma ideyası tətbiq olunsa idi türklər islamı daha öncədən qəbul edəcəkdi. Talama və qənimət vərdişindən öyürü cihad anlayışının ikinci plana atılması və zülmə üstünlük verilməsi ərəb zülmünün Əməvilər vasitəsilə davam etdiyinin dəlili olmuş, ancaq buna bənzər hadisələrə baxmayaraq türklər dolayı yolla islamı qəbul etməyə başlamışlar.
Ən çox alkoqol qəbul edən ölkələr
Ən çox alkoqol qəbul edən ölkələr — 2010-cu ilin nəticələrinə görə Moldovanın yaşından asılı olmayaraq hər bir sakininə adambaşına il ərzində 18 litr qəbul edilmiş alkoqol düşür. Bu dünya üzrə göstəricilərdən üç dəfə çoxdur.
İkinci yerdə Çexiya durur. Orada bu rəqəm 16,45 litrdir.
Siyahıda üçüncü yeri Rusiya tutur. Burada il ərzində adambaşına 15,76 litr alkoqol düşür. Onluğa bu ölkələrdən başqa Ukrayna, Estoniya, Rumıniya, Sloveniya, Belarus və Böyük Britaniya daxildir.
Zooloqların ümumi qəbul olunmuş qısaldılmış soyadlarının siyahısı
Zooloqların adlarının ümumi qəbul olunmuş qısaldılmış adlarının siyahısı
Acerbi — Giuseppe Acerbi (1773—1846)
Agassiz — Louis Agassiz (1807—1873)
A. Agassiz — Alexander Emanuel Agassiz (1835—1910)
Ahl — Ernst Ahl (1898—1943)
Albertis — Luigi Maria d'Albertis (1841—1901)
Alcock — Alfred William Alcock (1859—1933)
Alexander — Boyd Alexander (1873—1910)
Alfaro — Anastasio Alfaro (1865—1951)
Allen — Joel Asaph Allen (1838—1921)
G. M. Allen — Glover Morrill Allen (1879—1942)
Allioni — Carlo Allioni (1728—1804)
Amadon — Dean Amadon (1912—2003)
Ameghino — Florentino Ameghino (1854—1911)
K. Andersen — Knut Andersen
Anderson — John Anderson (zoologist) (1833—1900)
André — Jacques Ernest Edmond André (1844—1891)
Angas — George French Angas (1822—1886)
Annandale — Nelson Annandale (1876—1924)
Appellöf — Adolf Appellöf (1857—1921)
Archbold — Richard Archbold (1907—1976)
Arrow — Gilbert John Arrow (1873—1948)
Atkinson — William Stephen Atkinson (1820—1876)
Aubé — C. Aubé
Audebert — Jean-Baptiste Audebert (1759—1800)
Audubon — John James Audubon (1785—1851)
Ausserer — Anton Ausserer (1907—1976)
Ayres — William Orville Ayres (1805—1887)
Bachman — John Bachman (1790—1874)
Baillon — Louis Antoine Francois Baillon (1778—1851)
Baird — Spencer Fullerton Baird (1823—1887)
Baker — Edward Charles Stuart Baker (1864—1944)
Ball — Valentine Ball (1843—1895)
Balss — Heinrich Balss (1886—1957)
Bangs — Outram Bangs (1863—1932)
Banks — Richard C. Banks
Bannerman — David Armitage Bannerman (1886—1979)
Bansok — Ros Bansok
Barbour — Thomas Barbour (1884—1946)
Barrows — Walter Bradford Barrows (1855—1923)
Bartlett — Edward Bartlett (1836—1908)
A. D. Bartlett — Abraham Dee Bartlett (1812—1897)
Barton — Benjamin Smith Barton (1766—1815)
Batchelder — Charles Foster Batchelder (1856—1954)
Bate — Charles Spence Bate (1819—1889)
Bates — George Latimer Bates (1863—1940)
Bateson — William Bateson (1861—1926)
Beavan — Robert Cecil Beavan (1841—1870)
Bechstein — Johann Matthäus Bechstein (1757—1822)
Beddome — Richard Henry Beddome (1830—1911)
Bell — Thomas Bell (zoologist) (1792—1880)
Bemmel — Adriaan Cornelis Valentin van Bemmel
Bendire — Charles Emil Bendire (1863—1940)
Benitez — Hesquio Benitez
Bennett — Edward Turner Bennett (1797—1836)
Bennett — Frederick Debell Bennett (1836—1897)
Benson — Constantine Walter Benson (1909—1982)
Benson — Robert Bernard Benson (1904—1967)
Bent — Arthur Cleveland Bent (1866—1954)
Beresford — Pamela Beresford
Berg — Leo S. Berg
Berla — Herbert Franzioni Berla (1912—1985)
Berland — Lucien Berland (1888—1962)
Berlepsch — Hans von Berlepsch (1850—1915)
Berlioz — Jacques Berlioz (1891—1975)
Bertkau — Philip Bertkau
Bibron — Gabriel Bibron (1806—1848)
Bigot — Jacques-Marie-Frangile Bigot (1818—1893)
Bilek — Alois Bilek (1909—1974)
Billberg — Gustaf Johan Billberg (1772—1844)
Biswas — Biswamoy Biswas (1923—1994)
Black — Davidson Black (1884—1934)
Blainville — Henri Marie Ducrotay de Blainville (1777—1850)
Blanford — William Thomas Blanford (1832—1905)
Blasius — Johann Heinrich Blasius (1809—1870)
W. Blasius — Wilhelm Blasius (1845—1912)
Bleeker — Pieter Bleeker (1819—1878)
Bloch — Marcus Elieser Bloch (1723—1799)
Blumenbach — Johann Friedrich Blumenbach (1752—1840)
Blyth — Edward Blyth (1810—1873)
Bocage — Jose Vicente Barboza du Bocage (1823—1907)
Bocourt — Marie Firmin Bocourt (1819—1904)
Boddaert — Pieter Boddaert (1730—1795/96)
Boettger — Oskar Boettger (1833—1910)
Boheman — Karl Henrik Boheman (1796—1868)
Boie — Heinrich Boie (1794—1827)
Boisd., Boisduval — Jean Baptiste Boisduval (1799—1879)
Bolle — Carl Bolle (1821—1909)
Bonaparte — Charles Lucien Jules Laurent Bonaparte (1794—1827)
Bonelli — Franco Andrea Bonelli (1784—1830)
Bonhote — J. Lewis Bonhote (1875—1922)
Bonnaterre — Pierre Joseph Bonnaterre (1747—1804)
Borkh., Borkhausen — Moritz Balthasar Borkhausen (1760—1806)
Bosc — Louis Augustin Guillaume Bosc (1759—1828)
Boulenger — George Albert Boulenger (1858—1937)
Bourcier — Jules Bourcier (1797—1873)
Bouvier — Eugène Louis Bouvier (1856—1944)
Bowdich — Thomas Edward Bowdich (1791—1824)
Brandt — Johann Friedrich von Brandt (1802—1879)
Brauer — Friedrich Moritz Brauer (1832—1904)
A. E. Brehm — Alfred Brehm (1829—1884)
C. L. Brehm — Christian Ludwig Brehm (1787—1864)
Bremer — Otto Vasilievich Bremer (1812—1873)
Bremi-Wolf — Johann Jacob Bremi-Wolf (1791—1857)
Brevoort — James Carson Brevoort (1818—1887)
Brewster — William Brewster (ornithologist) (1851—1919)
Brischke — Carl Gustav Alexander Brischke (1814—1897)
Brisson — Mathurin Jacques Brisson (1723—1806)
Brittinger — Christian Casimir Brittinger (1795—1869)
Brongniart — Alexandre Brongniart (1770—1847)
C. Brongniart — Charles Jules Edme Brongniart (1859—1899)
Bronn — Heinrich Georg Bronn (1800—1862)
Brooke — Victor Brooke (1843—1891)
Brookes — Joshua Brookes (1761—1833)
W. S. Brooks — Winthrop Sprague Brooks (1887—1965)
Broom — Robert Brum (1866—1951)
Bruch — Carl Friedrich Bruch (1789—1851)
Bruguière — Jean Guillaume Bruguière (1749—1798)
Brullé — Gaspard Auguste Brullé (1809—1873)
Brünnich — Morten Thrane Brünnich (1737—1827)
H. Bryant — Henry Bryant (1820—1867)
W. E. Bryant — Walter E. Bryant
Bücherl — Wolfgang Bücherl
Buller — Walter Buller (1838—1906)
Burchell — William John Burchell (1782—1863)
Burmeister — Hermann Burmeister (1807—1892)
Burnett — Gilbert Thomas Burnett (1800—1835)
Buturlin — Sergei Aleksandrovich Buturlin (1872—1938)
Buttikofer — Johann Büttikofer (1850—1929)
Cabanis — Jean Cabanis (1816—1906)
Cabrera — Angel Cabrera (naturalist) (1879—1960)
Calman — William Thomas Calman (1871—1952)
Calvert — Philip Powell Calvert (1871—1961)
Camerano — Lorenzo Camerano (1856—1917)
Canestrini — Giovanni Canestrini (1835—1900)
Cantor — Theodore Edward Cantor (1809—1860)
Cassin — John Cassin (1813—1869)
Castelnau — François Louis Nompar de Caumat de Laporte Castelnau
Chamberlin — Ralph Vary Chamberlin (1879—1967)
Chapin — James Chapin (1889—1964)
Charpentier — Toussaint de Charpentier (1779—1847)
Chasen — Frederick Nutter Chasen (1896—1942)
Chiaie — Stefano Delle Chiaje (1794—1860)
Children — John George Children (1777—1852)
Christ — Johann Ludwig Christ (1739—1813)
Chun — Carl Chun (1852—1914)
Cl., Clerck — Carl Alexander Clerck (1709—1765)
Colston — Peter Colston
Conci — Cesare Conci (born 1920)
Conde — Otto Conde (1905—1944)
Conover — Henry Boardman Conover (1892—1950)
Conrad — Timothy Abbott Conrad (1803—1877)
Cooper — James Graham Cooper (1830—1902)
Cooper — William Cooper (conchologist) (1798—1864)
Cope — Edward Drinker Cope (1840—1897)
Coquerel — Charles Coquerel (1822—1867)
Cory — Charles B. Cory (1857—1921)
Costa — Achille Costa (1823—1898)
Coues — Elliott Coues (1842—1899)
Cramer — Pieter Cramer (1721-c. 1779)
Cretzschmar — Philipp Jakob Cretzschmar (1786—1845)
Crewe — Henry Harpur Crewe (1828—1883)
Cronquist — Кронквист, Артур
Crotch — George Robert Crotch (1842—1874)
Crowson — Roy Crowson (1914—1999)
Curtis — John Curtis (entomologist) (1791—1862)
Cuvier — Georges Cuvier (1769—1832)
F.Cuvier — Frédéric Cuvier (1773—1838)
da Costa — Emanuel Mendez da Costa (1717—1791) — Conchologist
Dahlbom — Anders Gustav Dahlbom (1808—1859)
Dale — James Charles Dale (1792—1872)
Dall — W.H. Dall (1845—1927)
Dalla Torre — Karl Wilhelm von Dalla Torre (1850—1928)
Dana — James Dwight Dana (1813—1895)
Daudin — Francois-Marie Daudin (1774—1804)
David — Давид, Арман (fr. Armand David; 1826—1900)
Day — Francis Day (1829—1889)
de Blainville — Henri Marie Ducrotay de Blainville (1777—1850)
de Castelnau — François Louis de la Porte, comte de Castelnau (1810—1880)
de Filippi — Filippo de Filippi (1814—1867)
de Geer — Charles De Geer (1720—1778)
de Hann — Wilhem de Haan (1801—1855)
de Kay — James Ellsworth De Kay (1792—1851)
de Man — Johannes Govertus de Man (1850—1930)
de Naurois — Abbé René de Naurois (b. 1906)
Bory de Saint-Vincent — Jean Baptiste Bory de Saint-Vincent
de Winton — William E. de Winton
Delacour — Jean Theodore Delacour (1890—1985)
Denis, Den., D. — Michael Denis (1729—1800) (Denis və Schiffermüller üçün tez-tez Den. et Schiff. və ya D. et S.)
Deppe — Ferdinand Deppe (1794—1861)
Des Murs — Marc Athanese Parfait Oeillet Des Murs (1804—1878)
Desfontaines — René Louiche Desfontaines (1750—1833)
Desmarest — Anselme Gaëtan Desmarest (1784—1838)
Diard — Pierre-Médard Diard (1794—1863)
Dieffenbach — Ernst Dieffenbach (1811—1855)
Distant — William Lucas Distant (1845—1922)
Djakonov, Djak. — Alexander Michailovitsch Djakonov (1886—1956)
Dobson — George Edward Dobson (1844—1895)
Donis. — Horace St. John Kelly Donsithorpe (1870—1951)
Donovan, Don. — Edward Donovan (1768—1837)
d’Orbigny — Alcide d'Orbigny (1802—1857)
Doria — Giacomo Doria (1840—1913)
Doubleday, Dbld.
İttifaqa qəbul tarixinə görə ABŞ ştatlarının siyahısı
Birləşmiş Ştatların hər bir ştatı öz suverenliyini federal hökumətlə bölüşən 50 təsisçi qurumdan biridir. Amerikalılar hər bir ştat və federal hökumət arasında ortaq suverenliyə görə həm federal respublikanın, həm də yaşadıqları əyalətin vətəndaşlarıdır. Kentukki, Massaçusets, Pensilvaniya və Virciniya tam rəsmi adlarında ştat deyil, birlik terminindən istifadə edirlər.
Ştatlar Birləşmiş Ştatların əsas bölmələridir. Onlar federal hökumətə verilməyən və ABŞ Konstitusiyası ilə qadağan olunmayan bütün səlahiyyətlərə malikdirlər. Bütövlükdə, əyalət hökumətləri yerli maraq doğuran məsələləri tənzimləmək səlahiyyətinə malikdir. Məsələn,dövlətdaxili ticarətin tənzimlənməsi, seçkilərin keçirilməsi, yerli hökumətlərin yaradılması, dövlət məktəb siyasəti və qeyri-federal yol tikintisi və təmiri. Hər bir dövlətin respublika prinsiplərinə əsaslanan öz konstitusiyası və icra, qanunverici və məhkəmə qollarından ibarət hökuməti var.
Bütün ştatlar və onların sakinləri Senat və Nümayəndələr Palatasından ibarət ikipalatalı qanunverici orqan olan federal Konqresdə təmsil olunurlar. Hər bir ştat iki Senator və ən azı bir Nümayəndə ilə təmsil olunur, halbuki bir ştatın Nümayəndələr Palatasının nümayəndə heyətinin ölçüsü konstitusiyaya uyğun olaraq ən son onillik siyahıyaalma ilə müəyyən edilən ümumi əhalisindən asılıdır.
Yaponiyada latın qrafikalı əlifbanın qəbul edilməsi təklifi
Romaciron (ローマ字論) – yapon dilinin ənənəvi yazı sisteminin (kanci və kana) latın qrafikasına əsaslanan yazı sistemi (romaci) ilə əvəz olunması təklifi. Yapon dilinin romanizasiya üçün Hepbörn, Nihon-şiki və Kunrey-şiki sistemləri təklif olunmuşdur.
Meyci dövründən etibarən Yaponiyada latın qrafikalı əlifbanın qəbul edilməsi üçün bir çox cəhd və təklif başa tutsa da, romaci bir çox səbəbə görə heç vaxt Yaponiyada əsas yazı sistemi kimi qəbul olunmamışdır: kanci və kananın yapon mədəniyyətinin bir hissəsi kimi qəbul olunması; əhalinin ənənəvi yazı sisteminə uzun müddətdir ki, öyrəşməsi; romanizasiya üçün istifadə olunacaq sistemin seçilməsi barədə konsensusun əldə olunmaması əsas səbəblərdir. İkinci Dünya müharibəsindən sonra Yaponiyanı işğal altında saxlamış ABŞ rejimi yapon yazı sistemində romacini qəbul etdirmək üçün cəhdlər göstərsə də, uğursuz olmuşdur.
Yapon dilinin yazı islahatına ehtiyac olduğunu düşünən ilk şəxslər XVII əsrdə yoqakuşalar (Qərb ölkələrini öyrənən alimlər) olmuşdurlar. Aray Hakuseki 1715-ci ildə yazdığı "Seyyo kibun" adlı əsərində 1708-ci ildə Yakuşima adasına ayaq basmış italyan keşiş Covanni Battista Sidotti ilə söhbətlərini təsvir etmiş və əlifba sisteminin rahatlığı haqqında fikirlər yazmışdır. Buna baxmayaraq, o, Yaponiyanın xarici yazı sistemini qəbul etməli olduğunu deməmişdir.
XVII əsrdə bir çox ranqaku alimi (Hollandiya vasitəsilə xarici ölkələri öyrənən alimlər) holland dilini öyrənmiş və əlifba sisteminin rahat olduğunu bildirmişdir. Hətta belə alimlərdən biri olan Honda Toşiaki 1798-ci ildə yazdığı "Seyiki monoqatari" əsərində Qərb yazısının istifadə olunmasını təklif etmiş, bu yazının kanadan daha rahat olduğunu və Qərb ölkələri ilə əlaqə saxlamağı asanlaşdıracağını demişdir.
1868-ci ildə baş vermiş Meyci islahatından sonra bir çox şəxs Yaponiyanın ənənəvi yazı sisteminin dəyişdirilməsini təklif etmişdir.
Tomas Nagel
Tomas Nagel (Neycel) (ing. Thomas Nagel; 4 iyul 1937[…], Belqrad) — amerikalı filosof, idrak, siyasət və etika fəlsəfəsinin tədqiqatçısı.
O, Amerika İncəsənət və Elmlər Akademiyasının üzvü, Britaniya Akademiyasının müxbir üzvü (1988), Fransa Əxlaq və Siyasi Elmlər Akademiyasının (2017) və Oksforddakı Korpus Kristi Kollecinin fəxri üzvüdür.
Nagel fəlsəfi yaradıcılığının ilk günlərindən etika, siyasi və hüquq fəlsəfəsi, metafizika, qnoseologiya və ağıl fəlsəfəsinə xüsusi diqqət yetirməklə, geniş spektrli məsələlər üzərində işləyirdi.
Geniş populyarlıq Nagelə 1974-cü ildə Philosophical Review jurnalında onun "Yarasa olmaq nə deməkdir?" ("What Is It Like to Be a Bat?"), məqaləsinin nəşri ilə gəldi, həmçinin yarasa şüuru timsalında şüur problemlərinə reduksionist yanaşmanı tənqid edir. Bu sensasiyalı məqalədən başqa, Nagel 62 başqa məqalə və 40-a yaxın tənqidi məqalə yazıb.
"The New Republic" jurnalı Nageli "ən maraqlı Amerika filosoflarından biri" adlandırdı. Nagelin xarakterik xüsusiyyəti mürəkkəb fəlsəfi materialı əlçatan formada təqdim etmək bacarığıdır. Onun kitabı "Hər şey nə deməkdir? Yaxud rus dili də daxil olmaqla dünyanın 21 dilinə tərcümə edilmiş fəlsəfəyə çox qısa bir giriş" ən aktual fəlsəfi problemlərin demək olar ki, bütün spektrini başa düşülən və aydın şəkildə əks etdirir.