сущ. муэдзин (служитель мечети, призывающий с минарета к молитве)
azanverən
i. muezzin (a person who calls Mussulmans for divine service)
сущ. азан гудайди (кил. azançı).
is. muezzin m ; ~ məscidin minarəsindən ibadətə (duaya) çağırır le muezzin appelle à la prière du minaret d’une mosquée
bax azançı. ad.