Ulu olmaq, böyümək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ulu, böyük. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Böyük, çox böyük, ən böyük. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Atalar deyiblər ki, ulu sözünə baxmayan ulaya-ulaya qalar
Bax: uluq.
Ulu, böyük. Dialektlərdə nov, navalça mənasında da işlənir. Bu sular uluq-uluq, Qızlar dolduru tuluq, Bilərziyin tapana Nə verirsən muştuluq?
El, oba, yurd. Kərəməm, necoldu ulusum, elim, Yar, yar söyləməkdən lal oldu dilim. Xan Əslimdən ayrı büküldü belim, Qaldım namus ilə arın içində
El, oba, yurd. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Sağ gedəsən ulusuna, elinə, Misri qılıc bağladaram belinə
Gözləyən. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ümid edilən, umulan. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Çiyin. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ümid. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: umar. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Dəyirmanın un tökülən çuxur yeri. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) (Koroğlu) Dürat arpasını yeyənə qədər buğda çuvallarını töküb üyütdü
Məhsul toplandıqdan sonra yerdə qalan tərəvəz, meyvə və s.; tərəvəzin, meyvənin ən axırda dəriləni. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Biçirlər yağıların b
Sahədə son məhsulu toplamaq, bostanda heç nə qoymamaq. Dialektlərdə oralamax şəklində işlənir. Sənubərəm, aslan kimi, Qəmlərim var, dastan kimi
Biçindən, yığımdan sonra yerdə qalanını toplamaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Bax: ürcah.
Bax: ürcah. Yüklənibdi qəflə, qatır, ulaxlar, Suyu sərin, daşı mərcan bulaxlar, Ha çağırıram, heç eşitmir qulaxlar, Axır çağda urcah oldum kara mən
Talan, qarət. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Vurmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yuxarı, ayağa (durmaq). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Ruh sözünün təhrifidir. Az vaxt, 15 dəqiqə; hörmət, təmtəraq mənaları da var. Abü ataş, xakü baddan xalq oldu, Urufdu ki, dördü beşdən asıldı
Çalınmaq, vurulmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: rüsxət. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Meydana girərəm cannan, Urusxat almışam xannan, Qıraram, tökərəm yannan, Dərə-təpələr leş olsun!
Döyüşmək, vuruşmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Hörmət, sayğı; nüfuz, etibar. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Keçəl Həmzə sayılmayan, urvatı olmayan bir adam idi
Ağıllı, zəkalı, fərasətli, ədəbli, tərbiyəli. Dərviş olan baxmaz pusta, Uslu olan olar usta, Güvənmə bivəfa dosta, Bivəfadan imdad olmaz
Sanmaq, ummaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bu (işarə əvəzliyi). (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Nökər. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: ufanmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yüyən. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Yuxu. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Qapılmaq, aludə olmaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Fikrinizdə nə qoyubsuz? Qeyri yollara uyubsuz, Görünür məndən doyubsuz? Doymayan beləmi əyləni?
Uyumaq, südün uyunması. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Keyləşmək. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Keylik. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Baxdı ki, canının uyuşuğu açılır. (“Mərcan xanımın Çənlibelə gəlməyi”) (İ
Uzun, uzaq, uyğun. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: üz. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Uzun olmaq, böyümək, uzanmaq. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bax: uzuncaydaq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)
Caydaq, çox uzun, uzundraz, uzun və arıq. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Dastanda ayaqları uzun və arıq olan at haqqında işlənir
Üçüncü dəfədə. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Üyütmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
Bir-biri ilə əlaqəsi olmaq, yaxınlıq etmək, əlaqə yaratmaq, ünsiyyətdə olmaq.
Qarşılıqlı, xoş münasibət, yaxınlıq, əlaqə. Başqası ilə ülfət eləmək ona cəza kimi gəlirdi. (“Leyli və Məcnun”)
Paylaşmaq, payı bölüşdürmək. (“Kitabi-Dədə Qorqud” leksikası)
1. Böyük dəniz, dərya. 2. Məcazi mənada: hədsiz, həddən artıq, sonsuz, çox. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Elə ah çəkdi ki, əgər bu ahın alovu, odu ols
Səs, səda. (“Koroğlu” dastanının lüğəti) Qarşı yatan qarlı dağlar, Dağlar, səndə qarım qaldı. Əlim çatmaz, ünüm yetməz, Dal budaqda narım qaldı