(Meğri) keyfiyyətsiz. – Beşdəunda yeyləxdən bikkə <bir tikə> lılımır qatıx göndərey
(Lənkəran) bax linc. – A Şirin bacı, plo <plov> lıncdı ki
(Meğri) sümüksüz ət parçası. – Buddardan çıxan lındırrarı da böləcəm payların üsdə
(Çənbərək) çiy, bişməmiş. – Sajın altı yammadı, əpbəx’ lınqıt oldu
(Masallı) kobud
(Culfa, Şahbuz, Şərur) köpüklənmə
(Şəki) turş ayran. – Xalamgildə bir kasa lır işdim, qarnıma sancı düşüf
(Lənkəran) sirkə və yağ çöküntüsü. – Sirkə qutarıb, lırdı qalıb
(İmişli) palçıq. – Vedrəni geti <götür> bırdan, axıb lırda eliyib
(Kürdəmir, Salyan) palçıqlı. – Lırdana yerdə gəzməy olmaz (Salyan)
(Bakı, Başkeçid, Qazax, Lənkəran) tənbəl ◊ Lırt düşməg (Bakı, Lənkəran) – yorulmaq. – Yorulub lırt düşmüşəm (Lənkəran)
(Kürdəmir) duru. – Palçığı lırta eləmisən
(Şamaxı) palçıq. – Bayır yaman lırtmaçdı
lıs qalmağ: (Salyan) çürümək. – Keçən il hə:tə o qədər su veriblər ki, üzüm tə:kdə lıs qalıb; – Bossanda yemiş çox oldı, yiən olmadı, yemişdər lıs qal
(Meğri) zərrə, əşyanın ən kiçik hissəsi. – Olar yetim-yesirə eysannan bir lızba da verməzdər
I (Ordubad, Şamaxı, Şərur) biçim, xarici görünüş, görkəm. – Qurbanın licimi yoxdu (Şamaxı) II (Meğri) bacarıq, qabiliyyət
(Şamaxı, Zəngilan, Şərur) biçimsiz, səliqəsiz, görkəmsiz. – O lap licimsiz adamdı (Zəngilan); – Qurban çox licimsiz adamdu (Şamaxı)
(Lənkəran) navalça
(Cəbrayıl) burun deşiyi. – Yediyin burnunun lifəsinnən gəlsin
(Salyan) ipək parça növü. – Lifirtini xonça:n üssünə qoy
(Göyçay, Quba, Lənkəran) bataqlıqda bitən bitki növü. – Samanluğumuzun üsdi üçün bir araba liğ gətirdim (Quba); – Dayım bir araba liğ gətirdi (Göyçay)
(Gəncə) heyvan toxumunun üzündə olan yumşaq ağ maddə. – Ağız, bu uşax ki belə öysürür, niyə muna hayva liğavı vermirsən?
(Gəncə, Qarakilsə, Şəmkir) ağzına qədər doldurmaq. – Çualı lix’liyəndə çox tutar (Qarakilsə); – Xərələ o qədər pambıx lix’lədin ki, darmadağın dağıldı
(Ağbaba) qarşılaşmaq. – Qonşunun uşağıynan lix’ləşdim
(Qazax) bax lej I. – Dünən dədəm bazardan üş dənə lij vedrə alıf gətirdi
(Laçın) səliqə
(Daşkəsən, Gədəbəy) tamamilə, tamam, bütünlüklə. – Ət lil yağdı (Daşkəsən)
(Balakən) bayatı
I (Ağdam, Culfa, Füzuli, Şahbuz) ilıq. – Çay liləmardı (Ağdam); – Liləmar su:nan əlüz yumağ olar (Şahbuz) II (Ucar) lilli
(Şamaxı) duru. – Xəmir çox liləmaya oldi
(Lənkəran) barama kəpənəyi
(Başkeçid, Borçalı, Qazax) bax lalıx
(Ağdaş) anaya müraciət məqsədilə deyilən ad. – Lili, bu il neçə əmək günü almısan?
(Zəngilan) bax liləmar I. – Bı çay illaf lilimardı ki, bını işməy olmaz
(Ağbaba) nilufər
I (Naxçıvan, Şərur) ilıq. – Yayda bizim çayın suyu lilivan olur (Şərur) II (Naxçıvan, Şərur) bulanıq
(Gəncə) məc. bazarda malı çox yığıb saxlamaq. – Min dəfə saηa dedim, buları sat getsin, gənə lilləndirif saxladın
I (Ağbaba, Basarkeçər) məc. gizlətmək. – Kağızdarı elə lillətdim ki, heş bilən də olmadı (Ağbaba) II (Qazax) bir şeyi suya salmaq, suda batırmaq
I (Gəncə) ağzına kimi dolu. – Bizim ho:uz lilmandı, gedəx’çiməx’! II (Borçalı, Yevlax) xalis, tamamilə
I (Şərur, Zərdab) bax liləmar I. – Qışda bu çayın suyu lilmar olur (Zərdab); – Yayda bulağın suyu lilmar olur (Şərur) II (Zərdab) bax liləmar II
(Daşkəsən, Gədəbəy, Gəncə, Qazax, Qubadlı) bax lilipar. – Lilpar kimi sulu yer axtarırsan? (Qazax); – Bizim baxçada lilpar cürbəcür çiçəklər açır (Gən
I (Cəbrayıl) suyun yığıb gətirdiyi torpaq, lil. – Arxı lim yaman basıf, gərəx’ genə işdiyəx’ II (Gəncə) üsul, qayda
(Dərbənd, Tabasaran) yoğun oxlov
(Cəlilabad) geyilib köhnəlmiş, çox köhnə, nimdaş. – Əli həmməşə limdaş pencəydə gəzey
I (Şəki) aşılanıb doğranmış gön. – Mən çarığı həmişə limədən tikirəm II (Göyçay) qısaquyruqlu quş və ya heyvan
(Gəncə, Mingəçevir) ağzına kimi dolu. – Bizim inəx’ sərnişnən limhəlim süd verir (Gəncə)
(Cəlilabad) gözü tutulmaq (bulağa aiddir). – Kükürd bılağ limlənibdi, batıbdı
I (Cəbrayıl, Gədəbəy, Şamaxı) nəm, yaş. – Barama yaman lincdi, deyəsən bir yerdə çox qalıb (Cəbrayıl) II (Bakı, Hamamlı, Salyan) çiy, bişməmiş
(Təbriz) suyun gətirdiyi torpaq. – Hər il ərxlərin linəttərin təmizli:rıx
I (Bərdə, Qubadlı) omba sümüyü II (Bərdə, Gəncə) ding, çəltik döyülən qurğu. – Çəltiyi dünən lingə göndərdim (Bərdə)