is. 1. Bir şeyin cırıq və ya yırtıq yerini qapayıb örtmək üçün həmin (və ya başqa) materialdan oraya tikilən və ya yapışdırılan qumaş və s
sif. Başdan-ayağa yamaqlı, hər yerinə yamaq vurulmuş. Yamaqyamaq şalvar. – Sanırsan ki, indi yıxılacaqdır; Əynində paltarı yamaq-yamaqdır
is. Yamanması lazım olan hər şey, yamanmalı paltar və s. Arvad kişinin yerini saldıqdan sonra taxçanı-boxçanı axtarıb yamaq-yırtığını tikərdi
is. Yamaq yamamaqla məşğul olan adam; pinəçi. Ayaqqabıları yamaqçıya ver. // Paltaryamayan. [Əntiqənin] böyüyü-zadı yoxdur, iki il olar ki, atası yata
“Yamaqlamaq”dan f.is
f. Bir şeyin cırıq və ya yırtıq yerini yamaqla qapamaq, yamaq vurmaq; yamamaq
“Yamaqlanmaq”dan f.is
məch. Yamaq vurulmaq
“Yamaqlatmaq”dan f.is
icb. Bir şeyə yamaq vurdurmaq
sif. Yamağı və ya yamaqları olan, yamaq vurulmuş; yamanmış. Yamaqlı paltar. Yamaqlı palaz. – Arvad Cumanın … yamaqlı çəkməsini geydi
1. sif. Yamaq üçün yararlı. Yamaqlıq dəri (parça). 2. is. Yamaq. Savadın əlində köhnə bir dəsmal; Yamaqlıq salınmış çox yerdən xal-xal
sif. Yamağı olmayan, yamaqsız ayaqqabı
“Yamamaq”dan f.is
f. 1. Bir şeyin cırıq və ya yırtıq yerini təmir etmək. Şalvarın dizlərini yamamaq. Corabları yamamaq
sif. 1. Pis. Yaman arvadlının evi cəhənnəmdir. (Ata. sözü). Biçarə münəccimbaşı yaman (z.) halda idi
zərf Birtəhər, güc-bəla ilə; nə pis, nə yaxşı. İşi yaman-yaxşı görüb qurtardıq. – [Hacı Mehdi:] Allaha şükür, görürsən, beləcə, yaman-yaxşı dolanırıq
1. sif. Böhtançı, şər, pis. [Sitarə:] Allah sizi saxlasın yaman-yaman dillərdən. C.Cabbarlı. 2. zərf Pis-pis
sif. 1. Yaman, pis. Aşıq yamanca deyil; Xalın yamanca deyil; Günümüz belə keçsə; Yenə yamanca deyil. Sarı Aşıq
“Yamanlamaq”dan f.is
f. 1. Pisləmək, töhmətləndirmək, pisinə danışmaq. …Yazıq məşədilər, gündə sizi qəzetlərdə yamanlayırlar ki, siz cümə günləri dükanları açıb alış-veriş
“Yamanlaşmaq”dan f.is
f. Pisləşmək, xarablaşmaq, daha da pis olmaq
sif. məh. Yaman şişi (yarası) olan (bax yaman 5-ci mənada). Yamanlı at
is. Pis iş; pislik. Yaxşılığa yaxşılıq hər kişinin işidir; Yamanlığa yaxşılıq ər kişinin işidir. (Ata
“Yamanmaq”dan f.is
1. məch. Yamaq salınmaq (vurulmaq), calaq salınmaq. [Minayə] …bəzi yeri bir neçə dəfə yırtılıb yamandığına görə, hava buraxan körüyünə diqqət edirdi
f.sif. Yamaq vurulmuş (tikilmiş); yamaqlı. Şalvarın yamanmış dizləri. Yamanmış köynək. Yamanmış paltar
“Yamatdırılmaq”dan f.is
məch. Başqası vasitəsilə yamatmaq. Ayaqqabıların hamısı yamatdırılmışdır
“Yamatdırmaq”dan f.is
icb. Başqası vasitəsilə yamatmaq, başqasına yamatmaq. Ayaqqabıları yamatdırmaq
“Yamatmaq”dan f.is
icb. Başqasına yamaq vurdurmaq, yamaq işi gördürmək. Corabı yamatmaq
“Yamsılamaq”dan f.is
f. Başqasının danışığını, hərəkətlərini və s.-ni mümkün qədər eyni ilə təkrar etmək; təqlid etmək. [Təlxək] üzünə dəridən bir üzlük taxıb aşağıda oyun
“Yamsılanmaq”dan f.is
məch. Təqlidi çıxarılmaq
“Yamsılatmaq”dan f.is
icb. Yamsılamağa məcbur etmək
bax yaşmaq. Məni görüncə [Mələk] …donub, yamşağı ağzına çəkib qönçə dəhanını gizlətdi. A.Divanbəyoğlu
bax yaşmaqlı
“Yamşanmaq”dan f.is
bax yaşmanmaq
bax yaşınmaq
sif. Çox yastı olan, tamamilə yastı vəziyyətdə olan
sif. Tamamilə yaşıl, çox yaşıl. Yamyaşıl parça. Yamyaşıl boya. // Tamamilə göyərib yaşıllaşmış. Yamyaşıl tarlalar
is. 1. Tərəf, ətraf. Yanlarda düşmən qalmamışdı. H.Nəzərli. [Güldəstə:] Məktub bu yandadı. H.Seyidbəyli
yan-yan baxmaq – nifrətlə yuxarıdan-aşağıya, əyri-əyri baxmaq; saymazyana, ikrahla baxmaq. Qoçular, quldurlar qatar taxardı; Fağır-füqəraya yan-yan b
zərf Yanaşı olaraq, bir-birinin yanında, bir-birinin yanınca. Yan-yana oturmaq. Yan-yana durmaq. Yan-yana qoymaq