[alm. Staad] Bir idarə və ya müəssisədə çalışan işçilərin sabit heyəti. Ştatları ixtisar etmək. Ştat cədvəli
[alm. Staat] Bəzi burjua federativ dövlətlərin tərkibində müəyyən dərəcədə özü-özünü idarə edən dövlət ərazi vahidi
sif. Ştata daxil olmayan, ştatda nəzərdə tutulmayan, ştat xaricində. Ştatdankənar işçi
is. [alm.] 1. Fotoqrafiya, geodeziya və s. aparatlarını bərkitmək üçün açılıbbağlanan üçayaqlı səyyab vasitə
sif. Ştatda olan, ştatda nəzərdə tutulan. Ştatlı işçi. Ştatlı vəzifə
[alm.] Üzərində qabarıq şəkil və ya yazı olan möhür, damğa
[alm.] Elektrik cihazlarını (məs.: lampanı, qızdırıcı cihazları və s.) elektrik xəttinə calamaq üçün haçaşəkilli metal alət
is. [alm.] Detalları birləşmək üçün işlədilən silindr mil
is. [alm.] Mebel üzünə çəkmək və ya pərdə üçün ağır yun və ya ipək parça
is. [alm.] Dağ süxurlarının böyük kütləsi
is. [alm.] 1. Burğulu butulka açan. 2. Təyyarə ilə vintvari xətt üzrə sürətlə başı aşağı enmə üsulu
is. [alm.] Yeraltı yol
is. [alm.] 1. Cizgi. 2. Xüsusiyyət, səciyyəvi cəhət
[holl.] Sualtı və suüstü gəmiləri, təyyarələri, dirijablları idarə edən mütəxəssis
is. [holl.] Gəmidə, təyyarədə sükan
bax çuğul. [Qoca:] O dünyada da elənçi şuğulları heç kəs içərisinə qoymur, burnuna vurub qovur. S.Rəhimov
1. Bax şüvül. 2. Tarazlıq oxu. Laboratoriyada kimyəvitexniki tərəzilərin daimi yeri olur və bunların yerini tez-tez dəyişdirmək yaramaz
bax çuğulluq. Yasavul … Talıbxanın xidmətində özünün şuğulluğu ilə xüsusi məharət göstərir(di). S.Rəhimov
sif. [fars.] 1. Şən, xoştəbiət, xoşədalı, işvəli, oynaq. Gözlərin şuxdu sənin; Kirpiyin oxdu sənin; Dərdin məni öldürür; Xəbərin yoxdur sənin
is. 1. Oynaqlıq, şivəlilik, nazlılıq, gülərüzlülük; naz, şivə, sərbəst və nazlı hərəkət. Həmzəyə həmişəki kimi, yenə də Sonanın bu şuxluğu çox xoş gəl
sif. 1. Nadinc, dəcəl, şuluqçu. Şuluq uşaq. 2. is. Dələduz. Yoluğun nəyi var, şuluğa versin. (Ata. sözü)
sif. və is. 1. Şuluq eləyən, nadinc, dəcəl. Şuluqçu uşaq. – [Sabir:] Bizdə bir Məmmədağa var, çox yaman şuluqçudur
bax şuluqluq
is. 1. Nadinclik, dəcəllik. Şuluqluq eləmək. 2. Hərc-mərclik, araqarışma, qarışıqlıq, çaxnaşma, iğtişaş, özbaşınalıq
sif. məh. Pinti, səliqəsiz
sif. [ər.] klas. Uğursuz, məşum, nəhs, bədbəxtlik gətirən. [Zəhra Sənana:] Məndə, bilməm, nədir bu talei-şum! Sana halım deyilmidir məlum? H
is. Şumlanmış torpaq. Yaz şumu. Payız şumu. – Şumdan qabaq …hər hektara 5 kiloqram fosfor gübrəsi verilmişdi
sif. 1. Hündür, düz, sərrast. Şumal çinar. Şumal ağac. – Tikildi divarlar, şumal dirəklər. M.Müşfiq. [Yunis:] Bu taxta qurudur, şumaldır
sif. k.t. Şumlanmış torpağın alt qatı. Şumaltı lay
“Şumlamaq”dan f.is
f. Torpağı kotanla sürmək, şum eləmək, yumşaltmaq. Cütçü batıb qantərə, yer şumlayır; Şumladığı tarlasını şumlayır
“Şumlanmaq”dan f.is
məch. Şum edilmək. Maya ətrafda şumlanaraq payız əkinləri üçün hazırlanmış tarlaların arxlarını yoxladı
f.sif. Şum edilmiş. Traktorla şumlanmış zəmi. – Qızlar belləri qapıb təzəcə şumlanmış sahənin traktor tuta bilməyən qırağını belləməyə başladılar
is. Şum edilmiş, şumlanmış yer
is. [fars.] 1. Vəcd, şövq, cuşa gəlmə; coşqunluq. Dili-divanə sevər cantək o zülfisiyəhi; Başının şurini gör, eşqdə sevdasına bax
is. [fars.] Azərbaycan klassik muğamlarından birinin adı. “Rast”, “Şur”, “Segah”, “Şüştər”, “Çargah”, “Bayatı-Şiraz” və “Humayun” Azərbaycan musiqisin
is. [ər.] 1. Hər hansı bir məsələni, işi və s. müzakirə etmək, məsləhətləşmək üçün bir yerə yığışma; müşavirə, məclis
“Şuralaşmaq”dan f.is. bax sovetləşmə
bax sovetləşmək. Ölkəmiz şuralaşanda Mirzə Mustafa üzünə pərdə çəkib qırmızılaşdı, özünü kommunist qələmə verdi
sif. [ər.] tar. Sovetlərə, sovetlər ölkəsinə, sovet adamlarına xas və aid olan. Şurəvi qardaşlar, bizim sözlərimizi eşidin və şura fəhlələrinə yetişin
is. [alm.] Mədən yataqları tapmaq üçün qazılan quyu
is. [fars.] Qarışıqlıq, qarğaşalıq, iğtişaş, şuluqluq. Qazax mahalının vəkili Pənah ağanın zamanında bir para şuriş və inqilabın vüquinə görə Qazax ma
is. [alm.] Burğulu mıx, vint
is. [ər.] 1. Günəşdən və başqa bir işıq mənbəyindən çıxan işıq telləri. Günəş şüası. İşıq şüası. – İlk baharın yeni həyatverici günəşi, özünün ilıq və
“Şüalandırmaq”dan f.is
f. 1. Şüa buraxdırmaq, şüa saçdırmaq. 2. fiz. Radioaktiv elementlərin təsirinə məruz buraxmaq
is. 1. “Şüalanmaq”dan f.is. 2. fiz. Radioaktiv elementlərin şüaburaxma xassəsi
f. Şüa buraxmaq, şüa saçmaq, şüa vermək. Elektrik aparatlarında sərbəst elektronlar mənfi kontaktın səthində şüalanır
sif. Şüaburaxan, şüaverən, şüası olan. Şüalı ulduz