ŞULUQÇU

sif.is.
1. Şuluq eləyən, nadinc, dəcəl. Şuluqçu uşaq.
[Sabir:] Bizdə bir Məmmədağa var, çox yaman şuluqçudur. S.Rəhimov.

2. Dələduz, qalmaqalçı, araya şuluqluqsalan. Şuluqçu adam.

Синонимы

  • ŞULUQÇU 1. ŞULUQÇU O zaman Səfa Şuluqçu oğlan idi, çox danışırdı, bir dəqiqə yerində rahat otura bilməzdi (M
  • ŞULUQÇU davaçı — qovğaçı — qalmağalçı
  • ŞULUQÇU dəcəl — nadinc — şeytan — dələduz
ŞULUQ
ŞULUQÇULUQ

Значение слова в других словарях

Афга́н за́падница патрона́жество попуга́й разъясни́тельный стилиза́торство запая́ть фугова́ться тармать херес accomplish bubble umbrella dying-out foreseer Malin Head Marvin mount planting necrosis sleight Sol villi вишня микрокалькулятор скверна шрапнельный