[alm.] 1. Sətirbaşı. Abzasdan başlamaq. Abzasdan oxumaq. Müxtəlif abzasların yerli-yerində olmasına fikir verilməli
sif. 1. Aclıq hiss edən, yeməyə ehtiyacı olan (tox ziddi). Ac pişik. Ac (z.) qalmaq. – Ac qurd balasını yeyər
zərf Heç bir şey yemədən, tamamilə ac halda, boş qarına. Ac-acına yola çıxmaq. – Biçarə Məşədi Əsgər indi üç gün idi ki, gözüyaşlı, ac-acına balaların
zərf Heç bir şey yemədən, acqarına, tamamilə ac halda. [Hacı Murad:] Ac-susuz altı saatdır o tacirin, bu tacirin dükanının qabağını kəsdirib borc yığı
is. və sif. Ac, heç bir şeyi olmayan, yoxsul, dilənçi, səfil. [Azyaşlı uşaqlar] ac-yalavac, dilənçi günündə yaşayır, gecə-gündüz insan qüvvəsindən xar
is. Cənubi Qafqazda yaşayan xalqlardan birinin adı, həmin xalqa mənsub olan adam. Acar ədəbiyyatı
f.sif. İştahaçan, yaxşı yedirən
“Acdırmaq”dan f.is
icb. Acmasına səbəb olmaq, aclıq hissi oyatmaq. Yol adamı acdırır
sif. dan. Çoxyeyən, doymaq bilməyən
sif. Tamahkar, heç şeydən gözü doymayan. Acgöz adam. Acgöz pişik. – Acgöz mədənçilər quyu qazıldıqca yanlarını bərkitmədiklərindən çox zaman quyu uçur
is. 1. Tamahkarlıq, gözüdoymazlıq, hərislik. Acgözlük etmək. – Əfruz bacı pərdə altında asdığı paltarların sayınıhesabını dolaşdırdığı halda, yenə də
sif. 1. Dili-ağzı yandırıcı, kinə, xardal və s. dadında olan (şirin ziddi). Acı dərman. Acı badam. Acı dad
zərf 1) Nifrətlə, acıqla, ələ salarcasına, istehza ilə, başqasına toxunacaq, təhqir edəcək bir tərzdə
is. bot. Rütubətli yerlərdə bitən zəhərli ot bitkisi
is. bot. Çoxillik alkaloidli bitki
sif. 1. Bir qədər acı, azca acı, acıtəhər. 2. Çox acı
is. bot. Dağlıq yerlərdə, otlaqlarda bitən zəhərli ot
sif. Danışarkən hamısını sancan, acı söz deyən. Acıdil adam. – Qoca bağban sərt təbiətli, acıdil, əsəbi və daima savaşan arıq bir kişi idi
mücər. Danışarkən hamını sancmaq, acılamaq, zəhərləmək xasiyyəti
is. Xəmir mayası, acıtma
bax bibər
is. Hirs, hiddət, qeyz, qəzəb. Acığın cana ziyanı var. (Ata. sözü). [Əziz bəy:] Bir güzgüyə bax, gör gözlərin acığından qan çanağına dönübdür
is. dan. Birisini acıqlandırmaq, hiddətləndirmək. Acıq-qıcıq vermək
is. bot. Gövdəsi yerlə sürünən çoxillik bitki (dərman bitkisi). [Acıqarpız] 3-5 qanadlı girdə yarpaqlara malikdir; sarı rəngli böyük çiçəkləri tək-tək
f. 1. Ac qoymaq. 2. İştaha gətirmək, iştaha gətirməsinə səbəb olmaq. Aclıq hissi doğurmaq
is. bot. Vəzəriyə, tərəyə oxşar yeməli bir bitki. …Tellinin süfrəsi salınmışdı. Çörəklə bərabər vəzəri və acıqıcı da qoyulmuşdu
zərf 1) Acıqlı bir surətdə, hiddətlə, hirslə. Acıqla cavab vermək. Acıqla danışmaq; 2) qəsdən, tərsinə olaraq
“Acıqlandırmaq”dan f.is
icb. Acığını tutdurmaq; öz hərəkəti, sözü və s. ilə birinin hirslənməsinə, acıqlanmasına səbəb olmaq
“Acıqlanmaq”dan f.is
f. 1. Acığı tutmaq, hirslənmək, hiddətlənmək, qızmaq. Hər şey üçün adam acıqlanmaz. Niyə belə acıqlanmısan? – Nəbi bərk acıqlanmışdı
sif. 1. Hirsli, hiddətli, qəzəbli. Acıqlı adam. Acıqlı nəzər. Acıqlı söz. Acıqlı cavab. – Acıqlı başda ağıl olmaz
zərf Acıqlı halda, hirslihirsli. Mexanik acıqlı-acıqlı [fəhlələrə] baxaraq, həyət qapısından çıxıb … getdi
is. Acıqlı adamın halı, vəziyyəti, xassəsi, hirslilik
f. 1. bax acmaq. 2. məh. Yoxsullaşmaq, kasıblaşmaq, əli aşağı düşmək
is. bot. Zəncirotu, qabsındıran (çoxillik ot)
is. bot. Çoxillik dərman bitkisi. Acıqovun düyünlü köklərə malikdir, bitkinin adətən yerüstü gövdəsi yoxdur, lakin yarpaqlar çılpaq və neştər şəklində
“Acılamaq”dan f.is
f. Acı sözlər demək, zəhərləmək, sancmaq, birinə acı söz deyib qəlbini incitmək. [Zeynal:] – Sən istədiyin qədər bağır! – deyə qocanı acılayırdı
“Acılaşdırılmaq”dan f.is
məch. Acı edilmək, dadı acı bir hala gətirilmək
“Acılaşdırmaq”dan f.is
f. Acı eləmək, dadını acı hala gətirmək. İstiot xörəyi acılaşdırdı. Bibər ağzımı acılaşdırdı
“Acılaşmaq”dan f.is
f. Acı olmaq, dadı tündləşmək, dadı xarab olmaq. Yağın duzu az olduğuna görə acılaşıbdır. İstidən kərə çox tez acılaşır
bax acılaşdırmaq