is. Yağlı şirin xəmirdən bişirilən nazik qoğal növü
is. Xörək bişirmə
f. bax bişirmək 1-ci mənada. □ Bişirib-düşürən – xörək bişirən (bəzən arvad mənasında işlənir). [Hacı Murad:] Adamın bişirib-düşürəni gərəkdir
“Bişirilmək”dən f.is
“Bişirmək”dən məch. Xörək bişirilmişdir
“Bişirilmək”dən f.sif. Bişirilmiş xörək
“Bişirmək”dən f.is
f. 1. Odun üstündə qaynatmaqla, qızdırmaqla yeyiləcək hala gətirmək, hazırlamaq. Xörək bişirmək. Aş bişirmək
sif. 1. Yaxşı bişmiş, lazımınca bişmiş. Bişkin çörək. 2. məc. Təcrübəli, çox təcrübə qazanmış, ustalaşmış, püxtə, bilikli
is. 1. Bişkin şeyin halı. 2. məc. Təcrübəlilik, yetişkənlik, hazırlılıq, püxtəlik, yetkinlik; bərkdən-boşdan çıxma
“Bişmək”dən f.is
f. 1. Odda qızarmaq və ya suda qaynamaqla çiyliyi rəf olmaq, yeyiləcək hala gəlmək. Ət bişdi. Lobya bişdi
1. sif. Odda qızardılmaqla və ya suda qaynadılmaqla hazırlanmış (çiy müqabili). Bişmiş ət. Bişmiş yumurta
sif. və zərf [fars. bi… və ər. şübhə] Şübhəsiz, yəqin. Bir aşiq can verə canana əgər; Bişübhə uçuban behiştə gedər
sif. [fars. bi… və ər. şüur] Şüursuz, anlaqsız, qanacaqsız, düşüncəsiz. Bişüur adam. – [Qaraş:] Süleyman bəyin də, yoldaşlarının da güdaza getməyi, sə
is. İnsan və heyvan qanını sormaqla qidalanan kiçik, qanadsız cücü
zərf [fars.] Tabsız, taqətsiz, üzgün. Bitab olmaq. Bitab düşmək. – Şəm istər müttəsil bitab öz pərvanəsin; Qönçeyi-gül əndəlibin naleyi-zarın sevər
is. Tabsızlıq, qüvvətsizlik, taqətsizlik
zərf [fars. bi… və ər. taqət] Taqətsiz. Belə gözəl düşə ay qabağına; Tamaşa eyləyən bitaqət olur. M.P
is. Taqətsizlik, gücsüzlük, üzgünlük. – Yanar, tab eyləməz, bir şöleyişəm ilə pərvanə; O bitaqətlik ilə bunca nə lafü gəzaf eylər
sif. [fars. bi… və ər. təcrübə] Təcrübəsiz, naşı
sif. və zərf [fars. bi… və ər. təqsir] Təqsirsiz, günahsız. …Biçarə və bitəqsir Yusif Sərracı bədbəxt etdilər
sif. və zərf [fars. bi… və ər. təmənna] Təmənnasız, heç bir gizli məqsəd güdmədən, heç bir umacağı olmadan
sif. [fars. bi… və ər. tərbiyə] Tərbiyəsiz
is. Tərbiyəsizlik, Bitərbiyəliklə tifli-məsum; Axırda olur səfilü məşum. M.Ə.Sabir
köhn. bax bitərbiyə. Elmsiz kimsənə hünərsizdir; Elmi-bitərbiyət səmərsizdir. S.Ə.Şirvani
zərf [fars. bi… və ər. tərəddüd] Tərəddüdsüz, tərəddüd etmədən, qətiyyətlə
[fars. bi… və ər. tərəf] 1. sif. Heç bir tərəfin mənafeyini saxlamayan, heç birinin tərəfini saxlamayan; mübahisə və ya mübarizə edən tərəflərin heç b
zərf Heç bir tərəfin mənafeyini saxlamayaraq, heç bir tərəfin mübahisə, fikir və mübarizəsinə qarışmayaraq
sif. Bitərəf hala salan
“Bitərəfləşdirilmək” dən f.is
məch. Bitərəf hala, bitərəf vəziyyətə salınmaq
“Bitərəfləşdirmək” dən f.is
f. Bitərəf hala, bitərəf vəziyyətə salmaq
“Bitərəfləşmək”dən f.is
f. Bitərəf hala keçmək, bitərəf vəziyyət almaq
is. Mübahisə, mübarizə, müharibə edən tərəflərin heç birinə mənsub olmama. Bitərəfliyi gözləmək. Bitərəfliyi pozmaq
sif. Son dərəcə çox, bitməyən, qurtarmayan, axırı olmayan. Həkim baba bağçada tək-təkana işləmir, yeri gələndə nəvə-nəticəsini də bu bağçanın bitib-tü
is. köhn. Məktub, kağız. // Dua yazılmış kağız parçası
“Bitirilmək”dən f.is
məch. Axıra çatdırılmaq, tamamlanmaq, başa çatdırılmaq
“Bitirmək1”dən f.is
“Bitirmək2”dən f.is
f. Yetişdirmək, hasil etmək, göyərtmək, cücərtmək. Bu torpaq buğda bitirmir. – Kənari-çeşmimə sancıldı oxların neytək; Sudan qəmiş bitirən Kür kənarın
f. 1. Axıra çatdırmaq, başa çatdırmaq, tamamlamaq, qurtarmaq. Söhbəti bitirmək. Məktəbi bitirmək. – Nazlı nağılını bitirib, Ağabəyimin üzünə baxdı
sif. xüs. Bitişdirmə, yapışdırma, qovuşdurma qabiliyyəti olan. Bitişdirici toxumalar. Bitişdirici maddələr
“Bitişdirilmək”dən f.is
məch. Bir-birinə calanmaq, birləşdirilmək, rəbt edilmək, yapışdırılmaq, bağlanmaq
“Bitişdirmək”dən f.is
f. İki şeyi bir-birinə calamaq, birləşdirmək, rəbt etmək, bir-birinə sıx yapışdırmaq. Bitişdirib mıxlamaq