is. Birağızlı, əyri qılınc; yatağan. Gorda ilə vurmaq. – Qorodovoy börkünü başına basıb, gordası qılçasına dolaşadolaşa yüyürüb getdi… Çəmənzəminli
dan. 1. bax kaftar 1-ci mənada. [Zeynəb:] Kazım, sənsən? Gecə vaxtı goreşən kimi qəbristanlıqda nə gəzirsən, baş-gözünü niyə sarıyıbsan? İ
[fars.] Qəbiristanda bir nəsildən olan adamların basdırıldığı yer; qəbir. [Budaq:] Bircə aydan sonra bu qəbir itibbatar, atamın gorgahı bilinməz, nişa
is. 1. Göbəkbağı düşdükdən sonra qarnın ortasında qalan kiçik çuxur, batıq. □ Göbəyə qədər (kimi) – belə qədər, beləcən
is. anat. İnsan və ya heyvan rüşeymini ananın bədəni ilə birləşdirən və rüşeymin qidalanmasına vasitə olan boru
is. Balaca, kiçik göbək. Rüşeymlə ananın əlaqəsi göbəkcik vasitəsilə yaradılır. “Qaramal”
is. Köhnə məişətdə: cəhalət və nadanlıq əlaməti olaraq xəstə, yaxud uşağı olmayan qadınların göbəkləri ətrafına yazılan dua
is. Köhnə məişətdə: göbəkgötürmə ilə məşğul olan ara həkimi
is. Köhnə məişətdə: ara həkimlərinin dua oxuyub göbəyə püfləməsindən ibarət yalançı müalicə üsulu
is. etnoqr. Qız və oğlan uşağını anadan olanda bir-birinə nişanlama adəti: beşikkəsmə. Salondan daha bir qız səsi eşidildi: – Deyirlər, keçmişdə göbək
sif. dan. Qarnı iri olan; kök, yoğun, yekəqarın. Göbəkli adam. – Atlı dəstəsinin önündə gələn yaşıl çalmalı, şişman göbəkli adam Həmədan valisi idi… Ə
is. köhn. Göbəkduası yazan adam, molla (bax göbəkduası). Deyin o göbəkyazana, qələmin ucun yavaş bas! M
is. 1. bot. Xlorofili olmayan, əsasən sporlar vasitəsilə çoxalan ibtidai bitki. Yeməli göbələk. Zəhərli göbələklər
sif. Başının forması göbələk kimi olan; yastıbaş. Göbələkbaş adam. // is. Ağ əmmaməli din xadimlərinə istehza ilə verilən ad
is. Kiçik, xırda göbələk
is. Çoxlu göbələk bitən yer
bax göbələkvari
bax göbələkvarilik
sif. Göbələk şəklində olan, şəkilcə göbələyə oxşayan; göbələkşəkilli. Göbələkvari tağ
is. Göbələyə oxşayan şeyin şəkil və vəziyyəti; göbələk şəkillilik
sif. Boyca çox balaca; qısaboylu, kiçikboylu. Sizi maraqlandıran məhrum sahibi haman bu gödəcik, axsaq, yaraşıqsız adamdır
is. Gödəcik şey və ya adamın halı
bax qısa. Gödək oğlan. Gödək saç. Gödək vaxt. Gödək yol. Gödək (z.) danışmaq. İs. mənasında. Gödək atıldı vurdu uzunun başına; Uzun dedi: “Əcəb yadıma
sif. Ayağı gödək olan; qısaayaqlı. Gödəkayaq miz
sif. Barmağı, ya barmaqları gödək olan
sif. Boğazı, quncu gödək olan; qısa boğaz(lı). Gödəkboğaz çəkmə
sif. Boyu hündür olmayan, boyu qısa olan; alçaqboy(lu) : …Novruz 30 yaşında, gödəkboy, canlı oğlan idi
sif. Boynu gödək olan; qısaboyun(lu). Gödəkboyunlu adam
1. zərf Qısaca, uzun olmayan, müxtəsər. Gödəkcə danışmaq. // Sif. mənasında. Gödəkcə ip. 2. is. Bədənə kip yapışan qısa isti üst geyimi
sif. Gödəkcə geymiş, əynində gödəkcə olan. …Gödəkcəli, arıq bir oğlan direktor otağına girdi. Mir Cəlal
sif. Gödəkcə tikməyə yararlı, gödəkcə tikmək üçün. Gödəkcəlik parça. // İs. mənasında. Allah eləyəydi, mənə gödəkcəlik, şalvarlıq da almış olaydı! M
bax gödəksap(lı). Gödəkdəstəli balta
sif. Qıçları gödək olan; qısaqıçlı. Gödəkqıçlı kişi
sif. Qolu gödək olan; qısaqol(lu). Gödəkqollu jaket. – [Qızlar] kombinezon geymiş, saçlarını yığıb yaylıqla bağlamış, dirsəkdən yuxarı gödəkqollu köyn
sif. Quyruğu gödək olan; qısaquyruq(lu). Gödəkquyruq it. – Gödəkquyruq dayçaların kişnəməsi eşidilirdi
is. Gödək şeyin halı; qısalıq (uzunluq ziddi). …A kişi! O nədi hər nömrədə götürüb bəzi müsəlman şəhərlərinin arvadlarının tumanının gödəkligin gah ya
sif. Saçları gödək olan, saçları qısa kəsilmiş; qısasaç(lı). Gödəksaç qız
sif. Sapı gödək olan; qısadəstə( li). Gödəksap bel
sif. Yunu gödək olan; qısayun(lu). Gödəkyunlu qoyun