sif. Olduğu kimi qalan, artmayan, irəliləməyən, kamilləşməyən, inkişaf etməyən. İnkişafsız (z.) qalmaq
[lat.] 1. tib. Xəstəliyin yoluxucu andan birinci əlamətlərinin görünməsinə qədər çəkən gizli dövrü. 2
is. [lat.] Yumurtadan süni surətdə (külli miqdarda və ilin istənilən fəslində) cücə çıxarmaq üçün cihaz
[lat.] tar. 1. Düşmənləri ilə ən vəhşi və amansız üsullarla mübarizə etmək üçün katolik kilsəsinin XIII əsrin əvvəlində təşkil etdiyi məhkəmə-polis tə
[lat.] 1. tar. İnkvizisiya məhkəməsinin üzvü (bax inkvizisiya 1-ci mənada). 2. məc. Zalım, cəllad
is. Zalımlıq, cəlladlıq, amansızlıq, zülmkarlıq
təql. Körpə uşaqların ağlamaq səsi. İnqa-inqa deyib sevinir çağa; Bir ana qəlbində gülür kainat. S.Vurğun
is. [ər.] 1. Zorakı ictimai çevriliş; dövlət hakimiyyətinin hakim sinfin əlindən başqa sinfin əlinə keçməsi
sif. və is. [ər. inqilab və fars. …baz] kin. Yalandan özünü inqilabçı göstərən, inqilabla oynayan, inqilabdan öz məqsədləri üçün istifadə edən
is. kin. İnqilabbazın işi, hərəkəti
1. is. İnqilab hərəkatı iştirakçısı, inqilab xadimi. 2. İnqilabi ideyalar daşıyan, inqilabi ruhda olan
is. İnqilabi ruhda olma, inqilabi hərəkatda iştirak etmə; inqilabçının fəaliyyəti, işi, peşəsi. Fəhlə sinfinin inqilabçılığı
sif. 1. İnqilaba aid olan, inqilab mahiyyəti daşıyan, inqilab ruhlu. İnqilabi bayram. İnqilabi himn. İnqilabi mahnılar
sif. İnqilab mahiyyəti, inqilab ruhu verən, inqilabiləşdirən. Fəhlə hərəkatının inqilabiləşdirici qüvvəsi
“İnqilabiləşdirilmək” dən f.is
məch. İnqilabi ruhda dəyişdirilmək, inqilabi mahiyyət verilmək
“İnqilabiləşdirmək” dən f.is
f. İnqilabi ruhda hazırlamaq, inqilabi hərəkata çevirmək, inqilabi xarakter vermək, inqilabi ideyaları yaymaq, inqilabi ruhda tərbiyələndirmək
“İnqilabiləşmək”dən f.is
f. İnqilabi ideyaları dərindən dərk etmək, mənimsəmək
is. [ər.] Sonu kəsilmə, bitmə, sönmə, məhv olma. □ İnqiraz etmək – sonu kəsilmək, bitmək, məhv olmaq
is. [lat.] Mürəkkəb birləşmənin və ya qarışığın tərkib hissəsi
is. Çeçenlərə yaxın olan Şimali Qafqaz xalqlarından biri və bu xalqa mənsub adam. İnquş dili. İnquş mahnıları
zərf və sif. İnquş dilində. İnquşca öyrənmək. İnquşca danışmaq
“İnləmək”dən f.is
bax inildəmək. [Ərən:] Günəş çıxandan batana qədər ağır işdən inləyən qullar Mariqerini sevinclə qarşıladılar
“İnlətmək”dən f.is
bax inildətmək. [İnci:] …Köksümün içində çarpan ürəkdir; Məni də inlədən tək bir diləkdir. A.Şaiq. [Elxan:] Bu səs bir xatirat mizrabı kimi qəlbimin b
is. İnilti, inləmə. İnləyirsən, o inləyiş nə üçündür, qafilsən; Bilmədinmi hansı sinfin mədfənidir o məskən? M
is. [ər.] 1. Açıq-sarı çiçəkləri olan, quraqlığa davamlı ağac və bu ağacın qırmızı qabıqlı, bərk çəyirdəkli xırda, şirin meyvəsi
is. mus. Azərbaycan xalq oyun havalarından birinin adı
sif. İnnab rəngində, qırmızı. İnnabı parça. – Simi-zənəxdandı, mirvaridəndan; İnnabı ləbləri can dərmanıdı
is. İnnab ağacları əkilmiş yer. Bağ başdan-başa innablıqdır
is. [lat.] anat. Bədənin və ya toxumanın qeyri-bərabər elementlərlə təchizi
is. [ər.] “Üns” (insan) və “cins” sözlərinin dəyişilmiş şəkli olub, “bəşər, insan, canlı” mənasında işlənir
is. [ər.] 1. İnsanda vicdan və ədalət hissi, öz hərəkətləri üçün mənəvi məsuliyyət hissi; vicdana müvafiq hərəkət
zərf [ər.] İnsafla deyilsə, düzü deyilsə, həqiqətdə (təsdiq bildirir). İnsafən o, yaxşı işçidir. İnsafən yaxşı uşaqdır
sif. İnsafı olan, insafla iş görən. İnsaflı adam. – [Vəli bəy:] Çox insaflı adamsan, mən çalışmağımı hesab etmirəm, çünki dost dost yolunda canını da
sif. 1. İnsaflı olmayan, mürüvvətsiz; zalım, qəddar, rəhmsiz. İnsafsız günəş də ki batmaq bilmirdi. E
zərf Rəhmsizcəsinə, amansızcasına, vəhşicəsinə. [Ərəblinskini] insafsızcasına döymüşdülər. S.Rəhimov
is. Rəhmsizlik, mürüvvətsizlik; zalımlıq, qəddarlıq. // Vicdansızlıq, ədalətsizlik, haqsızlıq; vicdansız, haqsız hərəkət
is. [ər.] 1. Adam, bəşər. Ey mələksima ki səndən özgə heyrandır sana; Həq bilir, insan deməz, hər kim ki insandır, sana
sif. İnsana oxşayan, adama oxşayan, insanı xatırladan. ◊ İnsanabənzər meymunlar zool. – qorilla, gibbon, oranqutanq və şimpanzenin mənsub olduğu meymu
zərf və sif. İnsana yaraşan tərzdə, insana layiq, insan kimi. İnsancasına rəftar. İnsancasına münasibət
bax adamdanqaçan
[ər. insan və fars. …giriz] bax insandanqaçan
sif. [ər.] İnsana xas olan, insana aid olan; bəşəri. Yüksək insani ləyaqət. – Cabbarlının qəhrəmanları nəcib insani hisslərə malikdirlər
is. [ər.] 1. top. Bütün insanlar, bəşəriyyət, insan övladı, insan cəmiyyəti. [Abdulla bəy Asi və S.Ə