is. Kol-kosları kəsib doğramaq üçün çapacaq; dəhrə
is. [əsli yun.] 1. Hər cür şeyi sıxıb saxlamaq üçün çilingər aləti. Dəmirçi məngənəsi. // Meyvə və s
sif. Məngənəsi olan, məngənə qoyulmuş. Məngənəli çilingər dəzgahı
“Məngirləmək”dən f.is
f. dan. Tez qarmalamaq, ələ keçirmək, mənimsəmək
sif. [ər.] Uğursuz, bədbəxt, nəhs. [Mahmud] bir də əllərini qovzadı, istədi keçmişki həyatından o mənhus dəqiqələri qoparıb atsın
is. Uğursuzluq, nəhslik, pislik
“Mənimsəmək”dən f.is
f. 1. Bir işi görüb götürmək, öyrənmək, özünə aşılamaq. [Fərman müəlliminin] dediklərini mənimsər və rusca hələ zəif bilməsinə baxmayaraq, kəlmələri b
“Mənimsənmək”dən f.is
məch. Yaxşı-yaxşı öyrənilmək, başa düşülmək, yadda saxlanılmaq
is. və sif. [ər.] köhn. Nikahlı (kəbinli) arvad, qanuni arvad. [Ağa Mərdan:] Hamı bilir ki, Zeynəb xanım Hacı Qafurun daimi mənkuhəsi deyil, onun dövl
sif. [ər.] köhn. 1. Bir yerdən başqa yerə aparılmış. 2. Dillərə düşmüş, ağızdan-ağıza düşmüş. 3. Nəql edilmiş, söyləmiş
zərf Mən və sən birlikdə, öz aramızda. Məsələni mənli-sənli həll edək
is. 1. Bir şəxsin öz varlığı, öz halı. Məndə dəxi necə mənlik olsun; Məndən məni istəyən nə bulsun? Füzuli
sif. Mənliyi olmayan; heysiyyətsiz, şərəfsiz, ləyaqətsiz. Mənliksiz adam. – [Fərman] Mələyin hər şeyə dözdüyünü gördükdə mənliksiz, heysiyyətsiz bir a
is. [ər.] Yüksək vəzifə, böyük məqam; ümumiyyətlə, vəzifə. Kasıbın toyuna seçilmiş, imtiyazlı, mənsəb, sərvət sahibləri çağırılmazdı
is. [ər.] coğr. Çayın dənizə, gölə və ya başqa çaya töküldüyü yer; ağız, qovşaq (mənbə əksi). Çayın mənsəbi
[ər. mənsəb və fars. …pərəst] bax vəzifəpərəst. Mənsəbpərəst adam
bax vəzifəpərəstlik
sif. [ər.] Nisbəti və mənsubiyyəti olan, əlaqəsi olan, aidiyyəti olan. [Keşikçilərin] içində yapıncılı ləzgi və qumuq, Cavanşir elinə mənsub sallaqbığ
is. [ər.] Mənsub olma, aid olma; aidiyyət, təəllüq
sif. [ər.] Nəsrlə yazılmış (mənzum əksi). Ordubadinin mənsur əsərləri. □ Mənsur şeir – nəsr şəklində yazılmış kiçik lirik əsər
is. [ər.] mus. Azərbaycan klassik muğamlarından birinin adı. Mənsuriyyə yeni melodiya bəstələnməsini yox, mayeyi-çargahın bir oktava yuxarı köçürülməs
is. ər. 1. Bir şeyin çıxdığı, nəşət etdiyi, törədiyi yer. // Meydana gəlmə, zahir olma, əmələ gəlmə; törəmə, nəşət, əsil
zərf Mənşəyinə görə, mənşə etibarilə, törənişinə görə. Mənşəcə azərbaycanlıdır
sif. Müəyyən mənşəyi olan, bu və ya başqa mənşəyə mənsub olan, hər hansı bir mənşədən törəyən. Bitki mənşəli dərman
is. [ər.] 1. Hər hansı bir məqsəd üçün istifadə olunan müəyyən əlamətlərə malik yer. Strateji məntəqə
is. [ər.] 1. Təfəkkürün qanun və formaları haqqında elm. Dialektik məntiq. Formal məntiq. 2. Fikrin, əqli nəticənin düzgünlüyü, ağlabatanlığı
zərf Məntiqə, məntiq qanunlarına görə. Məntiqcə düzdür
bax məntiqşünas
sif. [ər.] 1. Məntiq qanunlarına uyğun, məntiq qanunlarına əsaslanan. Məntiqi sübut. Məntiqi ardıcıllıq
is. Məntiq qanunlarına uyğunluq, məntiq qaydalarına əsaslanma; məntiqlilik. Nəticələrin məntiqiliyi
sif. Məntiq qanunlarına uyğun, məntiqi; danışığında məntiq olan. Məntiqli (z.) danışmaq
is. Məntiq qanunlarına uyğun olma; məntiqilik. Dəlillərin məntiqliliyi
sif. və zərf Məntiqdən məhrum, məntiqlə düz gəlməyən, məntiqə zidd olan; ziddiyyətli, ardıcıl olmayan
is. Məntiqdən məhrumluq, məntiqlə uyuşmama, məntiqə zidd olma; qeyri-məntiqilik. Danışığın məntiqsizliyi
is. [ər. məntiq və fars. …şünas] Məntiq elmi ilə məşğul olan alim, məntiq mütəxəssisi; məntiqçi
is. Məntiq elmi ilə məşğul olma, məntiqşünasın ixtisası
is. [ər.] 1. Bir yerin uzaqlara qədər gedən ümumi görünüşü, gözün qavraya bildiyi yerin, sahənin, təbiətin görünüşü; axar-baxar
is. Mənzərə şəkilləri çəkən (rəssam). Mənzərəçi rəssam
sif. Gözəl mənzərəsi olan; axar-baxarlı. Mənzərəli dərə. Mənzərəli təbiət. Mənzərəli çəmən. – [Murad] yüksək bir yerdə oturdu
is. [ər.] 1. Yaşayış evinin adətən bir neçə otaqdan, mətbəxdən və s.-dən ibarət olan hissəsi. Təzə mənzilə köçmək
bax mənzilbəmənzil
zərf Bir mənzildən o biri mənzilə qədər; yol gedərkən arada mənzil edə-edə. İlyas bir aylıq yolu on günə gedib, mənzilbəmənzil gəlib çatdı Məstana
is. [ər. mənzil və fars. …gah] klas. Yaşayış yeri; mənzil. Nə bilsin bəhr halın ol ki, mənzilgahı sahildir
sif. 1. Saylarla işlənərək binanın neçə mənzildən ibarət olduğunu bildirir. 50 mənzilli bina. 2. Eyni mənada körpü haqqında
sif. Mənzili olmayan, yaşayış yeri, evi olmayan. Mənzilsiz adam
is. Mənzilsiz adamın halı və vəziyyəti. Mənzilsizlikdən əziyyət çəkmək
sif. [ər.] Nəzmə çəkilmiş, nəzmlə (şeirlə) yazılmış (mənsur əksi). Mənzum hekayə. – Teymur Mirzənin xahişinə görə Mirzə Əliqulu da öz mənzum əsərlərin