Толковый словарь азербайджанского языка

  • PARAŞÜT

    [fr.] Təyyarədən və ya başqa uçucu aparatdan yerə tullanmaq, yaxud yük düşürmək üçün havada böyük bir çətir (zontik) kimi açılan alət

    Полностью »
  • PARAŞÜTÇÜ

    is. Paraşütizmlə məşğul olan adam. // Paraşütlə tullanan adam. Paraşütçü əsgər

    Полностью »
  • PARAŞÜTÇÜLÜK

    bax paraşütizm

    Полностью »
  • PARAŞÜTİZM

    [fransızcadan] Paraşütlə tullanışın nəzəriyyə və praktikası; paraşüt idmanı

    Полностью »
  • PARATİF

    [yun. para və tif] tib. Qarın yatalağı mikroblarına yaxın olan basillərin törətdiyi keçici xəstəlik

    Полностью »
  • PARAZİT

    [yun. parasitos] biol. 1. Başqa bir orqanizmin üzərində və ya içində yaşayıb onun hesabına qidalanan bitki və ya heyvan; tüfeyli

    Полностью »
  • PARAZİTİZM

    [yun.] biol. Parazitlik, tüfeylilik, tüfeyli həyat

    Полностью »
  • PARAZİTLİK

    is. 1. biol. İki orqanizmdən birinin (parazitin) digərinin hesabına qidalanması (yaşaması); parazitizm

    Полностью »
  • PARAZİTOLOGİYA

    [yun. parasitos və logos] Parazitlər və parazitizm haqqında elm

    Полностью »
  • PARAZİTOLOQ

    [yun.] Parazitologiya mütəxəssisi

    Полностью »
  • PARÇ

    is. Tayqulp, birəlli, qulplu su qabı. Parçla su içmək. Bir parç su. – [Usta Zeynal Qurbana:] …Get bizə, saxsı ləyən var, küpə var, oları və bir parç d

    Полностью »
  • PARÇA

    is. 1. Parçalanmış, sındırılmış, qırılmış, cırılmış şeyin kiçik tikəsi, qırığı, hissəsi. Kağız parçası

    Полностью »
  • PARÇA

    is. Toxunma mallar: çit, bez, mahud və s.; arşınmalı. Ağır sandıq seçmə parçalarla dolu idi. Mir Cəlal

    Полностью »
  • PARÇA-PARÇA

    zərf və sif. Sınıq-sınıq, xıncım-xıncım, tikə-tikə. [Əlimuxtar:] Arif Hikmət elə vurdu yumruğu stolun üstə ki, stolun şüşəsi parça-parça oldu

    Полностью »
  • PARÇA-TİKƏ

    sif. Parça, qırıq, qalıq, xırda hissə. Parça-tikə çörək. // İs. mənasında. Parça-tikədən qurama tikmək

    Полностью »
  • PARÇABOZBAŞ

    is. Parça ətlə kartof, noxud və s.-dən hazırlanan bozbaş növü

    Полностью »
  • PARÇACIQ

    is. Kiçik parça; tikəcik

    Полностью »
  • PARÇAÇI

    1. bax bəzzaz. 2. bax bəzzaziyyə 2-ci mənada. [Xortdan:] Hacının şəhərdə parçaçı dükanı var idi. Ə.Haqverdiyev

    Полностью »
  • PARÇADÖŞƏMƏ

    is. Xuruşu düyünün altında bişən ət parçalarından ibarət plov növü

    Полностью »
  • PARÇALAMA

    “Parçalamaq”dan f.is

    Полностью »
  • PARÇALAMAQ

    f. 1. Parça-parça etmək, tikə-tikə doğrayıb, kəsib paralamaq; doğramaq. Kağızı parçalamaq. – Köpək madyanın alt dodağını dartıb parçaladı

    Полностью »
  • PARÇALANMA

    “Parçalanmaq”dan f.is

    Полностью »
  • PARÇALANMAQ

    1.”Parçalamaq”dan məch. 2. qayıd. Parça-parça olmaq, tikə-tikə olmaq; sınaraq, paralanaraq bütövlüyünü itirmək, dağılmaq

    Полностью »
  • PARDAQ

    is. [fars. “pərdaxt”dan] Düz səth üzərində parıltı, parlaqlıq, cila

    Полностью »
  • PARDAQÇI

    is. Sənəti mebel və s. pardaqlamaqdan ibarət olan, pardaqlama işi ilə məşğul olan; cilalayıcı, pardaqlayıcı (adam)

    Полностью »
  • PARDAQLAMA

    “Pardaqlamaq”dan f.is

    Полностью »
  • PARDAQLAMAQ

    f. 1. Üstünü bir şeylə sürtərək parıldatmaq, hamarladıb işıldatmaq; cilalamaq. 2. Tütün yarpaqlarını ipə düzüb asmaq

    Полностью »
  • PARDAQLANMA

    “Pardaqlanmaq”dan f.is

    Полностью »
  • PARDAQLANMAQ

    1. “Pardaqlamaq”dan məch. Stollar pardaqlandı. Dəri pardaqlandı. 2. qayıd. Qəşəngləşmək, gözəlləşmək, təravətlənmək, çiçək kimi açılmaq

    Полностью »
  • PARDAQLANMIŞ

    bax pardaqlı. Sən hələ bilmirdin sevgi xoş gülüş; Sevgi pardaqlanmış əyin-baş deyil. S.Tahir

    Полностью »
  • PARDAQLATMA

    “Pardaqlatmaq”dan f.is

    Полностью »
  • PARDAQLATMAQ

    icb. Pardaqlama işi gördürmək, işıldatmaq, parıldatmaq, parıltı verdirmək, cilalatmaq. Mebeli ustaya pardaqlatmaq

    Полностью »
  • PARDAQLAYICI

    1. sif. Pardaqlama işi görən; pardaqlayan, cilalayıcı. Pardaqlayıcı dəzgah. 2. bax pardaqçı

    Полностью »
  • PARDAQLI

    sif. Üzərinə pardaq verilmiş; pardaqlanmış, cilalanmış, işıldadılmış. Pardaqlı dəri

    Полностью »
  • PAREMİYA

    is. [yun.] 1. Dini-əxlaqi hekayə // Hədis. 2. Kinayə, rəmz. 3. İdiomlar

    Полностью »
  • PARÉZ

    is. [yun.] Natamam iflic, bədənin müəyyən vəzifə daşıyan hissəsinin zəifləməsi. Parez olmaq

    Полностью »
  • PARƏBİZƏN

    is. [fars.] zool. Üzərində qırmızı, sarı və ya ağ xallar olan böcək; xanımböcəyi

    Полностью »
  • PARIL-PARIL

    parıl-parıl parlamaq – bax par-par parıldamaq (“par-par”da). Hanı parıl-parıl parlayan gözlər? S.Rüstəm

    Полностью »
  • PARILDADILMA

    “Parıldadılmaq”dan f.is

    Полностью »
  • PARILDADILMAQ

    “Parıldamaq”dan məch

    Полностью »
  • PARILDAMA

    “Parıldamaq”dan f.is. Günün parıldamasına baxmayaraq, maşınla pambıq yığmaq mümkün deyildi. Ə.Vəliyev

    Полностью »
  • PARILDAMAQ

    f. Parıltı vermək, bərq vurmaq, parlamaq, işıldamaq. İşıq düşər qar üstünə, parıldar; Tapdalayan vaxtda onu xarıldar

    Полностью »
  • PARILDAŞMA

    “Parıldaşmaq”dan f.is

    Полностью »
  • PARILDAŞMAQ

    qarş. 1. Bərq vurmaq, parıltı vermək (çox şey haqqında); parlaşmaq. Pəncərələrdən içəri işıq dolur, teleqraf telləri, dəmir taxtapuşlar parıldaşırdı

    Полностью »
  • PARILDATMA

    “Parıldatmaq”dan f.is

    Полностью »
  • PARILDATMAQ

    f. Bir şeyi silməklə, yaxud üzərinə bir şey sürtməklə, çəkməklə ona parıltı vermək; işıldatmaq. Taxtanı pardaqlayıb parıldatmaq

    Полностью »
  • PARILTI

    is. Qığılcım kimi saçan gözqamaşdırıcı işıq. Qaranlıq otaqda poqonların parıltısından özünü itirən, … tüfəng-tapançalı Ələmdardan çəkinən Alagöz udqun

    Полностью »
  • PARILTILI

    sif. Parıltısı olan, parıldayan, bərq vuran. Dağ gülünün çiçəkləri; Nanələrin ləçəkləri; Parıltılı şehlə doldu

    Полностью »
  • PARİK

    [fr.] Parçaya tikilmiş süni taxma saç. Parik qoymaq. Teatr pariki. – Parikin ən xırda təfərrüatında da zahiri bənzəyişə xüsusi fikir verilmişdi

    Полностью »
  • PARİKLİ

    sif. Başına parik qoymuş, başında parik olan

    Полностью »