f.sif. 1. k.t. Peyvənd edilmiş, qələm edilmiş (ağac). 2. Qol-budağı vurulmuş (ağac)
“Qələmlətmək”dən f.is
icb. k.t. Qələm etdirmək, peyvənd etdirmək
is. Cavan ağaclar əkilmiş yer, qələm basdırılmış yer; fidanlıq
is. [ər. qələm və fars. …təraş] Qələm çərtmək üçün bıçaq və s
1. is. Qələmin yazan uc hissəsi; pero. 2. zərf dan. Tez, tələsik, müxtəsər
is. [fars.] Şərqdə: dünyadan əl çəkib, sərsəri həyat keçirən dərviş; dünyanın zövq və nemətlərinə inanmayaraq, həqiqət axtaran filosof
sif. və zərf [fars.] Qələndər kimi, qələndərcəsinə. Qələndəranə həyat
is. Qələndər həyatı, sərsərilik. Qələndərlik etmək
is. [ər.] Səhv, yanlış, xata, yanılma. Qələt söyləmək. Qələt yazmaq. – A qardaş, bircə qulaq as, gör nə deyirəm, sən qaçaqlığı lap qələt anlayırsan
sif. və zərf Düzgün, səhvsiz. Qələtsiz yazı. Qələtsiz yazmaq. Qələtsiz tələffüz etmək
is. [ər.] kim. Duzun turşu ilə birləşməsi nəticəsində əmələ gələn, suda əriyən kimyəvi maddə. Məhlula müəyyən qatılıqda qələvi … əlavə etdikdə, onun d
“Qələviləşdirilmək” dən f.is
məch. kim. Qələvi halına salınmaq, qələvi hopdurulmaq, qələvi əlavə edilmək
kim. “Qələviləşdirmək” dən f.is
f. kim. Qələvi halına salmaq, qələvi hopdurmaq, qələvi əlavə etmək
sif. kim. Tərkibində qələvi olan
is. kim. Bir maddənin qələvi ilə doyma dərəcəsi
is. [ər.] Coşma, qaynama, həyəcan; cuşa gəlmə. □ Qələyan etmək, qələyana gəlmək – coşmaq, qaynamaq, cuşa gəlmək, həyəcana gəlmək
is. 1. Bir şeyə bu və ya digər bir şəkil vermək üçün onun içinə keçirilən alət; ülgü. Papaq qəlibi. Çəkmə qəlibi
is. 1. Qəlibdə işləyən işçi (bax qəlib 2-ci mənada). 2. Qəlib qayıran usta
“Qəlibləmək”dən f.is
f. Qəlibə keçirmək, qəlibə salmaq, qəlibə vurmaq
“Qəliblənmək”dən f.is
məch. Qəlibə keçirilmək, qəlibə salınmaq, qəlibə vurulmaq
“Qəliblətmək”dən f.is
icb. Qəlibə çəkdirmək, qəlibə saldırmaq, qəlibə vurdurmaq
sif. Qəlibə vurulmuş, qəlibə çəkilmiş, qəlibə keçirilmiş
sif. [ər.] 1. Qatı; duru olmayan. Qəliz mürəkkəb. – Siz arxayın olun, ağa, mən özüm bu qəliz xörəklərdən seçib bir yaxşı nahar hazır edərəm
“Qəlizlənmək”dən f.is
bax qəlizləşmək
“Qəlizləşdirilmək” dən f.is
məch. Qəliz hala salınmaq, qəliz edilmək
“Qəlizləşdirmək”dən f.is
f. Qəliz hala salmaq
“Qəlizləşmək”dən f.is
f. Qəliz hala düşmək. Palçıq qalıb qəlizləşdi
is. Qəliz şeyin halı. Mürəkkəbin qəlizliyi. Tüstünün qəlizliyindən adamın gözü tutulur. – Şəhərin havasının qəlizliyindən, tozundan, zəhmətinin kəsrət
is. [fars.] klas. Sərsəri, dərbədər, xərəbati; ömrünü meyxanalarda keçirən adam, kefcil. Rindü qəllaşəm, məqamım guşeyi-meyxanədir
is. [ər.] köhn. Taxıl, məhsul, arpabuğda
sif. 1. Saxta, yalançı, yapma, qayırma. Qəlp pul. – Gümüşüm tunc oldu, zərü zibam bez; Qəlp çıxır aldığım mal, qoca bəxtim! Aşıq Ələsgər
is. Bərk bir şeyin qopub parçalanmış hissəsi, parçası. Daş qəlpəsi. Mərmi qəlpəsi. – …Bir mina qəlpəsi də [Kamalın] bel sümüyünə ilişib qaldı
zərf Tikə-tikə, parça-parça. Həqiqəti əsrlərin qanlı pəncəsindən; Qəlpəqəlpə qoparan; Bir xalqın hekayəti var
“Qəlpələmək”dən f.is
f. Bir şeyin kiçik parçasını qoparmaq, qəlpə-qəlpə etmək. Daşı çəkiclə vurub qəlpələdi. // Bir şeyə ilişdirib cırmaq, kiçicik parçasını qoparmaq
“Qəlpələndirilmək” dən f.is
“Qəlpələndirmək” dən məch
“Qəlpələndirmək”dən f.is
bax qəlpələmək
f.sif. Tez qəlpələrə ayrılan, parçalanan, qəlpə-qəlpə olan, tikələnən. Qəlpələnən bomba