is. [ər.] İslamda başlıca ehkamı vahid Allaha səcdə etməkdir
is. XVIII əsrin sonlarında Mərkəzi Ərəbistanda yaranmış dini-siyasi cərəyan
is. [ər.] Əsli-əsası olmayan fikir; xəyal. // Yersiz qorxu, vahimə, şübhə. Gözü qəmzən gəlib can qəsdinə, amma budur vəhmim; Düşə nahəq yerə qanlar ik
bax vahimə. Meşənin vəhməsi Pəri xanımı götürdü. Ürəyinə qorxu düşüb çıxdı çinar ağacına. (Nağıl). □ Vəhmə basmaq – bax vahimə basmaq (götürmək, bürüm
“Vəhmələndirmək”dən f.is
bax vahimələnmək. [Ana] hərarətli dodaqları ilə gurultudan vəhmələnən uşağının ağlar gözlərini öpərkən, başına ağır bir şey dəydi
bax vahiməli. Evdə nəyinsə intizarını çəkən vəhməli bir sükut vardı. Ə.Əbülhəsən
sif. [ər. vəhm və fars. …nak] Qorxaq, vahiməyə düşən, şübhəyə düşən, vahiməyə, xəyala uyan
sif. [ər.] Vəhşi, yabanı, əhliləşməmiş. Ətrafını teyrü vəhş almış; Vəhşət onu bir hisarə salmış. Füzuli
is. [ər.] 1. Vəhşilik, mədəniyyətsizlik. [Məşədi bəy:] Yəqin sənin də bacın vəhşilərlə pəncələşməkdən yorulub, özünü yandırıb
sif. [ər. vəhşət və fars. əfza] klas. Dəhşəti (vəhşəti) artıran, insanı dəhşətə gətirən. Hicrətdən ta bu günə qədər din və iman xatirinə elə işlər gör
sif. Qorxulu, dəhşətli. [Münəccimbaşı:] Nə lazım olmuşdu ki, belə vəhşətli xəbəri … verib, bu qalmaqala səbəb ola
sif. 1. İbtidai halda olan, ibtidai mədəniyyət pilləsində olan; ibtidai. Vəhşi tayfalar. İnsanlar vəhşi halında yaşadıqları zaman
zərf və sif. Vəhşi kimi; amansızcasına, azğıncasına. Vəhşicəsinə öldürmə. Vəhşicəsinə hərəkət. Vəhşicəsinə rəftar
“Vəhşiləşmək”dən f.is
f. Vəhşi halına gəlmək
is. 1. Vəhşi heyvanın halı, vəziyyəti, xassəsi. Pələngin vəhşiliyi. 2. Vəhşi hərəkət, azğınlıq, qudurğanlıq
sif. [ər.] Vəhşi xasiyyətli, vəhşi, mədəniyyətsiz, çox qaba, azğın
[ər.] bax vəhşicəsinə. Vəhşiyanə hərəkət
is. [ər.] Vəhşilik. Lənət olsun o günə ki, maarif və mədəniyyət qapıları bizim üzümüzə bağlanıb, bizi cəhalət və vəhşiyyət vadisində sərgərdan qoydu
is. [ər.] İslam dini etiqadına görə, bir fikir və ya hökmün Allah tərəfindən peyğəmbərə ilham olunması, çatdırılması, verilməsi
is. [ər.] 1. Bir işi görmək üçün birisinə verilən hüquq; vəkillik. Mələkənin hüzuruna göndərilən heyətə geniş vəkalət verilmişdir
zərf [ər.] Vəkalət yolu ilə, vəkalətlə
is. [ər. vəkalət və fars. …namə] Vəkillik kağızı; birinin bir işi görmək üçün vəkil olduğuna dair vəkil edən şəxs və ya idarə tərəfindən verilən sənəd
is. [ər.] 1. Vəkalətə əsasən iş görən şəxs. [Səkinə xanım:] Mənim bu saatda nə atam var, nə anam, nə qardaşım; özüm öz vəkiliməm
is. Vəkilin gördüyü iş, vəkil vəzifəsi. □ Vəkillik etmək – 1) vəkil sifəti ilə məhkəmədə və s.-də başqasının işini aparmaq; 2) başqasının əvəzinə danı
is. [ər.] Baş vermiş hadisə, macəra, qəziyyə
is. [ər.] İslamiyyətdə: dini məqsədlə bir şəxs tərəfindən hər hansı bir iş üçün təxsis edilən və ya bağışlanan mal-mülk, pul və s
is. [ər.] Vəqf olunmuş şeylər – mal, mülk, pul və s. (bax vəqf)
[ər.] bax vəqfnamə
is. [ər. vəqf və fars. …namə] Bir vəqfin şərtlərini və idarə olunma qaydalarını müəyyən edən sənəd (bax vəqf)
[ər.] bax vaxt
bağl. köhn. Bir zaman ki, bir halda ki, elə ki, o vaxt ki. Vəqta ki qopur bir evdə matəm; Təşkil edilir büsati-ehsan
is. Alt tərəfindəki oyuqlara balaca daşlar keçirilmiş, yaxud yan-yana dəmir dişləri olan ağacdan, taxtadan qayrılmış ibtidai xırman aləti (taxıldöyən
bağl. [ər.] klas. Lakin, amma, ancaq, fəqət
is. məh. Bir yaba dolusu, bir yabanın götürə biləcəyi qədər ot, kol və s.; şələ, qucaq. Qaranlıq çökəndə Qaraxan Məcidin qəbri üstə bir vələ tikan odl
is. [ər.] köhn. Uşaq, oğul, övlad. Amandı! Qoymayın, övladınız azıb çıxa yoldan; Ola bu yaxşı vələdlər yaman; Bu boydabu boyda! M
is. Göz qapağı
is. bot. Taxıl fəsiləsindən dənli yem bitkisi
is. bot. Oduncağı bərk, qollubudaqlı hündür meşə ağacı. Vələs Azərbaycanın aşağı dağ qurşağı meşələrində ən çox yayılmış ağaclardandır
[ər.] Ərəbcə bir tərkib olub, azərbaycanca ancaq uzunçuluq mənasında işlənir. Vələzzalin söyləmə (uzunçuluq etmə)
is. [ər.] 1. Hami, himayəçi. 2. Yaxın dost. 3. Ağa
bağl. [fars.] klas. Amma, lakin, fəqət. Dedi: əsirgəməm bir qaşıq qanı; Vəli laf vuranlar gen gündə hanı? Q
is. [ər.] 1. Padşahın yerini tutmalı olan şəxs. Vəliəhd bu etimadsızlığı … sərdar Rəşiddən gördüyü üçün, onlarla çox etinasız bir surətdə görüşdü
is. Taxt-taca sahib olma qaydası. Hidayət ağanın düzəlib işi; Vəliəhdliyi möhkəm olubdur. Q.Zakir. Azərbaycanlılar Qızıl Arslan tərəfindən vəliəhdliyə
is. məh. Çör-çöp. Bir bağ vəlim tapammır biçarə yandıra; Möhtacdır özü və əyalı hərarətə. M.Möcüz
is. [ər.] köhn. Birini böyüdüb bəsləyən, saxlayan, boynunda haqqı olan adam
[ər.] köhn. bax vəlinemət. [Münəvvər xanım:] Ana, insaf elə, mürüvvət elə, insan da Qulam xan kimi nakəsdən ötrü öz vəliyyün-nemətinə ağ olar? M