is. Qiymətlərin ucuz olduğu vəziyyət (bahalıq ziddi). Ucuzluqda alıcının, bahalıqda satıcının üzünü görmə
sif. Bir qədər ucuz. Ucuzvari palto. Ucuzvari şey
bax parabüzən
is. bot. Söyüdçiçəklilər fəsiləsindən çoxillik ot bitkisi. Uçağanotunun toxumları xırdadır. Toxumlarının aşağısında uçağan rolunu oynayan bir dəstə tü
sif. İti uçan, qaçağan. Uçağan at
sif. 1. Uçan, təbəxxür edən, başqa hala keçib havaya qarışan. Uçar mayelər. Uçar qaz. 2. Uçan, havada, göylərdə seyr edən
is. Dağlardan, qayalardan, ümumiyyətlə, hündür yerlərdən qopub düşən qar, daş, qaya, torpaq koması. Birdən ordan qar uçqunu uçdu; Bərk səsilə gurulday
sif. Yanaqları batmış, ordları batmış, ordubatıq. Bu, on beş-on altı yaşlarında, ortaboylu, qaragözlü, uçqunyanaqlı, sarımtraq … bir qızcığazdı
“Uçmaq2”dan f.is. Qatırçılar bu yollarda araba aşmasından, adam uçmasından faciəli hadisələr danışırdılar
“Uçmaq1”dan f.is
f. 1. Hər hansı bir səbəb üzündən yıxılmaq, dağılmaq; öz ağırlığının təsiri altında düşmək; yıxılmaq, uçulmaq
f. 1. Qanadlar vasitəsilə havada hərəkət etmək, havaya qalxıb getmək, havada gəzmək. Havada quşlar uçur
[rus.] Hesabaalma, siyahıyaalma, hesablayaraq qeydəalma. Malların uçotu. Yeni uçot formaları. Mal-qaranın uçota alınması
is. Uçot işləri aparan şəxs
sif. 1. Uçan, havada uça bilən, havada uçmaq üçün düzəldilmiş, ya uyğunlaşdırılmış. Uçucu aparatlar (təyyarə, dirijabl, vertolyot və s
is. 1. Uçucu aparatlarda havada uçma sənəti, bacarığı, işi. Pilotun uçuculuq məharəti. Təyyarənin uçuculuq qabiliyyəti
1. sif. Uçulmuş halda olan, yıxıq. Uçuq dam. Uçuq pəncərə. – Hamamın alçaq və uçuq divarları böyük günbəzlərə söykənərək yüz illərdən bəri bu hal ilə
is. Qızdırmadan və ya başqa səbəbdən dodaqda çıxan qabarcıq(lar). Dodağına uçuq çıxmaq
bax uçuq1. [Almaz Camala:] Burada nə var? Uçuq-sökük daxmalar, pəncərəsiz, işıqsız komalar. C.Cabbarlı
“Uçuqlamaq”dan f.is
f. Qızdırmadan və ya başqa səbəbdən uçuq çıxmaq, uçuq(lar) əmələ gəlmək. Dodaqları uçuqlamaq
“Uçulmaq”dan f.is
bax uçmaq2. [Türbət:] Ay haray, köməyə gəlin, taxtabənd uçuldu, adamlar qaldı altında. C.Cabbarlı. [Calalın atası] … tövlə uçularkən bərk yaralanıb öl
is. Yellənmək üçün düzəldilən qurğu; yelləncək. Oğlan-qızla dolu uçuncaqlar, yelləncəklər havada fırlanırdı
1. “Uçunmaq”dan f.is. 2. is. Titrəmə, əsmə; titrəyiş. [Dərviş:] Canımda bir uçunma peyda oldu… A.Divanbəyoğlu
f. Titrəmək, əsmək, çırpınmaq. Bədənim uçunur. – Bəy qəzəbindən qızdırmalı adamlar kimi uçundu. M.Hüseyn
is. Uçulub tökülmüş şeylər; töküntü
“Uçurdulmaq2”dan f.is
“Uçurdulmaq1”dan f.is
“Uçurtmaq2”dan məch. Köhnə evlər uçurduldu
“Uçurtmaq1”dan məch. Göyərçin uçurduldu
“Uçurmaq2”dan f.is
“Uçurmaq1”dan f.is
bax uçurtmaq1. Quşları uçurmaq. Planer uçurmaq. Badban uçurmaq. – Budur, xəyal məni yerdən uçurur; O mənə göylərdə aşiyan qurur
bax uçurtmaq2. [İncə:] …Fəqət atam, bilmirəm kimdən eşitmiş, istəyirdi bütün evi uçursun. C.Cabbarlı
“Uçurtmaq2”dan f.is
“Uçurtmaq1”dan f.is
is. Badban, çərpələng. Avropa üsulu ilə tərbiyə verən atalar uşaqlarını çox sevərlər, oxşarlar, onlara uçurtma verərlər
f. Uçmağa sövq və ya məcbur etmək, uçmasına kömək etmək, uçmağa buraxmaq. Quşu uçurtmaq. – Soldurma gəl gülümü; Uçurtma bülbülümü; Bir xəlvət yerdə ot
f. 1. Tikili, qurulu bir şeyi dağıtmaq, yıxmaq, uçqun hala gətirmək, xarabaya döndərmək. Köhnə binanı uçurtmaq
“Uçurulmaq2”dan f.is
“Uçurulmaq1”dan f.is
“Uçurmaq2”dan məch. Ümumi iclasdan on gün sonra, isti may günlərinin birində çaylağın o tərəf-bu tərəfindəki yarğanlar uçurulmağa başladı
“Uçurmaq1”dan məch. Quşlar yuvalarından uçuruldu. – Yoxsa bunlar da qızıl quşlarmı? Göyə yerdən uçurulmuşlarmı? M
is. 1. Çox sarp, dik və dərin yamac; yarğan, sıldırım. Sağımız dağ, solumuz qorxunc uçurum, meşəlik, dağlıqdır
sif. Uçurumları və yarğanları çox olan; sıldırımlı, yarğanlı. Bu yer qalın, sıx meşəlik, çılpaq qayalıq, uçurumlu dərələrlə qucaqlanmışdı
is. 1. Uçma işi, uçan bir şeyin havada hərəkət etməsi. Mərminin uçuşu. Arıların uçuşu. – Toyuğun uçuşu zibilliyə qədər olar
“Uçuşmaq”dan f.is. Yaşıl yarpaqların uçuşmaları, quşların nəğmələri qaranlıq dərəni oyadırdı. S.Rəhimov
qarş. 1. Birlikdə, bir-birlərinə qarışaraq uçmaq. Uçuşurdu yanaşı; Göyərçinlə qızılquş! Ə.Cavad. Hinin üstündəki göyərçinlər, çardaqdakılardan da bir