f. Yaş etmək, islatmaq
“Yaşlanmaq1”dan f.is
“Yaşlanmaq2”dan f.is
f. Yaş olmaq, islanmaq, nəmlənmək
f. Yaşa dolmaq, yaşı çoxalmaq. Dursun yaşlandıqca əyyaş … və xudpəsənd bir gənc olaraq yetişirdi. A.Şaiq
“Yaşlaşmaq”dan f.is
f. Tədricən yaş olmaq, islanmaq, su salmaq, nəmlənmək
“Yaşlatmaq”dan f.is
f. Yaş etmək, islatmaq, nəmlətmək
sif. Yaşla dolu, yaşarmış. Baxdı anasının yanıq üzünə; Dağınıq saçına, yaşlı gözünə. H.K.Sanılı
sif. Yaşa dolmuş; sinli, ahıl. Yaşlı adam. Yaşlı qadın. // İs. mənasında. Qoymayın, ay köhnələr, ay yaşlılar; Heyvərələr hər yerə dırmaşdılar! M
Yaş miqdarını göstərən mürəkkəb sözlərin ikinci tərkib hissəsi; məs.: beşyaşlı, onyaşlı
sif. Həm yaşı, həm qurusu olan. İki dəqiqə çəkmədi ki, kitabxana nərdivanı, sabunlu su ilə dolu vedrə, yaşlıqurulu silgilər hazır oldu
is. 1. Yaş şeyin halı. Paltarın yaşlığı. Otların yaşlığı. // Nəmlik rütubətlilik dərəcəsi. Pambığın yaşlığı hər 19 kiloqrama bir kiloqramdır
is. 1. Müsəlman qadınlarının yad kişilərdən yaşınmaq üçün üzlərinin adətən gözdən aşağı hissəsini örtdükləri örtü
“Yaşmaqlamaq”dan f.is
f. 1. Üzünü yaşmaqla örtmək. 2. xüs. Qapıya yaşmaq vurmaq
“Yaşmaqlanmaq”dan f.is
1. qayıd. Yaşmaqla öz üzünü örtmək. 2. məch. xüs. Qapıya yaşmaq vurulmaq
“Yaşmaqlatmaq”dan f.is
icb. Üzünə yaşmaq tutmaq
sif. 1. Üzünə yaşmaq tutmuş. Yaşmaqlı qarı. – Arvad, kişi, oğlan, qız gön çarıqlı, başmaqlı; Gedir qoruq-qaytaqsız, gəlin, qızlar yaşmaqlı
is. Yaşmağı olma
is. Yaşmağı olmama, yaşmaq tutmama, üzüaçıqlıq
“Yaşmamaq”dan f.is
bax yaşmanmaq. Şəhrəbanu xanım ərinin sağ böyründə çənəsini yaşmayıb, ağ örpək başında, həllaci, samit əyləşibdir
“Yaşmanmaq”dan f.is
f. Kişilərdən gizlənmək məqsədi ilə yaşmaqla üzünü örtmək. Qarı yaşmanıb: – Allahın əmri ilə, – deyə cavab verdi
say. Bir il altı aylıq olan. Möhsün kişi Qoşqarın anasını hələ Qoşqar yaşyarım olanda boşamışdı. İ.Hüseynov
sif. Bir yaş altı aylıq, on səkkiz aylıq
zərf k.t. Hər yerinə yayaraq, hopduraraq. Əkini yata sulamaq
[rus. “этап”dan, əsli fr.] 1917-ci il inqilabından əvvəlki Rusiyada: silahlı soldatların müşayiəti ilə bir yerdən başqa yerə göndərilən dustaq dəstəsi
is. 1. bax yataq1 1-ci mənada. [Xan] dodaqlarını gəmirə-gəmirə pəncərənin qabağına yeriyib elə çığırdı ki, xanım yatacaqdan dik atıldı
sif. Yatmağı çox sevən, çox yatan. Yatağan adam. Yatağan pişik
is. Ucu əyri xəncər. [Xaqanın] yalnız qurşağındakı altun yatağanı nəzəri cəlb edirdi… Çəmənzəminli
is. tex. Maşınların hərlənən və ya yırğalanan hissələrinin yerləşdiyi dayaq yeri. Yataqları yağlamaq
is. Çayın axdığı yer səthində əmələ gətirdiyi çuxur. Bu çay yatağını daim dəyişir. – Kür oynayır köhlən kimi; Ləngər vurur yatağında
is. geol. Faydalı qazıntı olan yer; mədən. Daş kömür yataqları. Mədən yatağı. Daşkəsən dəmir filizi yatağı
is. 1. Yatmaq üçün yorğan-döşək salınmış yer, yorğan-döşək; ümumiyyətlə, yatmaq üçün yer. Yataqdan qalxmaq
is. 1. Adətən bir müəssisədə işləyən adamların, yaxud bir məktəbdə oxuyan tələbələrin bir yerdə yaşadığı ev
sif. Yatağı, məcrası (dərin) olan. Yataqlı çay
sif. Yatağı, yatmaq üçün yeri olan. Yataqlı vaqon
is. tib. Çox yoluxucu bir neçə xəstəliyin ümumi adı; tif. Qarın yatalağı. Səpmə yatalaq. Qayıdan yatalaq
sif. Yatalaq xəstəliyinə tutulmuş. Yatalaqlı xəstələr
is. Düşərgə, yataq; müvəqqəti yaşayış yeri. [İvan bəy:] Sənin evin olub qaçaqlar yatalqası. N.Vəzirov
is. 1. Yatmaq, əyilmək səmti, bir şeyin aşağı yatmış tərəfi. …Danışan gənc mühəndis uzunsov başının ortadan ayrılmış saçlarını yatarına (z
bax yatır
“Yatıxmaq”dan f.is
f. Lay-lay yastılaşaraq çökmək; yatmaq. Torpağın yatıxıb yerə çökməsi
sif. 1. Əyilmiş, yastılanmış, yatmış, çökmüş, basılmış kimi olan. Köksü yatıq. Beli yatıqdır. Samovarın böyrü yatıqdır