is. Qiymətli metaldan düzəldilmiş şeylərin üzünə mina ilə naxışlar çəkən, mina vuran, sənətkar; minasaz
is. xüs. Mina düzmə və ya düzülmüş minaları çıxarıb zərərsizləşdirmə mütəxəssisi
bax minagülü
is. Dəniz yollarını minalayan hərbi gəmi və ya təyyarə
is. bot. Yerdən çox qalxmayan, gözəl, parlaq, göy rəngli gül
“Minalamaq”dan f.is
f. Mina ilə naxışlamaq, bəzəmək, üzərinə mina çəkmək. Gümüş kəməri minalamaq. Xəncər dəstəsini minalamaq
f. Bir şeyi partlatmaq üçün altına mina qoymaq, mina düzmək, mina basdırmaq. Hər iki yoldaş təmkin və səbirlə körpünü minalayıb qurtardıqdan sonra həm
“Minalanmaq”dan f.is
məch. Mina ilə naxışlanmaq, mina vurulmaq
məch. Partladılmaq üçün altına mina qoyulmaq, mina düzülmək, mina basdırılmaq. Yol minalanıbdır
f.sif. Mina basdırılmış, mina düzülmüş; minalı. Minalanmış sahə
f.sif. Üzərinə mina çəkilmiş, mina ilə naxışlanmış (bəzədilmiş), mina vurulmuş; minalı. Minalanmış kəmər
sif. Altına mina qoyulmuş, mina düzülmüş; minalanmış. Minalı sahə
sif. Mina vurulmuş, üzərinə mina çəkilmiş, mina ilə bəzədilmiş, minalanmış. Birinin döşündə sapa düzülmüş kəhrəba danələri və birinin qulağından minal
is. [ər.] Azan vermək üçün məscidlərin yanında və ya üstündə ucalan qüllə. [Molla Kazım:] Azançı Məşədi Səlimə deyin, çıxsın minarədə minacat çəksin
sif. Minarəsi olan. Minarəli məscid
bax minaatan. Düşmən … top və minasaçan atəşini əsirgəmirdi. Ə.Əbülhəsən
[fars.] bax minaçı
is. Mina ilə naxışvurma sənəti. Minasazlıq Azərbaycanda zərgərlik sənətinin mühüm sahələrindən biridir
is. köhn. Türkiyə və İranda yüzbaşıdan sonra gələn zabit rütbəsi. [Ağa Kərim xan:] Sərbazlar gəlin, minbaşılar gəlin, pulum tapılmasa, bu boğazımdan ö
is. [ər.] Məscidlərdə: vaizin, xətibin çıxıb vəz, xütbə oxuduğu pilləli kürsü. [Yaşlı kişi:] Şeyx Yəhya minbərə qalxıb moizəsini başladı
sif. Ancaq min, yalnız min. Mincə manat pul. // Bəzən təyin etdiyi sözə böyüdücülük çaları verir. Niyə bəyənmirsən, mincə manat pul vermişəm
sif. Yalançı
“Mindirilmək”dən f.is
məch. 1. Oturdulmaq, əyləşdirilmək (miniyə). Vaqona mindirilmək. Ata mindirilmək. 2. Yerləşdirilmək, üstünə qoyulmaq
“Mindirmək”dən f.is
f. 1. Oturtmaq, əyləşdirmək (miniyə). Təyyarəyə mindirmək. Arabaya mindirmək. – …Yusif Sərracı mindirdilər ata… M
[fr. mineral] 1. Yer qabığının tərkibinə daxil olan və faydalı qazıntı kimi istifadə edilən təbii kimyəvi birləşmə və ya element
“Minerallaşdırılmaq” dan f.is
məch. 1. Mineral birləşmələrə çevrilmək (üzvi maddələr haqqında). 2. Mineral duzlarla doydurulmaq
“Minerallaşdırmaq” dan f.is
f. 1. Üzvi maddələri minerala və ya mineral birləşmələrə çevirmək (üzvi maddələr haqqında). 2. Mineral duzlarla doydurmaq
1. “Minerallaşmaq”dan f.is. 2. Üzvi maddələrin minerala, mineral birləşmələrə çevrilməsi. Bitkilərin minerallaşması
f. Minerala, mineral birləşməyə çevrilmək (üzvi maddələr haqqında)
[fr. mineral və yun. logos] Minerallardan bəhs edən elm
sif. Mineralogiyaya aid olan, mineralogiya ilə əlaqədar olan. Mineraloji xüsusiyyət. Mineraloji tərkib
[fr. mineral və yun. logos] Mineralogiya mütəxəssisi
sif. oxş. Kiçicik, xırdaca. Uşağın mini-mini ağzı. – …Azad və asudə yaşayaraq mini-mini balaları oxudardım
[ital. miniatura, əsli lat.] 1. Qədim əlyazmalarında, kitablarda incə, rəngli şəkil və ya bəzəkli iri hərf (yazı)
is. Miniatür rəssamı
is. İncəlik, zəriflik, kiçiklik, balacalıq
is. At minən, ata minib gedən; süvari. At minicisini tanıyar. (Ata. sözü). At naşı minicini üstündə saxlamaq istəmirdi
is. zool. Bitkilərə zərərverici bir cücü. …Pambıq, taxıl, bağ və bostana zərər verən cücülərdən nümunə olaraq pambıq sovkasını, minicini, faydalı cücü
is. Mahir at minmə bacarığı. [İlyas:] Tərlan kimi coşqun məzaclı bir köhləni isə yalnız minicilik sənətkarlığının zirvəsində duran tək-tək adamlar min
is. 1. Bir yerə getmək üçün nəqliyyat vasitələrinin birinə minmiş adam. Ancaq tək-tük üstüörtülü faytonlar içində miniklər görünür
1. sif. Min il müddətində olan, min il davam etmiş. Minillik ədəbiyyat. 2. is. Min ildən ibarət zaman, dövr
“Minilmək”dən f.is
“Minmək”dən məch. Yaxşı atdır bədöv at; Minilməyə bədöv at; İgidi cavan saxlar; Əsil arvad, bədöv at
sif. [lat.] Başqaları sırasında ən kiçik, ən az, ən xırda (maksimal əksi). Minimal miqdar. Minimal dərəcə