[lat.] 1. Ən kiçik miqdar, ən az miqdar (maksimum əksi). Minimum temperatur. 2. Hər hansı bir sahədə lazım olan bilik və ya tədbirlərin məcmusu
sıra s. Doqquz yüz doxsan doqquzuncudan sonra gələn say. Mininci səhifə
is. Minmə, minmə tərzi
“Minişmək”dən f.is
qarş. Bir vaxtda, birgə miniyə oturmaq, yaxud bir-birini basaraq, itələyərək minmək. Minişdilər ata, çərkəzlər oldular qıvraq
cəm Qərbi Gürcüstanda yaşayan, keçmişdə ayrıca etnik qrup təşkil edən gürcülər
sif. Sayı minlərlə olan (bir şeyin sayca çoxluğunu bildirir). Minlərcə adam. – Kəndin qabağındakı çayaşağıda elə bil minlərcə adam səs-səsə verib car
sif. Min vahidlə ölçülən. Minlik lampa
“Minmək”dən f.is
f. 1. At və ya başqa minik heyvanının üstünə qalxmaq, oturmaq. At minib cıdıra çıxmaq, tüfəng atmaq. [Kiçikbəyim] üçün təbii bir ehtiyac kimi idi
is. [ər.] Edilən hörmət və yaxşılığa qarşı daxilən duyulan borcluluq hissi, özünü borclu bilmə. ◊ Minnət çəkmək – 1) hörmət və yaxşılıq qarşısında özü
is. [ər.] dan. Ayağa düşüb xahiş etmə; xahiş, yalvarış, rica. □ Minnət-sünnət etmək – ayağa düşərək xahiş etmək, yalvarmaq
is. Özgə üçün başqasından bir şey xahiş edən, minnət edən. [Sona] qapısına gələn bir çox elçiləri, minnətçiləri boş yola saldı
is. Minnətçi olma, vasitəçilik etmə; vasitəçilik
sif. [ər. minnət və fars. …dar] 1. Birindən gördüyü yaxşılığa qarşı mütəşəkkir olan, minnətə qarşı özünü borclu hiss edən, yaxşılıq bilən, razılıq edə
1. is. Göstərilən diqqətə, edilən yaxşılığa qarşı razılıq, məmnunluq hissi; təşəkkür. Yarməmmədin ürəyində Kəngərliyə qarşı minnətdarlıqdan başqa bir
sif. Minnət qarşısında, minnətlə edilən, özünə borclu etmək üçün edilən; təmənnalı. Minnətli plovdansa, minnətsiz pendir-çörək yaxşıdır
sif. və zərf Minnəti olmayan, minnət qoymayan, əvəzində heç bir şey istəməyən, minnət güdməyən. Ömrümə rövnəq verən, minnətsiz minnət çəkən, ağrıma dö
[rus.] bax minaatan. Minomyot atəşi. Minomyot atmaq
is. Minomyot atan, minomyotçu hissələrində qulluq edən əsgər. Aslan onu yaxşı bir minomyotçu kimi təriflədi
[rus. миноносец] bax mina gəmisi (“mina”da). Minonosda xidmət etmək
[ital. minere] mus. Səsləri, kiçik tersiya əsasında qurulmuş akkord əmələ gətirən musiqi ladı (hüzn, kədər əhval-ruhiyyəsi ilə bağlı olan səs boyaları
is. Qədim yunan mifologiyasında Minosun arvadı Pasifayanın Poseydonun müqəddəs öküzündən doğduğu nəhəng yarıadam, yarıat; bəzi variantlarda öküz başlı
[fars. nimtənədən] bax nimtənə. [Hacı Saleh:] Amma, ağa, mintənənin ölçüsü məlum olsa, çox yaxşı olardı
is. [ər.] Qayda, tərz, yol, üsul. □ Bu minvalla, bu minval ilə – bu qayda ilə, bu cür, həmin tərzdə. …Bunları tanımağım və dost olmağım bu minvalla əm
[yun. muo – əzələ və kardia – ürək] Ürəyin əzələ divarcığı
[yun. muo – əzələ və kardia – ürəkdən] tib. Ürək əzələsinin iltihabı
is. [fars. əsli ər. “əmir”dən] 1. klas. Rəis, başçı, ağa. Hökmünə məhkum olmuşuz sultanımızdır mirimiz
is. [ər. mir və fars. ab] tar. Keçmişdə Şərq ölkələrində suvarma işlərinə nəzarət edən şəxs. [İskəndərzadə:] Mən mirabı çağırtdırmışam
is. [fr.] Sarı gavalı növü
is. köhn. Mirabın vəzifəsi, işi. Əhməd də kənddə mirablıq vəzifəsini ona tapşırmağı vəd etdi. B.Talıblı
is. [fars.] tar. Qədim zamanlarda padşahın, xanın baş mehtəri; mehtərbaşı. Şurişin əvvəlimci səbəbi məzul miraxur idi ki, küçədə köhnə xəzinədara rast
is. köhn. Polkovnik. Jandarm onbaşısı mətbəəyə girdi, vəziyyəti jandarm miralayına xəbər verib yenə də bayıra çıxdı
is. [ər.] 1. Ölən adamdan sonra varislərə qalan mal, mülk və s. Miras bölgüsü. Miras çatmaq. – Ağca xanım evində həmişə ata mirası deyib əzizlədiyi pi
is. bot. Yeməli, yabanı bitki
is. [fars. mir və ər. qəzəb] Cəllad. Məmurbaşı mirqəzəb kimi bir də adamları gözdən keçirdi… S.Rəhimov
is. [fars.] bax inci 1-ci mənada. Mirvari dənəsi. Üç sap mirvari. Mirvari boyunbağı. – Sıçrayarkən işıldayar damcılar; San saçılar mirvaridlər, incilə
sif. Mirvarisi olan, mirvari ilə bəzənmiş. Mirvarili sırğa
is. [fars. “əmirzadə”nin ixtisarı] 1. tar. Şəxs adlarından sonra gəldikdə şahzadəlik, əvvəl gəldikdə isə rütbə bildirir; məs
is. Yazı-pozu işi ilə məşğul olma; mirzə vəzifəsi; katiblik. Qəhrəmanı heç bir dəftərxanada mirzəliyə götürmürdülər
is. mus. Ağır-ağır oynanılan Azərbaycan xalq rəqsi və bu rəqsin havası. Mirzəyi çalmaq. – Məşədi İbad mirzəyi havasını oynayır
is. 1. Özlü və döyülə bilən qırmızımtıl metal – kimyəvi element. Mis mədəni. Mis külçəsi. 2. Bu metaldan düzəldilmiş
is. [ər.] 1. Həll edilməsi üçün rəqəmlər üzərində bəzi əməliyyat tələb edən riyazi ifadə. Misalları həll etmək
sif. Adətən sözün əvvəlində gəlib, “oxşayan”, “bənzəyən”, “bənzər”, “kimi” mənası verir. Şirmayı həmişə atasını çəkic altında döyülməkdən bərkiyən pol
sif. Mis əritmək üçün olan. Misəridən soba
is. [fars.] Misdən müxtəlif qablar qayıran usta. Əlli qədəm bir-birindən aralı böyük misgər kürəsi və bu kürəyə münasib bir körük nəsb olub
is. Misgər sənəti, işi, peşəsi. Misgərlik eləmək
sif. Misli, tayı-bərabəri olmayan, müqabili, əvəzi olmayan; nadir. Misilsiz gözəl. – Həyətimdə səfalı bir bağ salacağam mən; Yurdumda bir misilsiz bağ