is. Nar suyundan hazırlanan şirə. Balığı narşərabla yemək. – [Kişi:] Yaxşı, ürəyim narşərab istəyir, görəsən, orada narşərab verirlər? A
[rus.] 1. Hər hansı bir işi görmək, yaxud bir şeyi buraxmaq və ya vermək üçün sənəd, əmr, sərəncam. Direktorun əmri ilə naryad yazıb, Saleh kişiyə tax
[Şimali Qafqazda coğrafi addan] Kalium-karbonatlı mineral su. Narzan vannası. Narzan içmək
is. [ər. “insan” söz. cəmi] klas. İnsanlar, xalq, camaat, el. [Şah:] İndi mən əfradinasdən bir mərdi-fəqirəm – Abbas Məhəmməd oğlu
is. Dilin altına qoyulub çəkilən xına rəngli narın tütün növü. …Türkmən müsafirləri və ya əlvan çapan Buxara tacirləri dizlərin qucuyub nas atırlar
sif. və zərf [fars.] 1. Kefsiz, xəstə kimi, süst, əzgin, xəstəhal. Nasaz hal. Nasaz olmaq. – [Cabbar:] Dünən bir az nasazdım, gəlmədim
is. 1. Kefsizlik, süstlük, əzginlik. Bir azca nasazlığım vardı. Uzanmışdım. S.Rəhman. Birdən, necə oldusa, canının nasazlığı … Qulamın yadından çıxmış
is. [ər.] klas. Nəsihətçi, öyüdçü; öyüd verən, nəsihət verən. Məni rüsva görüb eyb etmə, ey naseh ki, məzurəm
sif. [fars.] klas. Ədəbsiz, namünasib, nalayiq, layiq olmayan, layiq görülməyən. Nasəza iş. Nasəza hərəkət
sif. [ər.] Kömək edən, köməkçi, yardımçı
is. [ər.] Nəsr yazan, nəsr əsərləri müəllifi, ədib. Nasirlərin yeni əsərləri
is. [lat.] Alman faşist ideologiyası
[rus.] Su və ya başqa mayeləri, habelə qazı çəkmək və ya vurmaq üçün maşın, mexanizm. Suyu nasosla vurmaq
is. Nasosa xidmət edən fəhlə
is. [rus. насос və fars. …xanə] Nasosların yerləşdiyi bina, yer. [Mədənlərdə] havabölüşdürən budkaların və nasosxanaların təmirinə dair tapşırıq da ye
“Nasoslamaq”dan f.is
f. Nasosla çəkmək, nasosla vurmaq (suyu, başqa mayeləri və qazı)
sif. [fars.] klas. Qəmgin, kədərli, məhzun, sevinməyən. Yenə naşad könlüm buldu yüz yerdən məlal, ağlar
is. [ər.] Ağ kristallik maddə, ammonium-xlorid (texnikada və təbabətdə işlədilir). □ Naşatır spirti – kəskin iyli, şəffaf, rəngsiz sulu ammiak məhlulu
sif. [ər.] 1. Nabələd, xam, təcrübəsiz, bir işdən yaxşı xəbərdar olmayan. Naşı usta. Naşı adam. Naşı işçi
is. 1. Xamlıq, təcrübəsizlik. Cəmil dostunun naşılığını onun özünə hiss etdirmək istəməsə də, Tahir bunu dərhal anlayıb, lap pul kimi qızardı… M
is. [ər.] Kitab və s. nəşr edən adam. Qəzetin naşiri Məmmədağa Şaxtaxtlı maarifpərvər, xeyirxah və mütərəqqi bir adam olmuşdur
sif. [fars. na… və ər. şükür] Yaxşılığa qiymət verməyən, yaxşılıq bilməyən; qədirbilməz, nankor. Naşükür adam
is. Yaxşılıq, hörmət bilməmə, qədirbilməzlik, nankorluq. Amma bununla belə Zeynəb bir tikə naşükürlük eləmir
sif. [fars. na… və ər. təmam] 1. Bitməmiş, qurtarmamış, axıra çatdırılmamış, başa vurulmamış, yarımçıq qalmış
is. 1. Natamam şeyin hal və keyfiyyəti; yarımçıqlıq. Ümumiyyətlə, pyesdə kompozisiya etibarı ilə bir natamamlıq vardır
sif. [fars.] 1. Kobud(ca), yekə, biçimsiz. Nataraz adam. – Pəri xanım gözlərini açıb gördü ki, evin ortasında nataraz bir pəhləvan oturub
is. 1. Nataraz şeyin halı. 2. məc. Kobudluq, yöndəmsizlik
sif. və zərf [fars. na… və ər. təmyiz-dən] 1. Təmiz olmayan, çirkli, kirli. Natəmiz otaq. Natəmiz yer
is. 1. Çirklilik, kirlilik. [Xarrat:] Biçarə uşaq diqqətsizlik, natəmizlik nəticəsi olaraq öldü. T.Ş
sif. və zərf [fars.] klas. Zəif, taqətsiz, gücsüz, iqtidarsız; xəstə. Düşmüşəm bir halə sənsiz natəvanü zar olub; Kim, əcəl yanimdən ayrılmaz mənə qəm
sif. Burnunun ucu yastı olan. Natıqburun uşaq
is. [ər.] 1. Nitq deyən, nitq söyləyən; çıxış edən. Natiqlər coşaraq söylər azadlıq; Bir çoxu hayqırır: haqq verin bizə! A
is. Aydın və gözəl danışma bacarığı, nitq söyləmə qabiliyyəti. [Mehmanın] natiqlik məharəti isə hamını heyran etməyə başlayırdı
[lat.] Ağ rəngli yumşaq qələvi metal – kimyəvi element
[lat.] 1. inc. Üzündən şəkli çəkilən təbii, canlı nümunə, yaxud şəklini çəkmək üçün rəssamın qabağında duran adam
sif. [lat.] Natura (mal, məhsul və s.) ilə ödənilən, alınan və ya verilən (bax natura 2-ci mənada). Natural vergi
[lat.] Naturalizm tərəfdarı
[lat.] XIX əsrin 60-cı illərin ədəbiyyat və incəsənətində meydana çıxmış burjua cərəyanı (bu cərəyan ictimai qanunları təbiət qanunları ilə eyniləşdir
[fr.] Təsviri sənətdə (əsasən boyakarlıqda) janr; qrup halında və ya ayrılıqda çəkilmiş cansız şeylərin şəkli, rəsmi
sif. və zərf [fars.] Ümidsiz, ümidini itirmiş (halda). Candan qəmin içrə naümidəm; Şəmşiri-cəfa ilə şəhidəm
zərf Ümidsizcəsinə, ümidsiz halda, ümidini itirmiş halda, ruhdan düşmüş halda. Naümidcəsinə cavab verdi
is. 1. Ümidsizlik. Naümidlik atəşinə yandım; Billah, bu vücuddan usandım. Füzuli. 2. Naümidliklə şəklində zərf – bax naümidcəsinə
is. köhn. Qazamat, həbsxana. [Polis yasavulu:] Xan, pristav buyurur ki, gələsiniz, … kəndlinizə zamin olasınız, yoxsa zamini olmasa pristav göndərəcək
is. Undan, kəpəkdən hazırlanan mal-qara yemi. Ağa gətirər navala, xanım tökər çuvala. (Məsəl). [Xəlil:] Qovurmanın ləzzəti elə ondadır ki, tikəni böyü
is. Yağış, qar suyunun axması üçün damların kənarına qoyulan boru. Eşik divardan asılı duran navalça, ən naşı adamın çaldığı dəf kimi, qeyri-müntəzəm
is. Toxunma şeylərin kənarına tikilən parça. Navarı olan cecim. Navar tikilmiş kilim
is. Heyvanı yüklədikdə belinə qoyulan içi küləşlə doldurulmuş torba; yəhəraltı
sif. Belinə navar qoyulmuş (bax navar2). Navarlı at
sif. Navar tikilmiş (bax navar1). Navarlı cecim