is. Vurulan və ya xəstə itin çıxardığı səs, zarıltı
is. Kiçik üzüm salxımı. Üzümü elə təmizləyiblər ki, deyərsən, günorta çağı buradan bir dəstə oğru keçib
is. Salxımları çox xırda və dənələri tökülmüş üzüm
nida [fars.] klas. Məbada, amandır, ay aman, saqın, ehtiyatlı ol (adətən bir şeydən saqındırmaq üçün işlənir)
is. [fars.] Ərəb (fars) əlifbasında “e” səsini bildirmək üçün samitlərin altına qoyulan 0 işarəsi; kəsrə
zərf [fars.] Alt-üst. □ Zir-zəbər etmək – alt-üst etmək, vurub dağıtmaq, yerlə yeksan etmək. Zir-zəbər olmaq – alt-üst olmaq, dağılmaq, pozulmaq, məhv
top. 1. Tör-töküntü, süpürüntü, tullantı. Tikəndə quş yuva çör-çöp yığıban zir-zibil istər. Q.Zakir. [Cəmilə:] Budur, papiros kötüyü kimi zir-zibili a
bağl. [ər.] Çünki, ona görə ki (bəzən “ki” bağlayıcısı ilə). Deməzəm dəxi: “Sənə aşiqəm”, ey gül! Zira; Sənə aşiqliyim izhar edəli xar olubam
is. [fars.] köhn. Ayaqyolu
is. [ər.] köhn. 1. Əkinçilik. Sizin yerin camaatı ziraətə məşğul olarmı? Ə.Haqverdiyev. Maarif, nəqliyyat, ziraət, ticarət və sair işlərimizin islaha
is. [fars.] köhn. Alt paltarı, tuman-köynək. Çamadanın içində … bir neçə top ağ köynək və zircamə və bir neçə dənə ağ dəsmal vardı
is. köhn. Zircamə üçün yararlı, alt paltarlıq. Zircaməlik parça. – [Xonçaya] … bir dəst ipək parçadan zircaməlik, iki ədəd imperial və sair ufaq-tufaq
is. [fars.] köhn. Əlaltı, köməkçi. [Şah:] Xacə Mübarək, sənin zirdəstlərin də çölə çıxsınlar, sən qal! M
is. [fars.] 1. köhn. Ox və s. yaralayıcı silahlardan qorunmaq üçün döyüşçülərin üstdən geydikləri dəmir tordan, yaxud qalın dəridən geyim
sif. hərb. Zirehli örtüləri deşən, dəlib keçən. Zirehdeşən mərmi. Zirehdələn top
“Zirehləmək”dən f.is
f. Zireh vurmaq, bir şeyin üzərini zirehlə örtmək
“Zirehlənmək”dən f.is
məch. 1. köhn. Zireh geymək (bax zireh 1-ci mənada). 2. Zirehlə örtülmək, üzərinə zireh çəkilmək (bax zireh 2-ci mənada)
f.sif. bax zirehli 1-ci mənada. Dəniz kimi coşub-daşır; Zirehlənmiş pəhləvanlar. S.Vurğun
sif. 1. köhn. Zireh geymiş (bax zireh 1-ci mənada). Zirehli döyüşçü. 2. Zirehlə örtülmüş, üzərinə zireh çəkilmiş (bax zireh 2-ci mənada)
is. bot. Çətirçiçəklilər fəsiləsindən iki və ya çoxillik ot cinsi və həmin bitkinin ədviyyat kimi xəmirə və s
is. bot. Çoxillik bəzək bitkisi
is. [fars.] mus. Azərbaycan muğamlarından birinin adı. 12 əsas muğam bunlar idi: üşşaq, nəva, busəlik, rast, əraq, isfahan, zirəfkənd, büzürg, zəngulə
sif. [fars.] Bacarıqlı, əlindən iş gələn, cəld, çevik, çox diribaş. [Hacı Qara:] Yaxşı, siz istəyirsiniz ki, quşdan da zirək olub Arazın o tayına səkə
bax zirəkləşdirmək
“Zirəklənmək”dən f.is
bax zirəkləşmək
“Zirəkləşdirmək”dən f.is
f. Zirəkləşməsinə səbəb olmaq, daha da zirək etmək
“Zirəkləşmək”dən f.is
f. Daha da zirək olmaq, cəld olmaq, diribaş olmaq, çevik olmaq, bacarıqlı olmaq. Uşaq böyüdükcə zirəkləşir
is. Bacarıq, əlindən iş gəlmə, cəldlik, çeviklik, diribaşlıq. Uşağın zirəkliyi. – [Nəbi] öz zirəklik və qoçaqlığı ilə Şuşa qalasında məşhurlaşır
bax zirək. Tülkünün zirəngi iki ayağından tələyə düşər. (Ata. sözü). Aldanma özün bir kəsə, huşyarü zirəng ol
bax zirəklik
is. [fars.] bot. 1. Yarpaqlarının bir hissəsi tərsinə çevrilmiş, çiçəyi açıq-sarı rəngli, meyvəsi turşməzə olan kol bitkisi
cəm bot. Zirinc və başqa kol və ya çoxillik bitkilərin daxil olduğu bitki fəsiləsi
bax zirinc. Dağda ziriş kolları; Çapar tutub yolları; Yar dərdin necə yazsın; Bağlanıbdır qolları. (Bayatı)
klas. bax zir-zəbər. Qəm kişvəri könlüm kimi zirü zəbər olmuş. Qövsi. [Məstəli şah:] Qaldırın Pariji yerindən, vurun yerə, bu saatda necə ki, mən bu h
is. [ər.] Dağın ən yüksək nöqtəsi, təpəsi. Dağın zirvələri qarla örtülüdür. – Qafqaz altımdadır, ən müdhiş olan zirvədə mən; Tutmuşam, tək uçurum qarl
is. [fars.] Yer altında olan ev, anbar və s. Zirzəmidə oturub balaxana yuxusu görür. (Ata. sözü). İçərişəhərdə, Yuxarı bazarda, Qoşa karvansaranın alt
sif. [ər.] klas. Şanlı. Kişidən istənilən işdir, iş; Kim ki, iş yapdı o, zişan oldu. M.Ə.Sabir. Baş qoşma, o cür alimi-zişana dolaşma
sif. [fars.] klas. Çirkin. Vaqifəm, göz yum, cahanın baxma xubü ziştinə. M.P.Vaqif
is. 1. Dəyirman daşının ortasındakı qazıq, oyuq. 2. Bir şeyin iki parçasını bir-birinə rəbt edən içiboş mil; bir-birinin içinə keçən iki şeyə açılan o
is. məh. Paltar asmaq üçün çəkilən ip. Zivəyə paltar sərmək
is. [fars.] klas. Zinət, bəzək, süs. Qəribə-qəribə zinət və zivərləri şaha göstərirdilər. M.F.Axundzadə
is. [ər.] İşıq, aydınlıq, nur. Mən onun dərdinə oldum mübtəla; Şəmi-xəyalıma o verir ziya. M.P.Vaqif
zərf [ər.] klas. Çox, artıq. Kirvə Məhəmmədxan bəy! Dövlətin ziyad; Həm evin abad, sümüyün polad. Aşıq Piri