KƏKRƏOTU сущ. бот. гзафни-гзаф лаварри недай чӀуран хъач.
сущ. 1. кел, кел гамиш, эркек гамиш (парцик кутадай); // келдин; кел квай (мес. араба); 2. суван гамиш; 3
сущ. буьшме, бишме, келегъа; ağ kəlağayı лацу буьшме.
сущ. буьшмечивал, буьшмеяр хурунин сенят.
прил. (кьилел) буьшме алай, буьшме алукӀнавай (мес. дишегьли).
KƏLAĞAYIÇI сущ. буьшмечи, буьшмеяр храдай кас (устӀар).
[ər.] сущ. калам; гаф; несигьат квай гаф; // рахун, ихтилат.
[ər. kəlbəteyn-ikidişli it] сущ. хех; at kəlbətini балкӀандин хех; montyor kəlbətini монтёрдин хех; ** kəlbətinlə (sözü, cavabı və s
сущ. барцӀак, авари (гамишдин бала).
сущ. 1. гамишдин бугъа, жинсинин эркек гамиш (хеси тавунвай); 2. пер. вульг. бугъа, ашна (итим).
прил. 1. цӀалцӀам тушир, дуьз тушир, лекъвер-синер авай (мес. цал); 2. векъи, кубут, какур, кӀалубсуз (мес
гл. 1. лекъвер-синер авун; 2. пер. векъи авун, кубутарун.
гл. 1. легъв-син хьун, лекъвер-синер хьун; 2. пер. векъи хьун, кубут хьун.
сущ. лекъвер-синер авай затӀунин гьал (везият).
кил. kəpənək.
сущ. нугъ. гъвечӀи бугъа (гамишдин).
сущ. 1. кӀетӀ, киткин; ip kələfi гъаларин кӀетӀ; 2. пер. рах. келеф (акахьай затӀунин гьакъинда); ** kələf dolaşmaq келефдал штӀухар акьалтун (фин), к
сущ. 1. тупучӀ (гъал алчукун ва я алчукнавай гъал ахъаюн патал алат); 2. кӀетӀ, гъвечӀи кӀетӀ; ** kələfçəsi qarışmaq кар кӀеве гьатун, кӀеве акӀун, да
гл. кӀетӀ авун, кукухдилай метӀерал ва я кӀетӀинал арушун (гъалар акахь тавун патал).
məch. кӀетӀ авунваз хьун, кукухдилай метӀерал ва я кӀетӀинал арушнаваз хьун (гъалар).
сущ. гьилле, бижвал, амалдарвал, фенд, алцурарун; ** kələk gəlmək гьилле атун, алцурарун; kələk işlətmək кил
прил. 1. гьиллебаз, амалдар, биж, фендигар, гьарамзада; 2. зарафатар гвай, къабачи, къемеди.
сущ. гьиллебазвал, амалдарвал, бижвал, фендигарвал.
кил. kələkbaz.
кил. kələkbazlıq.
сущ. нугъ. булама.
гл. рах. гьилле атун, алцурарун.
1. прил. гьилле галачир, ттаб галачир, дуьз; 2. нареч. гьилле галачиз.
сущ. келем; dəniz kələmi бот. гьуьлуьн келем; gül kələm бот. келемдин цуькведиз ухшар са жуьре; // келемдин (мес
[ər. kəlimat-“kəlmə” söz. cəmi] гафар.
прил. рах. келем хьтин еке, элкъвей кьил квай (мес. кас).
сущ. келемдин дулма.
сущ. зоол. цӀарах (келемриз зарар гудай пӀаркӀв хьтин са пепе).
сущ. келемар цанвай чка, келемлух.
сущ. къадим. келентар (шегьердин административный крариз килигдай кас, къуллугъчи).
сущ. ист. 1. келентарвал, келентардин кӀвалах, везифа; 2. келентарди идара ийизвай чка.
сущ. зоол. зурба хурлинкӀ, чурчул (къван-раг авай чкайра яшамиш жедай ири хурлинкӀдин са жуьре).
[fars.] сущ. бегьем дигмиш тахьанвай хелер, гатун хали; // хелердин хам къацу хьтин, як кӀеви са жуьре
кил. kilsə.
прил. рах. кьилди, азад; вич-вичин ихтиярда авай; // нареч. вичин рикӀиз кӀанивал.
[fars.] сущ. 1. кьил, келле; кьилин кукӀуш, кичегь; kəllə vurmaq кьилив ягъун; // кьилин, келледин (мес
[fars.] сущ. келлечарх (нафтӀадин буругъра).
сущ. рах. 1. келлечархунал кӀвалахдай фяле; 2. гзаф кьакьан чкайра кӀвалахиз алакьдай фяле, устӀар.
прил. 1. махарик квай вил(ер) келледа авай аждагьан, дев, балкӀан, кускафтар ва мс.; 2. пер. фад хъел къведай, фад вич-вичяй акъатдай, кьантӀар мукьва
сущ. рах. фад хъел къведай касдин хесет; хъел атун.
гл. 1. кьилив (келледив) ягъун, кьилер сад-садаз ягъиз кукӀун; 2. пер. кьасухдай инжиклу авун.
1. qarş. сада-сад келлейрив ягъун, кьил-кьилиз ягъун, кьилер сада-садаз ягъиз кукӀун; 2. кил. kəllələmək 2)
прил. рах. зар. кьил авай, акьуллу.
сущ. 1. рамкадин вини кьилер галкӀурдай куьруь кӀарас, къилин кӀарас; 2. са затӀунин вини кьил, вини пай; кьил; 3
нареч. 1. кьилихъди; кьилинбацар; кукухъ(ди), терсина; stəkanı kəlləmayallaq qoymaq истикан кукухъ эцигун; kəlləmayallaq aşmaq (gəlmək) кьилихъди фин