гл. михьи хьун, михьи гьалдиз атун; // алцифун.
сущ. 1. михьивал, михьи хьунухь, михьи (саф) затӀунин гьал; сафвал (мес. металлдин, къизилдин ва мс.); 2
прил. михьи рикӀ авай, рикӀ михьи, рикӀ ахъа (ачух).
сущ. рикӀ михьивал, рикӀ ахъавал.
прил. сагъ (1. ччан алай, дири, саламат тир (“кьенвай” акси); 2. сагълам; саламат; sağ gün сагъ югъ, азарлу тушир югъ (гьамиша азарлу касдин гьакъинда
прил. 1. эрчӀи; sağ qulaq эрчӀи яб; sağ ayaq эрчӀи кӀвач; 2. эрчӀи; эрчӀи патан (яни революциядиз, прогрессдиз акси тир, консервативный тир); sağlar э
нареч., прил. сагъ-саламат; са зарарни (хатани) галукь тавуна.
сущ. 1. сагъ-саламатвал, саламатвал, саламат хьунухь, кьиникь тахьунухь; 1. гьар са затӀ вичин къайдада хьунухь, хушуниз текъвер са карни тахьунухь
сущ. гьам эрчӀи, гьам чапла пад; кьве падни, вири элкъвер; ** sağa-sola sovurmaq пул (мал) гарув вугун, акатайвал харжун, пуч авун
прил. сагъардай, шифа гудай, шифа жедай (мес. дарман).
гл. сагъ хьун (хъхьун), хъсан хьун (хъхьун), шифа хьун.
прич. сагъ(ариз) техжер (тежер), дарман (чара, илаж) авачир (мес. хер, дерт); ** sağalmaz dərdə salmaq гзаф кӀеве ттун, гзаф гъамлу авун, еке дерт гун
гл. сагъ(а)рун; кӀвачел къарагъарун (азарлуди).
сущ. 1. ккар (сафунин, тафтунин ва мс. ченбер); 2. ченбер хьтин (ченбердиз ухшар) гьар са затӀ.
icb. ацаз тун (гун), ацуниз мажбур авун; inəyi sağdırmaq ккал ацаз тун.
сущ. 1. найиб, пкавул (мехъерик чамран эрчӀи пата акъваздай юлдаш); 2. мехъерик: вах лагьай руш (тухузвай рушан)
сущ. 1. найибар, пкавулар (мехъерик ччамран кьве къвала акъваздай юлдашар); 2. вах лагьай рушар (мехъерик сусан кьве къвала акъваздай юлдашар)
сущ. 1. найибвал, пкавулвал (мехъерик чамран); 2. мехъерик: вах лагьай рушвал (тухузвай рушан).
сущ. некӀебан, калерикай нек ацадай дишегьли.
сущ. некӀебанвал, некӀебандин кӀвалах, пеше.
1. “sağmaq”dan məch.; 2. кӀвахьун, кӀватӀ хьун, ацӀун; иви хъиткьинун (мес. вилериз).
сущ. 1. ацун, ацунар; süd sağımı нек ацун; 2. са тилитда ва я тайин са вахтунда ацадай некӀедин кьадар
прил. гзаф нек квай, ацадай.
сущ. 1. кил. sağım; 2. рах. нек гудай гьайван, ацадай гьайван.
кил. sağıcı.
сущ. 1. бедендин са чкадай акъатдай (са чкадиз хъиткьиндай) иви; 2. кил. sağın 2).
NUN лингв. биши нун, нерай лугьудай “н” ван (хаф).
[ər.] прил. биши.
гл. биши хьун.
сущ. бишивал, биши касдин гьал.
прил. сагълам (1. бедендин вири органар сагъ-саламат тир, вирида дуьз кӀвалахзавай, ччан (беден) сагъ (кӀеви), гумрагь (мес
прил. ччан (беден) сагъ (кӀеви), сагълам беден авай, вири жигьетрай сагълам тир.
прил. сагъламардай, сагъламвал патал тир.
məch. сагъламарнаваз хьун, сагъламвилив кьур гьалдиз гъанваз хьун, хъсанарнаваз хьун (мес. кӀвалахдай шараит)
гл. 1. сагълам авун, сагъалам(а)рун; 2. пер. хъсан(а)рун.
гл. 1. сагълам хьун, гумрагь хьун, хъсан хьун, ччан сагъ хьун; 2. пер. кӀеви хьун, мягькем хьун, хъсан хьун, къайдада гьатун
сущ. 1. сагъламвал, ччан сагъ тир гьал; гумрагьвал; 2. ччандиз хийирлувал, менфятлувал; // sağlamlıq ocaqları сагъламвал патал хъсан гьава, ятар ва мс
сущ. 1. сагъвал, ччандин сагъвал, саламатвал, беден (ччан) сагъ тир гьал; // sağlıq olsa (olsun) сагълугъ (хьайитӀа) хьуй а) сагъвал (хьайитӀа) хьуй,
гл. 1. ацун; inəyi sağmaq ккал ацун; 2. пер. ацун (садан пул, мал яваш-яваш тӀуьн, садагъ даим пул акъудун)
прил. ацадай, нек гудай, нек квай (мес. ккал); ** sağmal inək пер. ацадай ккал (садаз яргъалди менфят къачудай, къазанжи гудай кас ва мс
сущ. сагъри (мес. балкӀандин); къалчах (инсандин бедендин юкьвалай агъуз ацукьдай чка); // сагъридин (мес
прил. сагъри алай, сагъридал як алай.
сущ. зоол. керекул; // керекулдин (мес. кака).
[ər.] сущ. 1. ахъа (ачух) чка (ччил), буш ва гегьенш чка (ччил), кьун тавунвай чка (ччил); дуьзен; əkin sahəsi никӀин чка; qumluq sahə къумсал чка (чи
сущ. гъвечӀи ччил.
[ər.] сущ. сагьиб (1. иеси; evin sahibi кӀвалин сагьиб; 2. куьгьн. гъуьл; 3. куьгьн. “агъа” манада); ** oğul-uşaq sahibi olmaq кӀвалин-къан иеси хьун,
[ər.] сущ. дишегьли сагьиб.
[ər. sahib və fars. ...kar] сущ. сагьибкар, сагьиб, иеси.
сущ. сагьибкарвал, сагьиб хьунухь; сагьибвал, иесивал.
гл. сагьиб хьун, иеси хьун, вичиз кьун, вичинди авун.