кил. sədəqə.
прил. чӀемерукдин хьилер твадай къаб.
гл. 1. тӀварба-тӀвар, сад-сад гьисабун; 2. пер. тупӀалай авун, тупӀалагъун.
məch. тӀварба-тӀвар, сад-сад гьисабнаваз хьун.
[fars.] прил. 1. четин тушир, асант, регьят; регьятвилелди гьял жедай (мес. месэла); 2. хуьс. маса акахьай затӀ авачир; сложный тушир; простой (мес
прил., нареч. 1. саде, регьят; гьакӀан адетдин; артух дамах гвачир; 1. анжах, гьакӀ (са).
[fars.] прил. рикӀе затӀ авачир, рикӀ ахъа, рикӀ михьи, бижвал течир, дуьзена (мес. кас); // гьар са куьнал чӀалахъ жедай, авам, язух
сущ. рикӀ михьи хьунухь, бижвал чир тахьун, рикӀин михьивал, къенивал, дуьзенавал.
[ər.] кил. sadədil.
сущ. кил. sadədillik.
гл. 1. саде авун, асантрун, регьятрун; 2. пер. мана кьери авун, мана (метлеб) агъуз авун (са месэла, са фикир манадиз зарар гана простойламишун, адан
гл. простой (саде) хьун, регьят хьун; асант хьун.
сущ. садевал (1. регьятвал, асантвал; простой (саде) затӀунин гьал; 2. пер. рикӀин дуьзвал, бижвал чир тахьун, рикӀин михьивал, къенивал, авамвилин де
[fars. sadə və ər. lövh] 1. кил. sadədil; 2. нареч. авамдаказ, гьакӀан адетдин яз; // прил. авам жуьредин, гьакӀан адетдин (мес
нареч. куьгьн. лап авам жуьредин; авамдаказ.
нареч. авамдаказ, авамвилелди.
кил. sadədillik; sadəlövhlük etmək дуьзенавал авун, рикӀ михьивиляй гьар са затӀунал чӀалахъ хьун ва я авамдаказ гьерекат авун
прил. рикӀе затӀ авачир, гьар са затӀунал (касдал) чӀалахъ жедай; рикӀ ахъа, рикӀ михьи, бижвал течир, дуьзена
[ər.] прил. садикь, вафалу.
[ər. sadiq və fars. ...anə] нареч. вафалудаказ, рикӀяй; вафалу са дустуни (юлдашди) хьиз.
сущ. садикьвал, вафалувал.
[ər.]: sadir olmaq акъатун, хьун (мес. са тахсир, гунагь).
прил. садист (1. садизмди кьунвай кас; 2. пер. масадаз пис азабар гуникай вичиз лезет къачудай кас).
[XVIII əsr fransız yazıçısı de Sad-ın adından] садизм (1. вичин ашервилин гьиссер таъмин авун патал садаз гзаф азиятар, азабар гун; 2
[ər.] сущ. кил. saat.
[ər.] прил. саф (1. михьи, халис, маса акахьай затӀ галачир; saf qızıl саф кьизил; // saf eləmək саф авун, михьи авун, маса ахьахьай затӀарикай михьун
saf-çürük eləmək а) са затӀунин (мес. емишрин ва мс.) сафбур ва ктӀайбур сад садакай ччара авун, хкягъун; б) пер
[ər. saf və fars. dil-ürək] кил. safürəkli; safdildən рикӀяй, рикӀин михьивилелди, рикӀин сидкьидай.
кил. safürəklilik.
прил. михьи жинсинин, эсил жинсинин (мес. балкӀан).
сущ. сафвал, михьивал (ивидин, жинсинин).
кил. safürəkli.
гл. михьи авун, михьун (маса акахьай затӀарикай); сафбур ктӀайбурукай ччара авун, хкягъун.
прил. михьи ийидай, михьдай (мес. машин).
гл. 1. михьи авун, михьи гьалдиз гъун, михьун (маса акахьай затӀарикай); 2. пер. гумрагь авун, гумрагьрун, сагъламрун
гл. михьи хьун, михьи гьалдиз атун; // алцифун.
сущ. 1. михьивал, михьи хьунухь, михьи (саф) затӀунин гьал; сафвал (мес. металлдин, къизилдин ва мс.); 2
прил. михьи рикӀ авай, рикӀ михьи, рикӀ ахъа (ачух).
сущ. рикӀ михьивал, рикӀ ахъавал.
прил. сагъ (1. ччан алай, дири, саламат тир (“кьенвай” акси); 2. сагълам; саламат; sağ gün сагъ югъ, азарлу тушир югъ (гьамиша азарлу касдин гьакъинда
прил. 1. эрчӀи; sağ qulaq эрчӀи яб; sağ ayaq эрчӀи кӀвач; 2. эрчӀи; эрчӀи патан (яни революциядиз, прогрессдиз акси тир, консервативный тир); sağlar э
нареч., прил. сагъ-саламат; са зарарни (хатани) галукь тавуна.
сущ. 1. сагъ-саламатвал, саламатвал, саламат хьунухь, кьиникь тахьунухь; 1. гьар са затӀ вичин къайдада хьунухь, хушуниз текъвер са карни тахьунухь
сущ. гьам эрчӀи, гьам чапла пад; кьве падни, вири элкъвер; ** sağa-sola sovurmaq пул (мал) гарув вугун, акатайвал харжун, пуч авун
прил. сагъардай, шифа гудай, шифа жедай (мес. дарман).
гл. сагъ хьун (хъхьун), хъсан хьун (хъхьун), шифа хьун.
прич. сагъ(ариз) техжер (тежер), дарман (чара, илаж) авачир (мес. хер, дерт); ** sağalmaz dərdə salmaq гзаф кӀеве ттун, гзаф гъамлу авун, еке дерт гун
гл. сагъ(а)рун; кӀвачел къарагъарун (азарлуди).
сущ. 1. ккар (сафунин, тафтунин ва мс. ченбер); 2. ченбер хьтин (ченбердиз ухшар) гьар са затӀ.